Orðlaus - 01.04.2005, Side 29

s- DEAD
UM SKÓLABÚNINGA
Jón Sæmundur: Hvað finnst þér um
skólabúninga?
Andrea: Hmmm ... ég veit það ekki, ég
sjálf myndi vera rosalega leið yfir því að
þurfa að vera í sama dressinu alla daga.
En þetta er kannski sniðugt að mörgu
leyti þar sem það á ekki að vera að
mismuna börnum og þannig.
Jón Sæmundur: Spila inná fjárhag
foreldranna, nýjustu merkin og allt
það. En ég hef alltaf verið mjög
hrifinn af skólabúningum, ég lærði í
Glasgow, var tvö ár þar, þar voru allir í
skólabúningum.
Andrea: Köflóttum pilsum.
Jón Sæmundur: í Japan líka, eru þeir
ekki með skólabúninga?
Andrea: Þetta er á voða mörgum
stöðum, þetta er meira að segja á
sumum leikskólum hér.
Jón Sæmundur. Þannig að það er
alveg málið að fara að hanna flotta
skólabúninga.
Andrea: Já, það gæti verið svolítið
sniðugt, en heldurðu að það myndi
einhvern tímann virka hérna?
Jón Sæmundur: Ég veit það ekki, maður
á allaf að prófa.
Andrea: Þetta verður þá eins og í
bíómyndunum, stelpurnar í eihnverjum
svakalegum toppum innanundir og
klæða sig svo í þegar þær koma í skólann
svo mamma og pabbi sjái ekki.
UM LÍFIÐ
séum rosalega duglegt fólk, það er
greinilega mikil orka hérna. Eins og með
okkur Birtu þá kvörtum við stundum
mikið yfir því að það sé svo lélegt úrval
hérna af efnum og fl. en útfrá því höfum
við búið rosalega mikið til sjálfar sem við
erum mjög ánægðar með.
Jón Sæmundur: Það vantar meira efni,
flottari og betri efnabúðir.
Andrea: Nokkrar búðir hér eru að gera
ágætis hluti, en það vantar meiri tísku.
Jón Sæmundur: Ertu ein?
Andrea: Nei, ég á mann og barn. Og
núna er ég að verða þrítug og langar
bara aðeins að setja niður í 4 gír, lulla
meira áfram og vera meira heima. Ég
sé það alveg í hillingum akkurat núna.
Kannski bara orðin of gömul. (hlátur)
Hvað ert þú gamall?
Jón Sæmundur: 36 ára, ég er í
myndlistinni, hönnun og svo á ég tvo
stráka, 16 mánaða tvíbura. Og eina
stelpu, þriggja ára að verða fjögurra ára.
Þetta er bara klikkun.
Andrea: En konan þín, hvað gerir hún
þá?
Jón Sæmundur: Það er náttúrulega
stutt síðan strákarnir fæddust, hún var í
háskólanum og er að byrja aftur i haust
en núna er hún heima. Ég vakna snemma
á morgnana, keyri elstu stelpuna í
leikskólann og svo fer ég á vinnustofuna,
er þar til kl sex, kem heim, við eldum og
setjum alla í rúmið kl átta eða niu og
þá reyni ég yfirleitt vera heima, en það
koma dagar þar sem ég fer aftur niður á
vinnustofu og vinn frameftir.
Andrea:Ég er búin að lifa alltof marga
daga þar sem ég vinn of lengi en ég á
eitt barn og einn hund og á í fullu fangi
með þetta allt ... og einn mann líka.
(hlátur)
Jón Sæmundur: Þetta er ekkert grín.
Andrea: Mér finnst bara ísland i dag,
það eru allir í lífsgæðakapphlaupinu
og allir eru að vinna eins og mother
fuckers, og svo at the end of the day,
manstu þá eftir dögunum þar sem þú
vannst langt frameftir eða manstu eftir
hvernig barnið þitt leit út þegar það var
fimm ára.
Jón Sæmundur: Það er alveg rétt, ég er
sammála því. Fólk er líka að keppast um
að kaupa allt nýtt, eiga flotta bíla og
áfram...
Andrea: Þetta eru nefnilega bara dauðir
hlutir og hlutir sem skipta engu máli þó
þeirséu fallegir
laga þetta hjá stákunum.
Andrea: Þaðereittsemgeristlíka hérna,
allir verða oft svo eins.
Jón Sæmundur: Já, það er rétt, koma
líka svona æði...
Andrea: Sem er auðvitað gott fyrir okkur
sem erum að selja.
Jón Sæmundur: Talandi um að það séu
margir að gera góða hluti hérna, eru
þá ekki líka margir að gera vonda hluti
líka?
Andrea: Ég veit það ekki. Ég reyni að
horfa bara á þetta góða (hlátur). Mér
finnst búðin hjá Aftur stelpunum í
Kaupmannahöfn rosa flott og barinn hjá
Frikka. Það er svo mikið af íslensku fólki
að gera góða hluti miðað við hvað við
erum líka fá. Ég held að við íslendingar
Jón Sæmundur: En hitt er samt
nauðsynlegt þar sem myndlistarmenn
hafa það ekki svo gott, salt í grautinn
og allt það, þannig að hitt heldur mér
uppi.
Andrea: Þarna ertu kannski að setja
málverkið þitt á bol í staðinn fyrir á
vegg.
Jón Sæmundur: Jú, eða setja bolinn
á vegg. Mig langar að prófa að fara
alla leið í hönnuninni og vera síðan
bara myndlistarmaður og halda mínar
sýningar. Ég ætla að prófa hitt allavega,
sjá hvernig það gengur. Ég læt þig bara
vita.
Andrea: Já, ég óska þér góðs gengis,
þetta er harður heimur.
AÐ GERA GÓÐA HLUTI
Jón Sæmundur: Talandi um föt, hvernig
finnt þér l’slendingar klæða sig?
Andrea: Sko, íslendingar eru mjög
trendý, rosalega með á nótunum um
hvað er að gerast miðað við að við erum
lítil eyja úti í hafi. Ef þú sérð til dæmis
einhverja flotta píu útá götu í London
eða París, þá snýrðu þér við, en hér er
það öfugt, maður snýr sér frekar við
ef maður sér eina hallærislega. Það er
til svo mikið af kreatívu og kláru fólki
hérna miðað við hvað við erum fá.
Jón Sæmundur: (sland er voða "inn"
núna. Mér finnst samt sumir ekki vera
nógu djarfir. Ég er svona að reyna að