Sunnudagsblaðið - 24.12.1959, Blaðsíða 19

' ' 1

jHHl
Einn af leiknemum, Br.vnja
Benediktsdóttir, með sverðiS
á lofti.
EKKI verður annað sagt en
leiklistaráhugi og leiklistarlíf
sé með miklum blóma hér á
landi. Tvö leikhús eru starf-
rækt og hafa verið undanfarin
ár, Þjóðleikhúsið og Leikfé-
lag Reykjavíkur. Raunar er
sanni nær að leikhúsin séu
fjögur, því að í vetur hafa tvö
ný skotið upp kollinum: Nýtt
leikhús og Tilraunaleikhúsið.
Samfara þessu blómlega
leiklistarlífi þrífast hérlendis
ekki færri en fjórir leikskólar,
og kannski eru þeir fleiri, þótt
okkur sé ekki kunnugt um
það. Við munum í svipinn eft-
ir Leikskóla Þjóðleikhússins,
Leikskóia Ævars Kvarans;
Iieikskóla Nýs leikhúss og
sennilega Leikskóli Leikfé-
lags Reykjavíkur. Og enginn
þessara skóla þarf að kvarta
. vfir nemendalevsi. Það kom-
ast færri að en vilja.
EUNNUDAGSBLAÐIÐ brá
.°ér ; skvndiheimsókn í Leik-
skóia Þjóðleikhússins. Það
vildi svo vel til, að yfir stóð
tími í skvlmingum, sem Kle-
mpns Jónsson kennir.
Þpgar við gengum inn,
blasti við röð af nemendum
o'T af beim voru fríðar og
fönmilpgar stúlkur í áberandi
meirihluta. Allir stóðu í röð
r>w ->mru með sverðin á lofti.
trið horfðum góða stund á og
sérstaklesa fannst okkur
s>->°unandi, þegar kvenfólkið
s°tti unn crrímur fyrir andlit-
ið ng barðist eins og hetjur í
riHHarasögu. Að því búnu
náðum við tali af Klemens
Jónssyni.
Klemens var við nám við
hinn konunglega leiklistar-
skóla í Lundúnaborg og lagði
Klemens
Jónsson
æfir
nemendur
skylmingum
þar sérstaka stund á skvlm-
ingar. Hann hefur kennt
skylmingar hér allt frá því er
hann kom heim frá námi 1948,
bæði hjá leikskólanum og
Skylmingafélaginu Gunnloga.
— Er ekki sjaldgæft að leik
konur þurfi að skylmast á
sviði?
— Jú, það kemur mjög
sjaldan fyrir. Og yfirleitt er
ekki mikið um skylmingar í
leikritum í seinni tíð. Það er
helzt í gömlu rómantísku leik-
ritunum. Hins vegar eru
skylmingar nauðsynleg æfing
fvrir hvern þann, sem ætlar
að helga sig leiklistinni. Þetta
er betri en nokkur leikfimi.
Nemandinn fær öruggara jafn
vægisskyn, mýkt og hraða í
hrevfingarnar og fegurri
limaburð.
— Eru ekki til margar teg-
undir af skylmingum.
— Jú, þetta er gömul og
göfug íþróttagrein, frönsk að
uppruna. Frakkar og ítalir
eru fremstir í þessari íþrótta-
grein nú orðið og það er
franskur siíll, sem við kenn-
um hér. Sá stíll er t. d. mjög
frábrugðinn þeim, sem Grikk-
ir og Rómverjar tíðkuðu til
forna.
— Tekur langan tíma að
verða slyngur í skylmingum?
— Það tekur minnst 4—5
ár og menn þurfa að vera
ungir, þegar þeir byrja að
æfa, helzt 16—17 ára gamlir.
Hér í leikskólanum höfum við
aðeins einn tíma á viku, svo
að það má geta nærri, að nem-
endur verða engir snillingar
á svo stuttum tíma, enda ekki
ætlazt til þess.
— Höfðu skylmingar verið
kenndar hér á landi áður en
þú byrjaðir að kenna þær?
— Jájá. Björn Jakobsson,
íþróttakennari, kenndi þær
til dæmis á Laugarvatni árið
1920 og þá var einn af nem-
endum hans okkar snjallasti
íþróttamaður í þá daga, Jón
Kaldal. Sagt er, að hann hafi
verið orðinn prýðilegur skylm
ingamaður, enda ekki við
öðru að búast af honum.
— Er ekki mikill áhugi í
Gunnloga?
— Mér er ekki kunnugt
um, hvernig það er nú, en
meðan ég kenndi þar var oft
fjölmennt á æfingum og mik-
ið fjör. í hvert skipti, sem við
Framh. á bls. 27.
Sunnudagsblaðið 17