blaðið - 18.11.2006, Blaðsíða 18
18 LAUGARDAGUR 18. NÓVEMBER 2006
blaðið
HVAÐ VILJUM VIÐ -
HVERT STEFNUM VIÐ?
Við stöndum öll á
tímamótum. Hér veltir
Steingrímur J. Sigfússon
fyrir sér hvert við viljum í
raun og veru stefna.
Hann skoðar málin frá
ólíkum sjónarhornum og
hveturtil skoðanaskipta
um framtíðina, landið
okkar,stöðuna í um-
heiminum, lýðræðið,
atvinnulífið og
umhverfismálin.
/
VIÐ ÖLL
íslenskl velferðarsamfélag
á tímamótum
Steingn'murJ. Sigfússon
Bók sem mótherjar Steingríms jafnt og samherjar
taka fagnandi.
EINSTÖK FERÐASAGA
Munkríkið Aþos var
stofnað 963 og er elsta
lýðveldið í heiminum.
Ekkert kvenkyns hefur
nokkru sinni stigið
þangað fæti þótt María
guðsmóðir sé verndari
þess.Lífsmáti munk-
anna ereinstakurog
mikil náttúrufegurð á
Aþosskaga,enda er
svæðið á heimsminja-
skrá UNESCO.
Sigurður A. Magnússon hefur tvívegis heimsótt
þetta sérstaka samfélag. Hér segir hann sögu þess
og lýsir ferðalögunum á hinar ævintýralegu slóðir
við frumstæðar aðstæður. Fyrr á árinu var Sigurður
sæmdur heiðursorðu gríska lýðveldisins fyrir störf í
þágu grískrar menningar síðustu 55 ár.
—jmam
M Bókaútgáfan Salka • Ármúla 20
Sími 552 1122 • www.salkaforlag.is
Umhverfisvænt forlag
stöðu Geir ætlar nú að taka til
Árna. Af hverju hefur enginn fjöl-
miðill spurt Geir um skoðun hans
á hinum „tæknilegu mistökum“?
Annað mál, og ekki síður furðu-
legt, er hin stóreinkennilega grein
sem Arnar Jensson skrifaði í
Moggann út af greinaflokki Blaðs-
ins um vinnubrögð lögreglunnar.
Nú var Arnari vitaskuld frjálst
að hafa skoðun á því hvernig
Blaðið fjallaði um ávirðingar sem
gegn honum hafa verið bornar
fyrr og nú - ég ætla ekki að fara
út í þá sálma. En með því að
tengja sérhvern andblástur gegn
sér við Baugsmálið, það var eigin-
lega svo undarleg túlkun af hálfu
eins æðsta lögreglumanns þjóð-
arinnar að mann setur beinlinis
hljóðan. Þetta bar nefnilega ekki
vitni um mjög sterka dómgreind.
Og góð dómgreind er jú það sem
maður vonar að lögreglumenn
hafi fyrst og síðast til að bera.
Mega menn ekki verja sig?
I fyrsta lagi bar grein Arnars
vitni um að hann virðist hafa afar
frumstæða hugmynd um hvernig
fjölmiðlar vinna.
I öðru lagi skorti töluvert upp
á rithöfundarhæfileika hans því
hinartilbúnupersónur„kunningj-
anna“ tveggja voru vægast sagt
ekki sannfærandi sköpunarverk.
{ þriðja lagi virðist Arnar
blindur fyrir því að það hefur
hvorki þurft fjölmiðla né óhæfa
dómstóla (eins og hann gerðist
svo djarfur að gefa í skyn) til að
„klúðra“ Baugsmálinu. Lögreglan
og aðrir rannsóknaraðilar hafa
reynst alveg fullfærir um það
sjálfir.
í fjórða lagi var sá ami sem
Arnar hafði af því að Baugsmenn
gripu til allra tiltækra varna í
málinu óskiljanlegur og eigin-
lega svolítið hrollvekjandi. Nú
má vissulega ræða fram og til
baka hvort óbreyttur almúginn í
landinu hafi sömu möguleika og
fjársterkir auðmenn til að verjast
sakargiftum. En að háttsettur lög-
reglumaður skuli
gefa í skyn að
það þurfi að
grípa til ein-
hvers konar
aðgerða til
að koma í veg
fyrir að menn
verji sig, það
er ... ja, ekki
gott, svo vægt
sé til orða tekið.
Það hefur
nú ekki
b e i n t
En ungu sjálfstœðis-
mennirnir reyndust
forspáir þegaÆoeir lýstu
áhyggjum sínÉtn af því
aö hafa Árna á listan-
um. Daginn eftir aó Geir
Haarde lýsir eindregn-
um stuöningi vió Árna
Johnsen, þá lœtur hann
þessa sprengju falla.
skort á það hingað til að löggan
og ákæruvaldið „gripu til að-
gerða“ gegn Baugi. Þar hefur ekk-
ert verið til sparað. Á svo líka að
banna þeim að verja sig?
Nei, ég er smeykur um að með
grein sinni hafi Arnar Jensson
lítið gert annað en staðfesta hverja
einustu fullyrðingu Baugsmanna
um að unnið sé gegn þeim af ein-
hverjum annarlegum hvötum.
Franklín Steiner fer í mál
Að lokum: Skemmtilegasta frétt
vikunnar var náttúrlega að Frank-
lín Steiner ætlar í mál við Blaðið
fyrir að hafa haldið þvi fram að
hann væri eða hefði verið einn
umsvifamesti fíkniefnasali lands-
ins - eða hvernig sem það var
orðað. Sú frétt var svo skemmti-
leg að ég sá ekki betur í Kastljósi
en að lögmaður Franklíns, Sveinn
Andri Sveinsson, ætti fullt í fangi
með að skella ekki upp úr þegar
hann skýrði frá þessu.
Arnar Jensson „toluvert skorti
upp á rithöfundarhæfileika hans
þvíhinar tilbúnu persónur „kunn-
ingjanna" tveggja voru vægast sagt
ekki sannfærandi sköpunarverk"
Arni Johnsen „hefur ekk
ert lært og öllu gleymt"
Mistök á mistök ofan
Hm. Það vantar ekki að
þetta hafi verið furðu-
leg fréttavika. Mörg
þeirra mála sem upp
hafa komið eru að
vísu þess eðlis að maður vill sem
minnst koma nálægt þeim. Hins
vegar verður ekki hjá því komist
að nefna þá óvæntu uppgötvun
Árna Johnsens að hann hefði gert
„tæknileg mistök" sem leitt hefðu
til þess að hann hefði þurft að
dúsa í fangelsi. Ég er viss um að
rannsóknarlögreglumenn munu
lengi þurfa að súpa seyðið af
þeirri túlkun þegar gamansamir
sakborningar grípa til hennar
við yfirheyrslur.
„Ha, innbrot? Ha, var ég gó-
maður með þýfi? Neeei, strákar
mínir, þetta voru bara tæknileg
mistök hjá mér. Ekkert til að gera
veður út af.“
Á sínum tíma - þegar mál Árna
Johnsens komu fyrst upp - þá
var ég í fríi frá pistlaflutningi og
ég man hvað ég var dauðfeginn
að þurfa ekki að hafa skoðun á
því máli opinberlega. Það var
svo dæmalaust pínlegt að verða
vitni að því hvernig Árni gróf
sina eigin gröf, dýpra og dýpra
með hverjum deginum. Og hvort
sem Árna líkar betur eða verr, þá
gleymist það seint, útvarpsvið-
talið sem Kristján Guy Burgess
tók við hann og Árni gerði endan-
lega út af við sjálfan sig. Þá hefði
ég látið segja mér tvisvar að sá
maður ætti eftir að snúa aftur í
stjórnmál.
Hvað segir Geir Haarde um
hin„tæknilegu mistök"
Samt skildi ég satt að segja
lítið í því um daginn þegar ungir
sjálfstæðismenn voru hver af
öðrum á netsíðum sínum að lýsa
andúð sinni á því að Árni hefði
náð öruggu þingsæti í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjör-
dæmi. Úr því kjósendur þar voru
greinilega tilbúnir til að fyrirgefa
Árna, þá fannst mér undarlegt af
ungum sjálfstæðismönnum að
rugga svona bátnum með því að
andmæla svo ákveðið. Andstæð-
ingar - já, andstæðingar! - flokks-
ins virtust ekki ætla að gera mál
úr Árna, og hví skyldu þá sjálf-
stæðismenn sjálfir gera það?
En ungu sjálfstæðismennirnir
reyndust forspáir þegar þeir lýstu
áhyggjum sínum af því að hafa
Árna á listanum. Daginn eftir að
Geir Haarde lýsir eindregnum
stuðningi við Árna Johnsen, þá
lætur hann þessa sprengju falla.
Um að hann hafi bara gerst sekur
um þessi „tæknilegu mistök“.
Sem sýnir að hann hefur ekkert
lært og öllu gleymt. Og fyrirgerði
um leið, held ég, allri hinni end-
urvöktu samúð sem hann naut
hjá hluta þjóðarinnar. Það verður
verulega forvitnilegt hvaða af-