Foreldrablaðið - 15.12.1937, Qupperneq 22

18 FORELDRABLAÐIÐ
hliðin orðið all-veruleg og krafizt
langs undirbúnings og mikils starfs.
Viku ferðalag 30 barna getur kost-
að 1000—1200 krónur eða jafnvel
meira, þótt sparlega sé á haldið og
ferðafólkið njóti margháttaðra hlunn-
inda á gististöðum.
Þessa upphæð (30—40 kr. á barn)
er mörgu heimilinu ofvaxið að leggja
fram í einu lagi. Það fer líka oft sam-
an, lengsta og kostnaðarsamasta
skólaferðin og fermingin, sem ávallt
kostar nokkurt fé.
Það er því áríðandi, að reyna að
draga sem mest úr þeinum fjárfram-
lögum einstaklinganna, án þess að það
komi niður á námsferðinni.
I þessu skyni hafa verið stofnaðir
ferðasjóðir innan vébanda skólanna,
en úr þessum sjóðum fá síðan elztu
börnin fjárstyrk til ferðarinnar, á
móti eigin framlögum.
Það er því mjög áríðandi, að börnin
og aðstandendur þeirra skilji þegar á
yngri skólaárum nauðsyn og tilgang
ferðasjóöanna. Að sjóðir þessir séu
þeirra eign, og þau fái að njóta þeirra,
þegar tími vinnst og hentugleikar
leyfa þeim lengri ferðir.
Skólabörn viÖ Fnjóská.
Á margan hátt má efla ferðasjóð-
unum tekna. Er það ýmist gert með
því, að börnin leggja af mörkum smá-
upphæðir við og við í beinum fram-
lögum, án þess að nærri sé gengið
gjaldþoli heimilisins (10—15 og upp
í 25 aura í hvert sinn). Þessi framlög
kæmu helzt niður á vasaaurum, sem
börnunum eru stundum gefnir, til að
kaupa sér sælgæti fyrir.
Annars er ferðasjóðunum aflað
tekna með því, að þörnin halda
skemmtanir og selja aðganga að þeim
við vægu verði. Eins geta börnin smíð-
að muni og selt til ágóða fyrir sjóð
sinn eða gefið út bekkjarblöð í sama
fxyni.
Þar sem bezt gegnir, eru skólaferð-
irnar þegar orðnar svo viðurkennd-
ar, að nokkur bæjarfélög veita styrk
til þeirra á móti sjóðum skólanna og
eigin framlögum barnanna.
Um klæðnað og útbúnað í skóla-
ferðir skal þetta aðeins tekið fram:
Búið börnin vel. Þau þurfa að vera
snyrtilega klædd, í ullarsokkum og
vel skóuð, svo að þau séu við því búin
að gangá meira eða minna.
Gæta verður þess vel, að íþyngja
ekki gjaldþoli heimilisins með því, að
verða skilyrðislaust við kröfum barn-
anna um nýjan fatnað til ferðarinnar.
Þær kröfur geta oft verið ósanngjarn-
ar og byggðar á heimskulegum metn-
aði.
Það má aldrei verða kaupphlaiip
um það, að vera það sem kallað er fínn,
í skóla eða námsferðum. Það er meira
komið undir því, að búningurinn sé
hagkvæmur, en hann sé eftir nýjustu
tízku.