Litli Bergþór - 01.03.2000, Blaðsíða 11

Þorrablót 2000
Minni karla
Margrét, Jónína og Jórunn.
Karlmannskroppinn svo stinnan og hlýjann
hjúfra sig að honum, halda sér í’ann
gott er að hafa hann á vetrarkvöldum;
Þegar ekki er svo lengur neitt varið í’ann
má skil’onum aftur og fá sér nýjan,
það hefur tíðkast á liðnum öldum.
Ýmislegt má jú að karlmönnum finna
þó gott sé að senda þá út að vinna,
fyrir salti í grautinn, og bleyjum á bömin
því rétt eina ferðina bilaði vömin.
Svo er hann þessi misskilda vera
sem einlægt vill eitthvað fyrir þig gera.
Heiðraða samkoma svolítið mér
skilt er að segja, núna og hér,
um karlmenn - þá kraftmiklu þjóð;
Um þá ég fjalla sem ástmenn og maka,
svo ótalmörgu þó af sé að taka
og hlutverkin mörg séu og góð;
Sem feður og bræður og falslausir vinir,
frændur og já, að sjálfsögðu synir,
að þeim orðum mæltum ég upphef
minn óð;
Að karlmönnum- ýmsum gerðum og
stærðum
allt eftir aldri, hve mikið hærðum,
við konurnar leitum um veröld alla;
Litlum og stórum - mismikið særðum.
alls ómenntuðum - nú, eða lærðum.
Því allar viljum við finn’okkur kalla.
Er af kurteisi fyrir þér opna vill dyr
Þú hnakkakerrt strunsar og sviftir þeim opnum
á að færa þér kaffið?- hann auðmjúkur spyr.
Nei, ég er nú ekkert lasin í kroppnum.
Auðmjúkur heldur hann áfram sem fyr
En þú verst eins og hetja með allskonar vopnum.
Já, þú huga skalt vel að manninum
þínum
með mjúkum, stæltum, lokkandi
línum
Þú gefa skalt gaum að orðunum hans
gjarnan;- þó lengur ei fallir í trans.
Að eiga sinn mann er mikil gifta
Það er ekkert betra, að vera alltaf að
skipta!
Jón, Hjalti, Kristján og Kjartan.
Margrét Baldursdóttir
Króki
afriLjjum
vcrum
KJARNANUM - SELFOSSI
Litli - Bergþór 11