blaðið - 20.10.2005, Blaðsíða 21

blaðið FIMMTUDAGUR 20. OKTÓBER 2005
VIÐTAL I 21
míkrafóninn. Síðan gekk ég af sviðinu
og fór á barinn. Ég átti að sjá um
fjórtán kynningar. Ég kláraði eina. Á
eftir mér kom Páll Hjálmtýsson og
baðaði sig upp úr aðdáuninni. Hann
kunni á þetta en ég kunni ekki á þessar
aðstæður.
Einhvern tíma sagði ég að ég hefði
tekið þá ákvörðun að drekka í mig
karakter af því ég nennti ekki að líta
út eins og baby-face. Ég ákvað því að
drekka allhressilega framan af ævinni
til að jafna þetta út. Svo hætti ég því.“
Hvenœr áttaðirðu þigá því að drykkjan
væri orðin vandamál?
„Það var á frumsýningu á Hafinu
í San Sebastian. Ég lenti á feikna
fylliríi kvöldið áður - eitt af hundrað
fylliríum. Ég var með konunni minni
á hátíðinni og annað barnið okkar
var með, nýlega fætt. Konan mín
tók þessu ekki vel. Ég var í viðtölum
allan daginn, óhemju þunnur, en
tókst einhvern veginn að klóra mig
út úr því. Um kvöldið gengum við
hjónin, ákaflega óhamingjusöm, upp
rauða dregilinn. Ég setti upp falskt
bros og breiddi þannig yfir allan
sársaukann og óánægjuna. Um leið
hugsaði ég: Já, það er svona svipur
sem fólk setur upp í Hollywood þegar
það er óhamingjusamt en í aðstæðum
sem eiga að vera skemmtilegar. Við
tilhugsunina setti að mér kuldahroll.
I flugvél á leið til London hugsaði ég:
Nú er ég hættur. Síðan hef ég ekki
smakkað dropa. Það eru þrjú ár síðan.
Ég sökk aldrei það djúpt í
brennivínið að ég færi á túrafyllirí.
Ég drakk oft og lengi. Þetta var
skemmtilegt en svo hætti það að vera
það. Þá var eins gott að koma sér frá
því. Maður sem vinnur mikið og á
fimm börn verður að kunna sér hóf “
Hjónabandið skiptir þig miklu?
„Ég er hamingjusamlega giftur
glæsilegri konu. Við Lilja eigum tvö
börn saman og ég átti tvö fyrir og
hún átti eitt. Börnin eru þvf fimm
alls. Við reynum að búa sem mest í
Skagafirðinum. Ég hef alltaf haft unun
af sveitalífi og er mikill hestamaður.
Annars er ég ekki mikið fyrir að
ræða mín persónulegu mál. Ef maður
talar um einkalíf sitt við fjölmiðla er
hætt við að maður opni fyrir umfjöllun
sem maður getur svo ekki haft stjórn
á. Maður getur ekki ákveðið hvernig
fjölmiðlar fjalla um mann og ætlast
til að þeir geri það þegar manni hentar
en láti það vera þegar allt er í rúst. Og
þegar maður er í vinnu þar sem maður
er mikið á ferð og flugi og oft sýnilegur
þá verður maður að halda einhverju
fyrirsig.“
Deiltum ruslatunnulok
Á sínum tima fórstu í framboð
fyrir Sjálfstœðisflokkinn í
borgarstjórnarkosningum. Ertu ennþá
pólitískur?
„Ég er það. Á hverjum einasta degi
sé ég eitthvað í blöðunum sem ég er
tilbúinn að rífast út af. Sérstaklega á
morgnana þegar ég er að koma mér
í gang. Ég fór í pólitík vegna þess að
það var sífellt verið að biðja mig um
að styðja ákveðna frambjóðendur. Ég
svaraði því til að ég vildi frekar gera
þetta af heilum hug og fara sjálfur í
pólitík og koma hugmyndum mínum
á ffamfæri. Ég komst að þvl, sem
margir hefðu getað sagt mér fyrirfram,
að í pólitík eru margar hópsálir.
Ég varð varamaður
sjálfstæðismanna í borgarstjórn.
Á einum fundi var verið að ræða
ruslatunnulok. Stefna flokksins var sú
að vera á móti ruslatunnulokum. Ég sá
ekki alveg hvernig væri hægt að vera á
móti ruslatunnulokum. En svo vildi til
að R-listinn hafði ákveðið að setja lok
á ruslatunnur og sjálfstæðismenn sáu
mikla nauðsyn á að vera á móti því. Ég
man líka eftir árshátfð borgarfulltrúa
í Höfða. Sjálfstæðismenn sátu í einum
enda salarins og R-listinn í hinum
endanum. Menn skemmtu sér við
að semja kerknisvísur hverjir um
aðra, í þessum stíl „stelpur eru með
bólu á nefinu, strákar eru með bólu
á rassinum". Ég brást við með því að
bjóða Ingibjörgu Sólrúnu upp í dans.
Þetta átti ekki við mig. Ég er of mikill
einstaklingshyggjumaður til að geta
tekið þátt í svona bulh. Það hefur
ekkert breyst. Pólitík af þessu tagi er
lítilfjörleg og múgsefjunin er mikil.
Mín pólitíska sýn er sú að fólk á
að fá tækifæri í lífinu og njóta sín og
saman eigum við að skapa kerfi sem
aðstoðar þá sem minna mega sín. Því
miður hefur Sjálfstæðisflokkurinn
ekki staðið fyrir þessum hugsjónum
upp á síðkastið."
List á ekki að vera áróðurstæki
Ertu samt ennþá Sjálfstæðismaður?
„Ég veit það ekki. Það fer sennilega
ekki vel saman að vera hstamaður og
blanda sér i pólitík. Þetta fer að þvælast
hvort fyrir öðru. Fólk fer að skoða verk
þín í ljósi pólitískra skoðana þinna. Ég
hef aldrei getað skapað verk þar sem
pólítísk stefna er í eina átt. Ég vil
varpa fram spurningum, sýna ólíkar
aðstæður og ólík sjónarhorn. Þetta
á listin að gera. Hún á ekki að vera
áróðurstæki. Slík list hefur aldrei
vakið áhuga minn.
Lilja 4 ever er mynd sem margir
eru hrifinir af. Mér finnst hún rusl.
Hún er einhliða áróður: Karlmenn
eru aumingjar og drullusokkar og
allar konur sem stunda vændi eru
góðar stelpur sem voru óheppnar því
vondu kallarnir gerðu þær að hórum.
Mér misbauð þessi umfjöllun. Það eru
miklu áhugaverðari sjónarhorn til í
þessum málum en þau sem leikstjóri
myndarinnar sýndi.
Listinerhafinyfirflokkadrætti. Hún
er aðferð til að fara úr skotgröfunum
og skoða lífið frá öðru sjónarhorni
en sínu eigin. Þá seturðu þig í spor
annarrar manneskju og skilur hana.
I kvikmyndum hefurðu sjónarhorn
Guðs, horfir á hlutinn utan frá, sérð
hann ekki innan ffá. Ef þú horfir á
hlut frá einungis einu sjónarhorni
þá verður sjóndeildarhringur þinn
skelfilega þröngur.“
Hvaða máli skiptir alþjóðleg
viðurkenningfyrir þig?
„Hún skipti mig afar miklu máli í
upphafi kvikmyndaferils míns. Ef
þú ert búinn að starfa í tíu ár sem
hstamaður á íslandi þá eru kannski
fjórir til fimm gagnrýnendur sem
hafa fjallað um verk þín. Það er eins
og þú búir enn heima hjá foreldrum
þínum. Alltaf sama fólkið sem segir
þér hvernig þú ert. Þegar þú ferð að
fá umfjöllun hér og þar, jákvæða eða
neikvæða, um verk þín þá opnast
heimurinn fýrir þér. Þá gerirðu þér
grein fyrir því að það eru fleiri mið
sem hægt er að róa á. En menn mega
ekki elta verðlaun og viðurkenningar.
Vitaskuld finnst mér ánægjulegt að
fá verðlaun fyrir störf mín. Verðlaun
eru á vissan hátt hégómi en hégómi
er hluti af lífinu. Við megum ekki
afneita því að við séum hégómafull,
við eigum hins vegar að vinna með
hégómann og ekki láta hann stjórna
okkur. Þegar upp er staðið eru það
verk manns sem skipta mestu máli.
Einhver sagði við mig að hann væri
kominn yfir gagnrýni og læsi hana
ekki. Ég spurði hann hvort hann væri
þá ekki bara kominn hálfa leið. Þegar
maður getur tekið gagnrýni og unnið
úr henni, er maður ekki þá kominn
alla leið?“
kolbrun@vbl.is
v V
✓
s
\ ^
‘Sjóntækjafræðingur með réttindi
til sjónmælinga og linsumælinga
*Vaxtalaus kjör í allt að 24 mánuði*
engin útborgun
*þú hefur oftar ráð á nýjum
gleraugum
*2ja mánaða aðlögun á
margskiptum glerjum
*mikið úrval snertilinsa
*fagleg og góð þjónusta
*gleraugnatryggingar í boði
*Linsur í áskrift
'gildir ekki um önnur tilboð
Endurnýjar þu gleraugun
þín nógu oft
eða langar þig bara í ný?
Suðurlandsbraut 50,
í bláu húsunum við Faxafen
Sími: 568 1800