blaðið - 28.10.2006, Blaðsíða 30

30 LAUGARDAGUR 28. OKTÓBER 2006
blaöiö
Edda Björgvinsdóttir
leikkona er að feta nýja
braut í lífi sínu en hún
hóf nám í stjórnun
mennta- og menning-
arfyrirtækja í Háskól-
anum á Bifröst í sumar. Edda segir
að námið sé krefjandi og erfitt,
stundum nái hún vart andanum
vegna gráts en samt sem áður heldur
hún áfram og ætlar að láta þetta
ganga. Það er líka nóg að gera hjá
Eddu utan skólans og til að mynda
er einleikur hennar, Brilljant skiln-
aður, að hefja sitt þriðja leikár en ný-
lega var fjórum sýningum bætt við
vegna mikillar aðsóknar.
„Þetta er endalaust skilnaðar-
ferli og ætlar engan enda að taka.
Þetta er þriðja leikárið sem verkið
er sýnt og það þykir vægast sagt
frekar óvenjulegt. Maður getur ekki
annað en verið í skýjunum yfir við-
tökunum því það er að seljast upp á
allar þessar sýningar. Sýningarnar
hafa ekki verið mikið auglýstar en
það var nánast uppselt á fyrstu sýn-
inguna og það er að verða uppselt á
hinar þrjár.“
Fjölbreytilegur einleikur
Edda segist telja að ástæðan fyrir
því að leikritið hafi verið svona vin-
sælt sé sú að allir geti tengt sig við
það. „Leikritið fjallar um tilfinn-
ingar sem hver einasta manneskja
getur tengt sig við. Margir hafa
gengið í gegnum skilnað og flestir
þekkja einhvern vel sem hefur gert
það. Það sjá því allir sitt líf í Ástríði
Jónu Kjartansdóttur, söguhetjunni.
Fólk fær brjálæðisköst af hlátri og
grætur líka því í leikritinu eru ein-
staka augnablik sem eru svo sorg-
leg. Mín útskýring er sú að það sé
þessi blanda sem geri verkið svona
sérstakt," segir Edda og bætir við
að það sé ofboðslega mikil kúnst
að búa til persónu sem hefur eins
margar hliðar og við höfum öll í
raunveruleikanum. „Ástríður er
afar litríkur persónuleiki og þó hún
virki ofurvenjuleg kona þá sveifl-
ast hún fallega á milli þess að vera
óskaplega reið, bitur og illkvittin
yfir í að vera ofsalega góð, yndisleg
og ljúf manneskja. Maður upplifir
allar tilfinningar hennar auk þess
sem Ástríður hermir voða vel eftir
öllum vinum sínum og það er því
mikil fjölbreytni í verkinu þrátt
fyrir að vera einleikur."
Fágæt sérgáfa
Edda hefur mikið til verið í gam-
anleik á ferli sínum en hún segir að
gamanleikur sé fágæt sérgáfa. „Það
verður að segjast eins og er að kóm-
ískt hæfileikafólk útskrifast mjög
sjaldan úr leiklistarskóla. Þetta
er fágæt sérgáfa en þegar maður
er kominn á minn aldur þá þorir
maður að segja þetta upphátt. Út
af þessari fágætu sérgáfu bætast
fáir við skemmtikraftaflóruna á Is-
landi og það má telja þá á fingrum
handanna sem eru virkilega góðir
gamanleikarar. Þar má til dæmis
nefna Halldóru Geirharðsdóttur,
Spaugstofustrákana, Ólafíu Hrönn,
Helgu Brögu, Ladda, Guðlaugu
Elísabetu, Dadda, Eggert og örfáa
fleiri. Þegar manni er send svona
gjöf þá vilja voða margir nýta sér
einmitt hana þó svo að ég myndi
líka vilja leika mjög dramatísk hlut-
verk. Ég fæ að vísu að sýna á mér
allar hliðar sem leikkona í þessu
leikriti sem eru ofboðslega mikil
forréttindi.“
Skammast mín fyrir laun leikara
Sonur Eddu, Björgvin Franz,
hefur fetað í fótspor móður sinnar
en Edda segir að hún hafi síður en
svo hvatt hann til þess. „Það eru
stærri sorgir en líka meiri gleði
tengdleiklistinni en mörgum öðrum
störfum og það er ákaflega rík höfn-
unarkennd í leikurum. Launin eru
líka þannig að maður skammast
sín fyrir að segja hver fastalaun
leikara í atvinnuleikhúsunum eru.
Leikhúsin borga ákveðna taxta en
þeir sem eru í skemmtibransanum
hafa tök á því að vinna sér inn hálf
mánaðarlaun á einu kvöldi sem er
ofboðslega magnað og óeðlilegt á
sama tíma. Það verður samt sífellt
eðlilegra eftir því sem maður fylgist
'JJL Itf L
Á ÚTSÖLUMARKAÐf OKKAR, SÍÐUMÚLA11.
KOMDU OG GERÐU FRÁBÆR KAUP!
ELLINGSEN OG UTIVIST&VEIÐI
ÚTSÖLUMARKAÐUR Síðumúla 11,
opið 10-19 fimmtudag og föstudag,
10-16 laugardag og sunnudag
„Skólinn er svo erfiður
að stundum næ ég ekki
andanum fyrir grátkekki
og áhyggjum. Stundum
finnst mér ég vera með
greindarvísitölu núll en þess
á miUi er þetta ofboðslega
skemmiiileg áskorun. Þetta er
mesljááskorun sem ég hef á
ævi tmwjm tekist á við því
þarna erefrá núlipunkti."
með hvaða laun menn í fjármálageir-
anum hafa. Þá virkar það sem okkur
hefur fundist fáránlega hátt verð
sem hlægilegir smáaurar." Enda
segir Edda að skemmtibransinn sé
erfiðastur af allri leiklist. „Það er of-
boðslega mikið álag að vinna fyrir
fólk og skemmta fólki sem er að
fá sér í glas. Það er ólýsanlegt álag
vegna þess að það getur brugðið
til beggja vona, að maður nái ekki
athygli, og ef maður nær henni að
maður haldi henni ekki. Það er ekki
vegna þess að efnið sé vont heldur
vegna þess að fólk er ekki skýrt í
koílinum. Allir skemmtikraftar
eru með áfallahjálp, við getum
hringt hvert í annað og grátið þegar
skemmtunin hefur gengið illa. Það
er óbærilegt og svo mikil höfnun
þegar maður stendur og rembist
eins og rjúpan við staurinn að vera
fyndinn og það eru allir að syngja
Stál og hnífur úti í horni. Það hefur
komið fyrir að fólk sé dónalegt en
ég hef, guði sé lof, ekki lent í því en
nokkrir hafa upplifað andlegt of-
beldi frá áhorfendum"
Finn fyrir höfnun
Edda segist finna fyrir höfnunar-
tilfinningu enn þann dag í dag þrátt
fyrir að vera reynslumikil leikkona.