Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.1995, Page 55
Skýrsla formanns VFI 53
• Um málefni ráðgjafarverkfræðinga er fjallað í Félagi ráðgjafarverkfræðinga.
• Endur- og símenntunarmálum verkfræðinga er komið fyrir hjá
Endurmenntunarstofnun Háskóla íslands.
Verkfræðingafélagið hefur þannig leyst nokkur áríðandi mál verkfræðinga, annaðhvort
með því að koma þeim fyrir hjá öðrum eða með því að ijölga félögum verkfræðinga þannig
að þau eru í raun þrjú.
Athyglisvert er að verkfræðingar þurfa ekki að vera meðlimir í VFI til þess að njóta
þjónustu stéttarfélagsins, lífeyrissjóðsins, né heldur Félags ráðgjafarverkfræðinga.
Stærsta orsökin er samt ef til vill sú að u.þ.b. eitt þúsund manna félag nær einfaldlega ekki
að verða afl sem eitthvað kveður að í þjóðfélaginu.
Hafi menn það ekki sífellt fyrir augum og eyrum að verið sé að hamra á hagsmunum og
efla ímynd félagsmanna á þann hátt að árangur náist er hætt við því að hin margvíslegu
verkefni VFI íjarlægist félagsmenn enda er félagsstarfsemi í dag í vaxandi samkeppni við
ijölmiðla og marga aðra áhrifavalda í þjóðfélaginu.
Skipting Verkfræðingafélagsins í ijórar fagdeildir auk Norðurlandsdeildar hentaði verk-
fræðingum vel fyrir 20 árum. A síðari árum hefur bæði starfssviðum verkfræðinga ijölgað
mjög ört og sérhæfmg stóraukist. Við þetta hefur myndast ijöldi misstórra hópa og einstakl-
inga í félaginu sem hafa faglegar þarfír sem eru alls óskyldar ofangreindum ijórum fagdeild-
um félagsins. Oftast eru þessir hópar of smáir til þess að geta myndað öflugar fagdeildir
innan VFÍ.
Jafnframt þessu hefur starfssvið verkfræðinga í mörgum tilfellum nálgast mjög ýmsar
aðrar stéttir, bæði annarra háskólamenntaðra manna og einnig þær sem byggja á minni menntun.
Niðurstaðan hefur orðið sú að margar greinar verkfræði njóta umijöllunar í þverfaglegum
félögum þar sem lögð er áhersla á að sem flestir með áhuga og þekkingu á viðkomandi
málefni séu félagsmenn og komi að umijöllun mála þó ekki séu þeir verkfræðingar eða hafi
einhverja ákveðna menntun.
Þannig hafa risið m.a.: Steinsteypufélag, Lagnafélag, Ljóstæknifélag, Skýrslutæknifélag,
Brunatæknifélag, Hagræðingarfélag, Gæðastjórnunarfélag, Tölvutæknifélag o.s.frv.
Þessum félögum fer ört ijölgandi sem bendir til að þróunin sé í þá átt. Hafí menn áhuga á
þessum sviðum geta þeir fullt eins sinnt faglegum hugðarefnum sínum í slíkurn sérfélögum
eins og í VFI.
Reglur um félagaaðild í þessum félögum stinga mjög í stúf við reglur Verkfræðinga-
félagsins þar sem öllum er úthýst sem ekki uppfylla strangar menntunarkröfur sem félagið
setur, enda jafngildir félagsaðild í raun viðurkenningu á því að viðkomandi sé og megi starfa
sem verkfræðingur.
Spurningin er hvort ekki verði að fylgja þróuninni og aðskilja réttindin til þess að kalla sig
verkfræðing og félagsaðild að Verkfræðingafélaginu í því skyni að taka upp starfshætti þess-
ara vinsælu félaga þannig að VFI sé opið öllum sem áhuga hafa á markmiðum félagsins. Það
gæti opnað farveg fyrir íjölgun margvíslegra fagfélaga innan félagsins eða einfaldlega
yfirtöku einhverra af núverandi fagfélögum með aukinni starfsemi sem væntanlega myndi
höfða til margra verkfræðinga sem ekki hafa séð hag af veru í félaginu hingað til.
Argjöld þverfaglegu félaganna eru miklu lægri en Verkfræðingafélagsins enda eru þetta