blaðið - 06.06.2006, Blaðsíða 30

ÞRIÐJUDAGUR 06. JÚNÍ 2006 blaöiö
38 I
ENDURNÝTAN-
LEGIR STJÓRN-
MÁLAMENN
HVAÐ FINNST ÞÉR?
Grímur Atlason, tónleikahaldari.
Er tónleikagóðærinu lokið?
„Nei, það held ég ekki. Ef það eru fínir tónleikar þá mætir fólk. Ég held að
það séu einfaldari skýringar á því af hverju fólk hefur verið að mæta illa.
Það verður líka að skoða þetta í víðara samhengi, við erum líka búin að fá
stórkostleg bönd undanfarin ár. Þó að það séu nokkrar vikur af bömmer
þýðir það ekki að öllu sé lokið."
Smáborgarinn fylgist með miklum áhuga
með þeim sviptingum sem eiga sér stað
í íslenskri pólitík um þessar mundir.
Þegar þetta er skrifað er allt útlit fyrir
að Halldór Ásgrímsson vilji ekki lengur
gegna embætti forsætisráðherra né vera
formaður Framsóknarflokksins. Hins
vegar vill hann alls ekki eftirláta kjörnum
varaformanni sínum formannsembættið
og virðist frekar horfa útfyrir pólitíkina í
leita að eftirmanni. Sá maður sem helst
hefur verið nefndur í þvi samhengi er
þó ekki einhver byrjandi heldur enginn
annar en Finnur Ingólfsson, fyrrverandi
viðskipta- og iðnaðarráðherra.
Finnur snýraftur
Smáborgarinn man vel eftir þegar
Finnur hætti afskiptum af stjórnmálum
og settist - eins og svo margir
uppgjafar stjórnmálamenn á undan
honum- í stól seðlabankastjóra. Þar
staldraði hann reyndar ekki lengi við
og var fljótlega orðinn aðalmaðurinn
í hinum svokallaða S-hópi sem náði
að klófesta Búnaðarbankann áður
en hann varð of dýr fyrir hina gömlu
Sambandsmenn. Reyndar voru Finnur
og félagar ekki lengi eigendur þess
banka og áður einhver gat sagt "hurðu!"
voru þeir búnir að selja allt draslið fyrir
ofsagróða. Nú rúmum sex árum eftir að
Finnur lét af ráðherraembætti er hann
kominn aftur inn í myndina og þá sem
mögulegur arftaki Halldórs og leiðtogi
Framsóknarflokksins.
Vatnaskil
Reynist það vera rétt að Finnur snúi
aftur eftir þessa löngu fjarveru eru
það vissulega vatnaskil í íslenskri
stjórnmálasögu. Lengi vel var talið
að Seðlabankinn væri einhvers konar
eftirlaunamiðstöð þar sem gamlir
stjórnmálamenn fengju að hvíla í friði
áður en þeir færu á þau almennileg
eftirlaun. Með mögulegri endurkomu
sinni er Finnur þó að endurskilgreina
hlutverk Seðlabankans í íslensku
stjórnmálasamfélagi. Skyndilega hættir
bankinn að vera þessi endastöð og verður
í staðinn aðeins enn einn hlekkurinn í
keðju íslensks bitlingakerfis. I stað þess
að vera móttöku- og urðunarstaður
verður bankinn að endurvinnslustöð þar
stjórnmálamenn fá tækifæri til að hlaða
batterfin, safna kröftum - og peningum
- áður en þeir snúa aftur. Kjósendum að
sjálfsögðu til mikillar gleði.
Tónleikahöldurum reynist sífellt erfiðara að fylla tónleikastaði borgarinnar þrátt fyrir að fornfrægir erlendir listamenn og
stjörnur dagsins í dag troði þar upp. Nú síðast var tónlistarhátíðin Reykjavík Rokkar blásin af vegna dræmrar miðasölu.
Reykjavík Trópík-hátíðin fór fram
um helgina. Fjölmargar hljómsveitir
tróðu upp á hátíðinni en áhorfendur
voru ekkert sérstaklega duglegir við
að mæta tímanlega. Sagan segir að
hljómsveitin Skátar hafi spilað fyrir
tvo áhorfendur, sem sögðu tónleikana
reyndar hafa verið frábæra.
Magnús Öder, bassaleikari Benny Crespo's Gang, spilaði með Úlpu á
laugardag.
Hljómsveitin Leaves vann hug og hjörtu áhorfenda Reykjavík Trópík með frábærri spilamennsku.
Hjálmar komu fram skegglausir og snyrtilegir og fluttu blöndu af nýjum og gömlum
lögum.
eftir Jim Unger
Nú þú
8-13
O Jim Unger/dist by Uniled Medla, 2(
HEYRST HEFUR...
Innan Samfylkingarinnar er
nokkur ólga vegna slakrar
frammistöðu í
nýloknum kosn-
ingum og ekki
síður í eftirleik
þeirra, þar sem
flokkurinn fór af-
ar illa út úr meiri-
hlutaviðræðum víðast hvar um
landið. Þótti forystan leika af
sér með því að neita að viður-
kenna í fyrstu að úrslitin væru
vonbrigði, en grasrótin mun
ekki hafa orðið glaðari þegar
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir,
formaður, skellti skuldinni á
innviði flokksins og hinn al-
menna flokksmann í viðtali við
Morgunblaðið á Hvítasunnu-
dag. Spyrja menn hvort formað-
urinn hefði þá ekki átt að nýta
tímann betur, en hún átti ein-
mitt ársafmæli í formannsstóli
vikuna fyrir kosningar...
Miklum sögum fer af ræðu
Jóns Baldvins Hannibals-
sonar í fertugsafmæli Árna
Páls Árnasonar,
lögmanns, á dög-
unum. Gamli
leiðtoginn hélt
þar ræðu og fór
fögrum orðum
um Árna, sem
var aðstoðarmaður hans í ut-
anríkisráðuneytinu um skeið.
Sagði Jón Baldvin að þörf væri
á leiðtoga nýrrar kynslóðar inn-
an Samfylkingarinnar og lýsti
yfir að Árni Páll væri kjörinn til
þess. Afmælið var haldið degi
fyrir kosningar. Jón Baldvin
virtist ekki ganga gruflandi að
afleiðingum kosninganna fyrir
helsta vonarpening núverandi
formanns, því hann klykkti út
með að Dagur B. Eggertsson
væri að visu leiðtogaefnið enn-
þá, en ekki nema fram á morg-
undaginn...
En sé ólgu að finna innan
Samfylkingar má sjálfsagt
tala um boðaföll meðal sjálf-
stæðismanna í Reykjavík vegna
fregna af meirihlutaviðræðum
við framsóknarmenn. Hermt er
að þar séu á borðinu helminga-
skipti embætta og ráða, sem
mörgum sjálfstæðismönnum
finnst galið í ljósi þess mikla
munar, sem er á styrk flokk-
anna í borgarstjórn. Benda þeir
á að þorri kjósenda hafi hafnað
Framsókn, en nú ætli Vilhjálm-
ur Þ. Vilhjálmsson að gefa þeim
hálft borgríkið sisona. Þótti
mörgum sem vinstribeygjan í
kosningabaráttunni hefði ver-
ið nóg samt. Ekki síður finnst
þeim þetta óskynsamlegt í ljósi
þeirra væringa, sem séu innan
Framsóknarflokksins á lands-
vísu, sem viðbúið sé að muni
veikja hann enn frekar og ekki
verða Sjálfstæðisflokknum til
framdráttar...
Aðrir hafa bent á aðra veilu
og ekki minni í þessum
ráðagerðum, sumsé að fram-
sóknarmenn muni eiga í mestu
erfiðleikum með
að manna embætt-
in. Þeirhafiaðeins
þeim Bimi Inga
Hrafnssyni og Ósk-
ari Bergssyni á að
skipa og flestum
veitist fullt starf að vera í borg-
arstjórn og veita einum mála-
flokki forstöðu. Augljóst sé að
þeir kumpánar muni ekki geta
sinnt störfum sínum af þeim
krafti, sem þörf verði á. En svo
er hitt, að sumum fullgildum
borgarstjórnarfulltrúum Sjálf-
stæðisflokksins mun vafalaust
svíða verkefna- og áhrifaleysið
meðan varamaður Framsóknar
verður með fangið yfirfullt...