Unga Ísland - 01.01.1944, Blaðsíða 37

gera áætlanir, meðan við gengum
heimleiðis. Eg ætlaði að heimsækja
Sólveigu og það var ekkert smáræði,
sem ég ætlaði að hafa með mér, handa
henni. Eg varð smámsaman rólegri við
það að hugsa mér sjálfa mig sem gjaf-
ara og komst í sæmilega gott skap
aftur.
Samt sem áður varð ekkert úr þessu.
í fyrsta lagi var aleiga mín aðeins 7
aurar, og í öðru lagi komst mamma að
öllu saman, því að ég fór aftur að
gráta um kvöldið, þegar ég var hátt-
uð og hún kom inn til mín til að lesa
með mér kvöldbænina. Þó nefndi ég
ekki brúðuna við neinn. — Helena
fékk miklar ávítur og ég mátti aldrei
framar koma til Solveigar í Balkeby,
sem hafði berkla.
Og þó að þetta hefði ekki komið fyr-
ir er mjög líklegt, að ég hefði aldrei
komið mínum ágætu fyrirætlunum í
framkvæmd.
Þetta voru fyrstu kynni mín af fá-
tæktinni. En nokkrum árum síðar sagði
móðir mín mér, að við værum sjálfar
fátækar. Eg man þá lamandi skelfing-
ar tilfinningu, sem greip mig, og ég
man heitan roðann, sem streymdi fram
í vanga mína. Vorum við þá dæmdar
til að anda að okkur óhreinu lofti og
smjaðra fyrir öðru fólki, horfa á það
hræddum, flöktandi augum og tala með
auðmjúkum smeðjurómi.
Og ég varð stór telpa, og ég varð
fullorðin, 'og ég kynntist lííinu meira
og meira — líka fátæktinni.
En þrátt fyrir það hef ég ennþá aldr-
ei séð ömurlegra tákn fátæktarinnar en
það, sem ég skynjaði af margvísri eðl-
isávísun barnsins. Þetta tákn fátæktar-
innar er auðmýktin, sem alls staðar í
þessum heimi er hlutskipti þesssnauða.
Og þessa reynslu öðlaðist ég daginn
þann, sem mér fannst ég hafa gert
eitthvað illt, þegar skósmiðskonan í
Balkeby tók Gerðu og faldi hana.
S. H. þýddi.
Ordsendingar
í þessu blaði hefst ný framhaldssaga,
sem endast mun að minnsta kosti út
árið. Höfundur hennar er dönsk kona,
sem ritað hefur vinsælar 'unglingabæk-
ur. Ekki hentar að segja hér neitt frá
efni sögunnar, en við vonum, að les-
endum falli hún vel í geð.
Okkur ritstjórunum hafa borizt mörg
bréf, þar sem kvartað er um óreglu á
útkomu „Unga íslands“. Við höfum áð-
ur getið þess, að við getum engu ráðið
um útkomutíma og ytri frágang blaðs-
ins. Allar slíkar kvartanir ber að senda
afgreiðslunni, 'og munu þær þá berast
réttum hlutaðeigendum. Okkur hafa
líka borizt mörg bréf, þar sem lýst er
yfir ánægju með efni blaðsins, og vilj-
um við nota þetta tækifæri til að þakka
þau.
•
Vegna fyrirspurnar eins kaupanda
um Islenzka söngbók, sem ritstjórninni
hefur bofizt, skal það. framtekið, að
bók þessi hefur verið ófáanleg um
nokkurt skeið.
UÍIQA ÍSLAND
27