blaðið - 18.11.2006, Blaðsíða 6

blaðið - 18.11.2006, Blaðsíða 6
6 LAUGARDAGUR 18. NÓVEMBER 2006 blaðið TILBOÐ Eikarrúm Stærð: 142 sm x 203 sm með springdýnu Kr. 10.000 stgr. og gerið góð kaup Varnarliðssala Geymslusvæðisins - Sigtúni 40 Mánud. Þriðjud. Miðvikud. 12-18 12-18 12-18 Fimmtud. 12-21 Föstud. Laugard. 10-18 10-18 Sunnud. 12-18 N Hugljúf jólastemmning Jóladiskur Mannakorna kemur út 23. nóvember Jól með Mannakornum Sígildar jólaperlur Pálmi Gunnarsson Magnús Eiríksson Hrund Ósk Siggi Pálma Á þessari hugljúfu og skemmtilegu plötu flytja Þeir Pálmi Gunnarsson og Magnús Eiríksson ásamt góðum gestum, mörg af okkar uppáhalds jólalögum r ^ Tónleikaröó Mannakorna Seltjarnameskirkja 23. nóv. kl. 20:00 □alvíkurkirkja 26. nóv. kl. 16:00 Bústaðarkirkja 28. nóv. kl. 20:00 Selfosskirkja 29. nóv. kl. 20:00 Miðasala á midi.is og á tónleikastöðum (samdægurs) L A OOO lUr ^ÚTQAFi HÚSASMIDJAN ...ekkert mál Deilt um forsfendur í verðmati svirkjunar Verömiði ríkisins var 35 milljarðar Arðsemiskrafan í I irði Eftir Trausta Hafsteinsson trausti@bladid.net „Það er ekki rétt að gefið hafi verið eftir í öllum kröfum í við- ræðunum og það hallaði alls ekki bara í eina áttina. Barist var um hverja einustu forsendu líkt og tíðkast í borgarastyrjöldum, þar sem barist er frá húsi til húss,“ segir Sigurður Snævarr borgarhagfræðingur sem sat í samninganefnd Reykjavíkur- borgar um sölu helmingshlutar í Landsvirkjun. Sigurður segir það ekkert launungarmál að borgin vildi fá meira fyrir hlut sinn. Ef allar at- hugasemdir borgarinnar og fyr- irtækjaráðgjafar Landsbankans eru teknar með í reikninginn er ljóst að verðmat fyrirtækisins hefði orðið mun hærra. Sigurður ítrekar að barist hafi verið gegn kröfum ríkisins og þar hafi ál- verð skipt miklu. „Um álverðið var deilt og náðum við þvi fram að metið yrði hæsta mögulega ál- verð á matstímanum," segir Sig- urður. „Þetta skipti okkur geysi- lega miklu máli og ríkið barðist mjög gegn þessu. Ríkið vildi nota lægsta mögulega álverð og verðmatið hefði þá hugsanlega getað staðið í 35 milljörðum." Ekki sama mat Jón Þór Sturluson, dósent í hagfræði við Háskólann í Reykja- vík, segir gagnrýni á verð Lands- virkjunar eiga rétt á sér og telur hana hafa verið setta málefnalega fram. 1 lykilhlutverki sé arðsemis- krafan. „Mér finnst athyglisvert að ekki er stuðst við sömu arðsem- iskröfu við Landsvirkjun og við Kárahnjúkavirkjun. Krafan í fyr- irtækið er hærri en í virkjunina," segir Jón Þór. „Ef sömu arðsemis- kröfu er beitt og notuð er við virkj- unina, sem Landsvirkjun hefur sett sem forsendu, þá munar hátt í prósentustigi. Slíkt gæti aukið verðmæti fyrirtækisins um nærri tuttugu milljarða." Stuðst við nauðasamning Aðspurður telur Sigurður það umdeilanlegt að ekki hafi verði notaður nýjasti raforkusamn- ingur sem gerður hefur verið og endurspegli því ekki nýjasta vilja stóriðju- fyrirtækis til raforkuverðs. Þess í stað var notaður nýj- asti samningur sem Lands- virkjun gerði við Alcoa við verðmatið. „Æskilegra hefði verið að nota samning við Norðurál og hefði verðmat ParX orðið heldur hærra,“ segir Sigurður og bendir á að i Blaðið í gær. Ekki réttað gefið hafi verið eftir i öiium krðfum Sigurður Snævarr, borgarhagfræðingur Ekki er stuðst við sömu arðsemis- kröfuogvíð Kárahnjúkavirkjun Jón Þór Sturiuson, dósent í hagfræði KR0FUR SEM B0RGIN NÁÐI FRAM: Virði* Smæðarálag lækkað um 0,8 prósent 13 milljarðar Hæsta álverð notað til grundvallar 15milljarðar Aukið virði Landsnets 3 milljarðar Samtals: 31 milljarðar ‘áætlaðar tölur. KR0FUR SEM B0RGIN NÁÐI EKKI FRAM: Virði* Smæðarálag lækkað niður í hálft prósent 8 milljarðar Arðsemiskrafa lækkuð um eitt prósent 20 milljarðar Tekið mið af áliðnaði almennt Erfitt að meta Framtíðarmöguleikar Erfitt að meta Samtals: 28 milljarðar ‘áætlaðar tölur. samningsstaða þjóðarinnar hafi verið allt önnur þegar samið var við Alcoa en hún er í dag. „Við gagnrýndum þetta í viðræð- unum því eðlilegast er að fara eftir núgildandi eftirspurn á raforkumarkaði." Munar átta milljörðum Þegar verð á íslenskum fyr- irtækjum er metið er í sumum tilvikum tekið tillit til smæðar markaðarins. Algengt er að við- skiptabankarnir noti hálft pró- sent svokallaðs smæðarálags á fyrirtæki af þeirri stærðargráðu sem Landsvirkjun er. Sigurður segir ljóst að borgin hafi viljað lækka smæðarálagið sem notað var enda sé lánshæfismat fyrir- tækisins vel þekkt. „Við töldum að smæðarálagið væri of hátt. I raun vildum við ekki hafa það með í reikningnum, enda ekki alls staðar notað. í okkar huga átti það að vera sem lægst og teljum það hafa verið of hátt í end-1 anlegri útgáfu," segir Sigurður. „Okkar krafa náði ekki fram að ganga í þessu en við náðum þó að lækka það frá fyrsta matinu sem gert var.“ Samkvæmt svörum borgar- stjórnar hefði krafa borgarinnar um lækkun álagsins niður í hálft prósent, eins og krafist var, I hækkað verðmæti Landsvirkj- unar um tæpa átta milljarða. Framtíð ekki metin Samningsaðilar voru sammála um að meta fyrirtækið eins og það er í dag. Oft eru framtíðar-1 möguleikar teknir inn í verðmat fyrirtækja. Aðspurður telur Jón Þór það skiljanlegt að framtíðar-1 möguleikar hafi ekki verið taldir með. „í samningnum er í staðinn ákvæði sem tryggir seljendunum helmingshlut ef Landsvirkjun verður seld innan fimm ára. Að vissu leyti kemur það í stað fram- tíðarmöguleikanna í verðmati." Sigurður segir að ákveðið hafi verið að taka framtíðarmögu-1 leika Landsvirkjunar ekki með í reikninginn. „Um þetta var ekki eining en hins vegar var fallist á það að taka þá ekki inn. Við teljum möguleika fyrirtækisins, I innanlands og utan, vera mikla,“ | segir Sigurður. „Við töldum að ýmsir liðir hefðu átt að vera teknir með. Mótrökin voru þau að um þetta sé ákveðin óvissa en þó liggja fyrir upplýsingar um sameiningu orkufyrirtækja.“ Of mikil áhætta Þegar fyrirtæki eru metin er æskilegt að hafa sem mesta ávöxtun og minnsta áhættu. Jón Þór telur að áhættumatið sé í hærri kantinum. „Að vissu leyti er áhættan ofmetin. Ég hef þá trú að orkuverð fari hækkandi og ekki er tekið nóg tillit til þess í samningnum," segir Jón Þór. Sigurður er sammála. I Hann telur óeðlilegt að ein-1 I vörðungu hafi verið miðað við þau álfyrirtæki sem hér eru í stað þess að meta áhættu í áliðnaði almennt. i . „Ef svo hefði verið gert hefði útkoman litið töluvert öðru- vísi út. Ég hefði gjarnan viljaðgangalengra ogíverð-1 inu hefði munað þónokkuð miklu," segir Sigurður. í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

blaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: blaðið
https://timarit.is/publication/941

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.