blaðið - 28.10.2006, Blaðsíða 32

32 LAUGARDAGUR 28. OKTÓBER 2006
blaðið

Vinnan göfgar manninn
Það er kannski svolítið ófrumlegt en það sem ég gæti kannski
síst verið án er náttúrlega fjölskyldan. Þegar maður þarf að
vinna mikið eins og ég geri þá er hún helsta athvarfið.
Svo er það náttúrlega fartölvan og farsíminn sem ég er
ábyggilega með á eyranu í um átta tíma á dag.
Þar á eftir kemur kaffikannan sem er forláta gripur sem ég
keypti fyrir stuttu. Hún hellir upp á einn bolla i einu og held-
ur manni gangandi yfir daginn. Síðan er það DVD-spilarinn
sem er helsta afslöppunartækið þegar amstrinu er lokið.
Það sem ég vildi kannski síst vera án fyrir utan fjölskylduna
er vinnan. Hún gefur mér mjög mikið. Menn vilja náttúr-
lega eiga frítíma en þegar vinnan er jafnfjölbreytt og í mínu
tilfelli þá þarf maður síður á frium að halda.
Ég er búinn að fást við þessa vinnu í um tíu ár og hún er
alltaf jafnskemmtileg. Það eru náttúrlega forréttindi að geta
fengist við eitthvað sem maður hefur virkilega gaman af.
Hins vegar er hægt að hafa gaman af flestri vinnu.
Ef maður tekst á við þau með réttu hugarfari þá er hægt að
hafa gaman af öllum störfum. Ég skil ekki hvað fólki finnst
spennandi við aðgerðaleysi. Það höfðar ekki til mín.
Gísli Einarsson fréttamaður
Öll eigum við eitthvað sem við
gætum ekki hugsað okkur að
lifa án. Sumir geta ekki ímynd-
að sér Itfið átt lopasokkanna
sem antma prjónaði á áttunda
áratugnum meðan aðrir rtg-
halda í nýja flatskjáinn. Svo
eru það auðvitað vittir ogfjöl-
skylda settt eiga sérstakan stað
í huga og hjarta. Blaðið leitaði
til nokkttrra einstaklinga og
spttrði þá hvers þau gætu ekki
verið átt.

Listin breytir fólki
Ég gæti ekki ekki lifað án svefns og matar og náttúrlega fjöl-
skyldunnar og vina.
Ég held að ég gæti heldur ekki lifað lengur ef Þróttarar
myndu falla niður í aðra deild. Þá myndi ég annað hvort
taka að mér að reka þetta sjálfur eða hætta öllu saman.
Það kæmi ekki til greina að styðja einhvern annan klúbb í
staðinn. Það væri eins og að skipta um kyn.
Þróttur er mitt þriðja foreldri og þar varð ég á vissan hátt
til. Ég var sjálfur bæði í fótbolta og handbolta og var ágætur.
Núna er minn staður aftur á móti í stúkunni enda áttaði ég
mig á takmörkunum mínum þegar ég var 18 ára.
Maður gæti náttúrlega ekki heldur verið án lista. Það er
ekkert skemmtilegra en að búa til fallegt listaverk, hvort
sem það er leikrit, bíómynd, sjónvarpsþáttur eða tónlist. List-
in gerir manneskjuna betri og ef allir myndu njóta lista og
ástunda þær þá yrði heimurinn betri. Ég er alveg sannfærð
ur um það. Listin breytir fólki og ég hef tvímælalaust fundið
það á sjálfum mér.
Ég er ekki trúaður en að fara á góða tónleika eða sýningu
jafnast á við trúarlega upplifun fyrir mig.
Sigrún Eðvaldsdóttir tónlistarmaður
Ilmvatnsástríða
Það er svo margt sem maður gæti ekki verið án. Fyrir utan
náttúrlega svefn, mat, vini og allt það held ég að ég gæti ekki
verið án ilmvatna.
Ég hef tekið eftir því að ég er alltaf með ilmvatn og ég verð
einhvern veginn ómöguleg ef ég gleymi að setja á mig ilmvatn.
Mér finnst það vera eins og punkturinn yfir i-ið. Eg fæ svo
mikið út úr því enda á ég líka mikið af ilmvötnum.
Engar af vinkonum mínum eru svona ilmvatnssjúkar og ég
þekki enga aðra sem hefur þessa ástríðu.
Uppáhaldsilmvatnið mitt um þessar mundir heitir Agent Pro-
vocateur. Það er rosalega gott og dálítið spes.
Ég geri svolítið af því að prófa ný ilmvötn sem verða á vegi mín-
um en svo verður maður líka að klára það sem maður á.
Ég veiti því eftirtekt hvaða ilmvötn aðrar konur nota og það
kemur fyrir að mér finnist ilmvatn sem einhver kona er með
svo brjálæðislega gott að ég spyrji hana hvað það sé. Það var
einmitt eitt sem ég uppgötvaði um daginn sem ég á eftir að
kaupa mér. Það er rosalega gaman að eiga eitthvað eftir þann-
ig að ég er að bíða eftir rétta tímanum.
Börnin dýrmætust
Þessari spurningu er mjög fljótsvarað enda er í
sannleika sagt bara tvennt í þessum heimi sem
ég gæti alls ekki verið án og það eru dætur mín-
ar sem eru fimm og sjö ára gamlar. Ég reyni að
verja með þeim sem mestum tíma og taka frá
góðar stundir á hverjum degi og slaka á með
þeim. í amstri dagsins getur verið flókið að
finna þennan tíma enda erum við allar frekar
uppteknar í skóla, vinnu og ýmsum tómstund-
um en það tekst nú yfirleitt alltaf með góðum
vilja. Tímann milli fimm og átta á kvöldin
reyni ég að helga þeim og lofa mér helst ekki
í nein önnur verkefni á þeim tíma. Við eldum
kvöldmat í rólegheitum, horfum kannski á
sjónvarpið eða gluggum í bók. Svo er auðvitað
fullt af veraldlegum hlutum sem maður notar á
hverjum einasta degi og vildi helst ekki missa
frá sér en það er ekkert sem maður myndi ekki
geta lifað án. Líklega væri erfiðast fyrir mig að
vera án GSM-símans enda er ég meira og minna
með hann í eyrunum allan liðlangan daginn.
Astin í lífinu
Heimurinn er fullur af allskyns hlutum sem
gaman og gott er að njóta og maður vill helst
ekki þurfa að vera án. Ég held samt að það sé
bara eitt í heiminum sem ég gæti alls ekki
verið án og það er maðurinn minn, Mörður
Árnason alþingismaður. Við höfum búið sam-
an í rúm tuttugu ár. Á þessum langa tima hef-
ur gengið á ýmsu en okkur hefur alltaf tekist
að finna lausnir og standa saman í öllu því
sem við tökum okkur fyrir hendur. Ég held
að leyndarmálið liggi í vináttunni og í því
að deila saman öllu því sem lífið hefur upp
á að bjóða hvort sem um er að ræða það góða
eða slæma. Við höfum bæði mikinn áhuga á
íslensku máli og störf okkar i gegnum tiðina
hafa einkennst af því. Ég fæ Mörð alltaf til að
lesa yfir það sem ég skrifa. Ég veit að ég fæ
alltaf frá honum heiðarlega og uppbyggilega
gagnrýni sem ætíð hefur gagnast mér ákaf-
lega vel. Ég reyni alltaf að gera hið sama fyrir
hann og eftir bestu getu taka þátt í hans störf-
Linda Vilhjálmsdóttir, rithöfundur
um. Það er ómetanlegt að vera í hjónabandi
sem byggt er á slíku trausti og vináttu og er
ég ákaflega þakklát fyrir það.