Landneminn - 01.07.1955, Blaðsíða 3

LANDNEMINAI
Útg.: ÆskulýSsfylkingin
samband ungra sósíalista. Ritstjóri: Einar Bragi Sigurdsson.
Áb.: Forseti Æskulý'isfylkingarinnar.
5. tölublað
1955
9. árgangur
9,¥erkamenn liafa liáö þessa hnráiiu
af þögiilli festu ©§¦ síii 1 iíig sb ..."
Uidtaú. oi2 Cjudmund ^/. Cjudmutidffon
TTinn ungi Dagsbrúnarmaður Guð-
•*• mundur J. Guðmundsson hefur
oftar verið nefndur manna á meðal
og í fréttum síSustu vikumar en
nokkur annar. Orsök þess er rómuð
framganga hans í verkfallinu sem nú
stendur yfir og öðrum vinnudeilum
sem Dagsbrún hefur orðið að heyja
síSustu árin. Sjálfur leggur hann sig
í líma til að sannfæra mann um, að
hann hafi sízt meira á sig lagt í
Iþessari kjarabaráttu en fjölmargir
verkamenn aðrir, og það er sjálf-
gert mál, að sigrar Dagsbrúnar eiga
og hafa all'a tíð átt rætur að rekja
til óbilandi samheldni og baráttu-
iþreks hinna mörgu óþekktu félaga,
en ekki afréka einstakra eða fárra
manna. Hins vegar finnst mér hinn
ungi félagi okkar sameina þá eðlis-
kosti sem okkur er tamt að tengja
við orðið Dagsbrúnarmaður: hann
er breiður fyrir fetann, rólegur og
æðrulaus á hverju sem dynur, held-
ur einarðlega á málum sinnar stétt-
ar, staðráðinn í að hvika hvergi frá
skýlausum rétti hennar til mann-
sæmandi lífs.
Það hefur ekki verið heiglum
G-uðmundur J. Guðmundsson.
herit að ná tali af Guðmundi J.
'þessar vikurnar. Eftir margra daga
eltingaleik tókst mér loks að króa
hann af niðri í alþingishúsi á þriðja
tímanum aðfaranótt hins 26. apríl
og rabba við hann stutta stund á
milli funda.
— Eins og þér er kunnugt, segir
Guðmundur, er orsök þessarar
vinnudeilu hin sama og allrar kjara-
baráttu alþýðunnar: að lífskjörin
voru orðin óbærileg. Dagsbrúnar-
verkamaður sem vann hvern dag og
8 stundir á degi hverjum hafði inn-
an við 'þrjú þúsund krónur í mán-
aðarlaun. Eins og húsnæðisokrið er
orðið hér í bæ hafa hinir lægst laun-
uðu beinlínis verið dæmdir til að
búa í bröggum og öSru heilsuspill-
andi húsnæSi. Engum blöðum þarf
um það að fletta, aS auðstéttin
myndi aldrei una slíkum vistarver-
um sér og sínum til handa: hér er
iþví vísvitandi verið aS skapa íbúð-
arhverfi sem eru skaðsamleg líkam-
legri og- andlegri velferð manna,
ekki sízt barnanna, og þessi híbýli
eru ætluð hinum snauðu. Alþýðan í
þessu landi myndi ekki skorast und-
an því að bera sinn hluta byrðanna,
ef almenningsheill krefðist. En eins
og allir vita er peningaflóðið meira
en áður eru dæmi til á íslandi, fram-
leiðslan hefur farið sívaxandi síðari
ár vegna aukinnar framleiðslutækni,
en á sama tíma hafa tekjur verka-
manna rýrnað að mun. Þessu gat
verkalýðurinn ekki unaS. Á öllum
fundum í verikalýSsfélögunum kom
mjög glöggt í ljós einhuga vilji að
LANDNBMINN 3