Unga Ísland - 01.01.1944, Blaðsíða 12

JOHANNE KORCH:
SUMARLEYFIÐ HENNAR INGU
Þýtt hejur
SIGURÐUR HELGASON
I.
Inga setti hengirúmið á fleygiferð,
svo að lá við sjálft, að það væri stór-
hættulegt fyrir hana, lagði granna og
móleita . handleggina undir hnakkann
og horfði spekingslega upp í laufþétta
krónu rauðbeykisins.
Eitthvað var að, það var víst og
áreiðapfegt. Eftirlætisgoðið, hún Elín
fagra, . sýstir hennar, hefði víst ekki
verið svikin um Parísarferðina, ef allt
norsku, en eftir margra ára dvöl í Nor-
egi sneri hann heim til íslands og
skrúfaði nú á sínu móðurmáli. Krist-
mann býr nú í Hveragerði.
Bækur Kristmanns Guðmundssonar
eru þessar:
Á norsku:
Islandsk Kjærlighed, 1926, Brude-
kjolen, 1927, Armann og Vildis, 1928,
Livets morgen 1929, Sigmar 1930, Saga-
en og Folket 1930, Den blaa Kyst 1931,
Det hellige fjell 1932, Landnam 1932,
Den förste vaar 1933, Hvite netter 1934,
Jordens barn 1935, Lampen 1936, Gud-
inden og oksen 1938.
Á íslenzku:
Rökkursöngvar, ljóð, 1922, Kvæði,
flutt í samsæti fyrir Davíð Öslund
1923 Börn jarðar, 1935, Lampinn, 1936,
Gyðjan og uxinn 1. 1937, Ströndin blá,
1940, Anna Ley, 1940, Nátttröllið glott-
ir, 1943.
2
væri með felldu. Hún, sem hafði átt
að fá að fara til Parísar, þegar stúd-
entsþrófið væri um garð gengið, en
nú sagði pápi, að ekkert gæti orðið úr
því. Hann var þó ekki vanur að skera
útgjöldin til hennar, eftirlætisbarnsins,
við neglur sér.
Þennan sama morgun hafði Inga
komið heim úr skólanum. Bekkjarpróf-
inu var lokið, hún var í sjöunda himni
og hálfs annars mánaðar skólaleyfi
framundan. En þegar hún kom inn í
stofuna varð hún þess vör, að and-
rúmsloftið var eitthvað beizkju bland-
ið.
Þarna sat fjölskyldan við morgun-
verðinn; mamma kvíðandi og döpur á
svip, pápi ennþá geðvonzkulegri og svip-
þyngri, en hann átti að sér og nýi
stúdentinn, Elín fagra, skjálfandi af
sorg og gremju. — Inga sá þetta allt
í einni svipan.
— Það getur ekkert orðið úr því í
ár, heyrirðu það, sagði pápi um leið
og Inga -kom inn fyrir. — Ef við hefð-
um farið til útlanda, mamma þín og
ég, eins og við ætluðupi í vetur, þá
hefðir þú fengið að koma með okkur,
en að senda þig eina með konsúlsfólk-
inu kemur ekki til mála. — — — Eg
þarf að fara til Þýzkalands í nauð-
synlegum erindum. Sú ferð tekur all-
an þennan mánuð. Mamma ykkar fer
um tíma til Lönstrup með ykkur telp-
’ UNGA ÍSLAND