Bændablaðið - 24.11.2011, Side 8

Bændablaðið | fimmtudagur 24. nóvember 20118
Hjónunum í Rauðbarðaholti í
Hvammssveit, þeim Halldóri
Gunnarssyni frá Gilsfjarðarmúla
í Gilsfirði og Moniku Björk
Einarsdóttur frá Rauðbarðaholti,
hefur heldur betur tekist vel upp
við ræktun á fjárstofni sínum á
undanförnum árum. Á héraðs-
sýningu Félags sauðfjárbænda í
Dalasýslu 2011, sem haldin var
fyrsta vetrardag, áttu þau besta
lambhrútinn. Þau áttu líka besta
lambhrútinn á héraðssýningunni
2010 og það sem meira er, hrút-
arnir eru albræður.
Haft var eftir Jóni Viðari
Jónmundssyni sauðfjárræktarráðu-
naut við þetta tækifæri að hann héldi
þetta vera í fyrsta sinn sem albræður
ynnu tvö ár í röð. Þekkir Jón Viðar þó
vel til sauðfjársögu Íslands.
Eftir að þau hjón unnu fyrstu verð-
laun fyrir eldri hrútinn árið 2010 tjáði
Halldór tengdadóttur sinni og syni
í fengitíðinni í fyrra, að hann væri
ákveðinn í að framleiða annan sigur-
vegara. Halldór lét ekki að sér hæða
og notaði alveg sömu uppskriftina
og árið áður. Hið ótrúlega kom svo í
ljós í haust, að honum hafði tekist að
galdra fram annan sigurvegara eins
og hann sagðist ætla að gera. „Þetta
var nú bara í gríni sagt en ég notaði
reyndar sömu uppskriftina,“ sagði
Halldór í samtali við Bændablaðið.
Kviðléttur og mjög
falleg kind á velli
Það voru ærin 06-669 og hrúturinn
Sær 09-521 frá Rauðbarðaholti sem
gátu af sér þessa afburðahrúta. Á
héraðssýningu Félags sauðfjárbænda
í Dalasýslu haustið 2010 var lamb-
hrútur nr. 118 undan þeim (sem heitir
í dag Snær og er nr. 10-528) dæmdur
besti hrútur sýningarinnar, en hann
var með 87 stig. Eftirfarandi dóms-
orð skrifuðu Jón Viðar Jónmundsson
og Lárus Birgisson um þann hrút:
„Hrúturinn er hreinhvítur og
hyrndur. Hann var 49 kg að þyngd.
Þykkt bakvöðva 32 mm og fita 2,0
mm. Hann er mjög jafnvaxinn og vel
holdfylltur, sívalur bolur og vöðvar
þykkir og vel lagaðir. Kviðléttur og
mjög falleg kind á velli.“
Monika Björk Einarsdóttir sagði
í samtali við Bændablaðið að hún
hefði alla tíð haft mjög mikinn
áhuga á ræktun sauðfjár enda alist
upp við þetta í Rauðbarðaholti, þar
sem nær eingöngu hefur verið stund-
aður sauðfjárbúskapur í gegnum
tíðina. „Þetta er mitt aðal áhuga-
mál,“ sagði Monika. Grunnurinn að
þeirra bústofni hafi verið lagður með
fé sem keypt var frá Glerárskógum
fyrir botni Hvammsfjarðar árið 1985.
Á bænum eru nú um 500 fjár auk
15 hesta.
„Hann er djásn að gerð“
Á sýningunni nú í haust bættu þau
Sær og ræin 06-669 um betur og
sendu þangað syni sína tvo nr. 49
(með 86 stig) og nr. 50 (með 89 stig).
Sá síðarnefndi stóð svo efstur og
fékk eftirfarandi dómsorð frá þeim
félögum Jóni Viðari og Lárusi:
„Hrúturinn er hreinhvítur og
hyrndur. Hann var 54 kg að þyngd.
Þykkt bakvöðva 30 mm og fituþykkt
á baki 2,4 mm. Hann er djásn að
gerð. Bolurinn mjög vel hvelfdur,
harðholda með ákaflega góð læra-
hold. Ull aðeins í styttra lagi. Mjög
fönguleg og fríð kind á velli.“
Sær ekki lengur á lífi
Þess má geta að faðirinn Sær
09-521 var undan Yl 05-151 frá
Magnússkógum III í Dalasýslu, sem
var aftur undan Hyl 01-883. En ærin
06-669 er undan Ál 00-868.
Ljóst er að þetta par mun í sam-
einingu ekki gefa af sér fleiri verð-
launahrúta, því Sær er ekki lengur
á lífi. Hann slasaðist í vor og segir
Halldór að því hafi orðið að fella
hann. Það sem verra er að hálfbróðir
hans undan Sæ, sem ætlunin var að
nota við tilhleypingar að þessu sinni,
endaði líka ævi sína í lækjarfarvegi
nú í haust en hann varð í öðru sæti í
flokki veturgamalla hrúta.
Verður líka verðlaunahrútur
á næsta ári?
Hjónin segjast samt ekkert örvænta,
þau muni finna einhver ráð í tilhleyp-
ingunum.
„Við erum að spá í hvaða hrútur
henti þessari kind best. Það gæti svo
sem allt eins verið að úr því verði
gimbrar.“
Halldór segir því aldrei á vísan að
róa með að fá verðlaunahrúta út úr
slíku en aldrei að vita. - „Við skulum
samt bara veðja á að við fáum verð-
launahrút líka á næsta ári,“ sagði
Halldór svo að lokum í nettu gríni
við blaðamann. Fróðlegt verður að
fylgjast með hvort það gengur eftir
eins og fyrri spá Halldórs. /HKr.
Afburðafé hjá Halldóri og Moniku í Rauðbarðaholti í Dalasýslu:
Hrútar þeirra dæmdir
bestir tvö ár í röð
- Fallegar kindur og hrein „djásn“ að mati dómara
Fréttir
Halldór Gunnarsson og Monika Björk Einarsdóttir bændur í Rauðbarðaholti
í Hvammssveit mega vera stolt af bústofni sínum.
Rauðbarðaholt í Hvammssveit. Mynd /MBE
Ærin 06-669 sem hefur alið af
sér verðlaunahrúta tvö ár í röð
með hrútnum Sæ sem nú er allur.
Spurningin er hvort hún gefi af sér
enn einn verðlaunahrútinn á næsta
ári.
Verðlaunahrúturinn Snær nr.
10-528. sem var dæmdur besti
lambhrúturinn 2010.
Verðlaunalambhrúturinn nr. 50
á sýningunni í haust en hann er
djásn að gerð að mati dómara.
Fegurðarsamkeppni gimbra
á Svalbarði í Þistilfirði
Árleg fegurðarsamkeppni
gimbra fór fram í fjárhúsunum á
Svalbarði í Þistilfirði sunnudaginn
13. nóvember. Það er foreldrafélag
Svalbarðsskóla í samvinnu við
Fjallalamb sem stendur að þessari
sýningu. Um 20 gimbrar mættu til
dóms en dómar eru óhefðbundnir,
dæmt er m.a. augnatillit, háttvísi,
sauðþrái, göngulag, skreyting
og fleira. Dómarar voru þekktir
sauðfjárbændur; Helgi Árnason
á Snartarstöðum, Jakobína
Ketilsdóttir í Kollavík og Fjóla
Runólfsdóttir á Gunnarsstöðum.
Allir þátttakendur fengu
viðurkenningarskjal en sérstakar
viðurkenningar fengu Ólafur Ingvi
Sigurðsson í Holti og gimbur
hans Ronja fyrir frumlegustu
skreytinguna, Klara Kristinsdóttir
í Brúarási og hennar gimbur Næla
fyrir mesta sauðþráann, gimbrin
Skessa sem Margrét Brá Jónasdóttir
í Garði sýndi var kosin vinsælasta
gimbrin af áhorfendum og Gola,
gimbur Ómars Vals Valgerðarsonar
á Gunnarsstöðum, var kosin feg-
ursta gimbrin 2011. Eftir verð-
launaafhendingu var kaffihlaðborð
í Svalbarðsskóla.
Óvæntur gestur kom á sýninguna,
forystusauðurinn Dorri á Ytra-
Álandi sem stal senunni. Hann er
einstaklega falleg skepna og vitur,
með einhver stærstu horn sem sjást
að sögn Daníels Hansen, skólastjóra
Svalbarðsskóla sem sendi okkur
þessa frétt.
Vinningshafarnir. Frá vinstri: Klara og Næla, Ólafur og Ronja, Margrét og
Skessa, Ómar Valur og Gola.
Hér bíða fallega skreyttar gimbrar
eftir dómi.
Hluti áhorfenda í hlöðunni á Svalbarði.
Dómararnir við erfið störf. Frá
vinstri: Helgi á Snartastöðum, Fjóla
á Gunnarsstöðum og Jakobína í
Kollavík
Sýnishorn af frumlega skreyttri
gimbur. Þessi er frá Felli í Bakka-
firði.
Hinn hornprúði forystusauður Dorri á Ytra Álandi stal senunni á fegurðar-
sýningu gimbranna á Svalbarði.