Litli Bergþór - 01.03.2000, Blaðsíða 27

Amarholt og
Stekkholt sem við
höfðum fast land
undir fótum smá
tíma. Þessi
fljótandi jarðvegur
kom okkur nú
nokkuð
kunnuglega fyrir
sjónir úr
Pollenginu, en þar
yfir höfðum við
krakkamir og
Hjölla oft farið
gangandi og lagt
háa störina undir
fætur okkar í hverju skrefi. En nú vorum
við á hestum og spurningin þessi, skyldu
þeir hafa það? Ferðin sóttist mjög hægt og
fórum við í einu og öllu eftir ábendingum
Erlendar á Vatnsleysu.
Tvisvar sökk Fálki gamli, sem ég sat
á, í bóla kaf svo ég stóð bara upp í
hnakknum, enda nokkuð skankalangur og
klárinn smávaxinn.
Einu sinni fóru allir hestamir á kaf og
urðu það mikil umbrot en stóðu sem betur
fer stutt. Þeir rifu sig upp af ótrúlegum
krafti og leirgusumar gengu yfir okkur.
Fljótlega eftir að við komum út á víðáttur
mýranna sáum við Hlíðabæina, Brekku,
Úthlíð og Miðhús, þangað sem ferðinni var
heitið, en hægt miðaði.
Ég man að ég hugsaði til móður
minnar, hvort hún væri búin að taka eftir
okkur eða heimilisfólkið á bænum, en það
vissi ekki af komu okkar á þessum tíma.
Tilhlökkunin að hitta mömmu, sem ég hafði ekki
séð síðan í vor er við fóram í sveitina, bar mig hálfa leið
og gerði mig kjarkbetri.
En auðvitað var það Hjölla sem fór fyrir þessari
þrenningu, sem ekki var víst að nokkur maður tæki eftir á
víðáttum votlendisins, þar sem við kanske voram bara
niðri í öldudal mest allan tíman og því ekki
auðvelt að koma auga á okkur.
Þegar leið á síðari hluta ferðarinnar fóram
við að greina fólk á stéttinni framan við bæinn á
Miðhúsum og þegar við nálguðumst túnjaðarinn
kom Snjólfur labbandi niður túnið og leiðbeindi
okkur norður fyrir túngirðinguna og traðimar
heim að bænum.
Nú var komið að kvöldi og höfðum við að
mig minnir verið um fjóra tíma að silast yfir
mýrarnar, enda ekki mjög vön slíkum reiðvegi.
Það var hlýlega tekið á móti okkur á
Miðhúsum og að venju bar Oddný húsfreyja
fram miklar góðgjörðir. Snjólfur hafði nýlega
slátrað ungri kú og mun ég seint gleyma því hve
kjötið af henni
bragðaðist vel hjá
okkur þreyttum og
svöngum
ferðalöngunum.
Einn dag vorum
við um kjurt á
Miðhúsum hjá mömmu
og hinu heimilisfólkinu
og héldum svo heim á
þriðja degi sömu leið,
reynslunni ríkari, og
fylgdi Snjólfur okkur
vel á leið og gekk þá
allt mun betur.
Ekki veit ég hvort
unga fólkið í Tungunum
og víðar gerir sér grein
fyrir því hvað það er í
raun stutt síðan forfeður
þess bjuggu í
óupphituðum moldarbæjum án vegasambands, síma og
annarra lystisemda, sem allir eða flestir telja sjálfsagðan
hlut í dag. Það er líka jafn gaman að hafa lifað allar
tækniframfarimar og uppbygginguna og það mun gefa
okkur eldra fólkinu ómæld tækifæri til þess að rifja upp
það sem var og það sem er og freista þess að fá þá yngri
til að hlusta.
Hafsteinn Þorvaldsson frá Lambúskoti.
Frcendsystkinin Svanhildur og Hafsteinn, að
hefja heyskapinn á ,, kálgarðsblettinum “ sem
kallaður var vestan við bœinn á Galtalœk.
Hafsteinn með Fálka gamla í Tungnaréttum
1942. Myndina tók Eyþór Þorláksson, síðar
landsþekktur gítarleikari, leikfélagi og vinur
Hafsteins, en hann er úr Hafnarfirði og var
sumarstrákur í mörg ár í Fellskoti. Eyþór var
sonur Þorláks Guðlaugssonar, bróður
Þórarins heitins í Fellskotii.
Litli - Bergþór 27
Fuii búð af fallegum og vönduðum
barnafatnaði ó góðu verði
V orvörurnar streyma inn
Ai
ultaf eitthver tilboð í gangi
Eyravegi 5 - Selfossi - Opið món. - fim. 10-18. fös. 10-19. og laug. 10-14.