Bændablaðið - 24.11.2011, Síða 20

20 Bændablaðið | fimmtudagur 24. nóvember 2011
Litla kaffistofan við Suðurlandsveg
í Svínahrauni er einn elsti og án efa
þekktasti greiðasölustaðurinn við
þjóðveg nr. 1. Hefur hann þjónað
vegfarendum í rúma hálfa öld.
Þetta litla, látlausa veitingahús var
stofnað þann 4. júní árið 1960 og
átti því 50 ára afmæli í fyrrasumar.
Stefán Þormar Guðmundsson
rekur Litlu kaffistofuna ásamt fjöl-
skyldu sinni og hafa þau staðið þar
vaktina síðan 1992 en staðurinn er
í eigu Olís. Þau voru því að hefja
20. árið þann 1. júlí í sumar. Stefán
segir að í gegnum tíðina hafi margir
ánetjast sem fastir viðskiptavinir og
komi reglulega til að spjalla og njóta
veitinga.
Fyrstu kúnnarnir mæta klukkan
hálf sjö á morgnana
„Trukkakarlarnir koma hér mikið,
sem og sumarbústaðaeigendur og
bændur á leiðinni í og úr sveitinni.
Þá stoppar fólk sem keyrir til og
frá vinnu á milli Reykjavíkur og
bæjanna fyrir austan fjall mikið hjá
okkur. Það er fastur liður í okkar
rekstri að sinna þessu fólki.
Við vöknum snemma, erum
komin hingað klukkan sex á morgn-
ana og opnum klukkan hálf sjö. Þá
koma fyrstu kúnnarnir, sem eru á leið
til vinnu í Reykjavík og eiga að mæta
klukkan sjö og svo koll af kolli. Það
er ótrúlegur fjöldi sem kemur hér við
á morgnana, síðan í hádeginu og aftur
seinnipart dags þegar fólkið er á leið
heim úr vinnu.“
Stefán segir að eftir efnahags-
hrunið haustið 2008 hafi umferðin
austur yfir fjall minnkað verulega.
Fasti kjarni viðskiptavinanna hafi þó
haldið áfram að koma og sér sýnist að
umferðin sé eitthvað farin að glæðast
aftur.
Aldrei lokað vegna veðurs
„Þá er þetta vin í eyðimörkinni þegar
veður eru slæm og ófært verður yfir
Hellisheiði, sem er fjölfarnasti fjall-
vegur landsins. Þá þykir mönnum
gott að geta stoppað hér þó veturnir
undanfarin ár hafi ekki verið svo
slæmir. Það hýrnar yfir mönnum
þegar þeir sjá ljósin á Litlu kaffi-
stofunni í vitlausum veðrum. Hér er
heldur aldrei lokað vegna veðurs og
lengsta vakt sem ég hef staðið hér
vegna óveðurs er 42 klukkutímar. Það
var þegar hér gerði snælduvitlaust
veður um miðjan dag föstudaginn
11. desember árið 2000. Það gerðist
svo aftur þegar Hekla gaus og fjöldi
fólks festi bíla sína í Þrengslunum.
Hjálparsveitarmenn og lögregla hafa
því mikið nýtt þessa aðstöðu. Ég er
afskaplega ánægður með það fólk
og vona að það sé ánægt með okkur
líka.“
Áherslan á íslenskan mat úr
íslensku hráefni
„Við leggjum mikla áherslu á íslensk-
an mat, heimabakað brauð og álegg
upp á gamla mátann. Við erum með
rúllupylsu, kæfu, hangikjötsálegg,
rækjur, síld, egg og grænmeti. Þetta
er alltaf jafn vinsælt. Þá bjóðum við
upp á súpu og seljum mikið af kjöt-
súpu. Við teljum okkur því vera að
styðja vel við íslenskan landbúnað,“
segir Stefán.
Hann segist vilja halda fast í hefð-
bundna íslenska matargerð og hafi
því ekkert verið að eltast við „nýj-
ungar“ eins og hamborgara og pizzur.
Líklega má segja að framúrstefnu-
legasti rétturinn á matseðlinum sé
pylsa með öllu en þar eru pylsurnar
að sjálfsögðu hreinræktaðar íslenskar
landbúnaðarafurðir.
Á meðan matast er geta gestir svo
látið hugann reika um liðna daga og
notið aragrúa ljósmynda af knatt-
spyrnumönnum sem þar eru uppi um
alla veggi, eða stiklur úr knattspyrnu-
sögunni eins og segir á stóru skilti
utan á veitingastaðnum.
„Við teljum okkur hafa staðið
okkur vel í því að halda veitingunum
á þessum þjóðlegu nótum. Þá höfum
við líka passað upp á að kaupa sem
mest af hráefnunum úr sveitinni hér
fyrir austan.“
Hundruð lítra af kjötsúpu
á mánuði
„Ég veit að það eru margir óhressir
með að við skulum ekki bjóða upp á
hamborgara og franskar. Það er þó að
aukast aftur að fólk sækist eftir ein-
hverju öðru. Sérstaklega útlendingar,
sem vilja prófa eitthvað íslenskt og
þjóðlega rétti. Við höfum því frekar
verið að bæta við þá flóru hjá okkur
og fjölga réttum, hvort sem það er
úr hráefni sem finnst til sjávar eða
sveita. Kjötsúpan er líka alltaf jafn
vinsæl en við eldum hana eins og
gert var í gamla daga. Við erum að
selja um 50 skammta af kjötsúpu á
dag og nálægt 80 lítrum af kjötsúpu
á viku. Í þetta fer ótrúlega mikið af
landbúnaðarvörum.“
Stefán segir að það séu því hundr-
uð lítra sem renni út af kjötsúpu á
mánuði á Litlu Kaffistofunni, fyrir
utan aðrar tegundir af súpum sem
líka innihalda íslenskt hráefni eins
og sjávarréttasúpur og fleira.
Að sjálfsögðu bauð vertinn blaða-
manni að bragða á íslensku kjöt-
súpunni og það var engu logið um
að súpan er hreinasta lostæti. Afar
matarmikil og sannarlega ekkert
útlenskt vatnsgutl.
Stefán segir að þær vegabætur
sem unnið hafi verið að á Sandskeiði
og í Svínahrauni lofi mjög góðu og
hafi síður en svo dregið úr komu
gesta á Litlu kaffistofuna.
Ekki hægt að láta sér leiðast
Segir Stefán að sér hafi aldrei leiðst
allan þann tíma sem hann hefur
starfað við reksturinn á Litlu kaffi-
stofunni.
„Það er ekki hægt að láta sér leið-
ast. Hér kemur inn öll flóran úr þjóð-
félaginu og maður er manns gaman.
Skemmtilegastir eru auðvitað þeir
menn sem setja svip á umræðurnar.
Hér koma margir sem eiga afskap-
lega auðvelt með að tala við fólk.
Guðni Ágústsson nær t.d. öllum á
flug þegar hann kemur. Þá má nefna
menn eins og Össur Skarphéðinsson,
Árna Johnsen og marga fleiri. Gísli
Halldórsson leikari kom hér oft og
það var mjög gaman að spjalla við
hann. Gunnar Eyjólfsson er líka einn
af þessum skemmtilegu mönnum.
Svo koma hér líka margir bændur
úr sveitinni og sem gamall sveita-
maður, fæddur og uppalinn í Vík í
Mýrdal, hef ég alltaf mjög gaman af
að spjalla við þessa karla. Síðan eru
það auðvitað bílstjórarnir, sem hafa
sterkar skoðanir á hlutunum og tala
kjarnyrta íslensku. Þetta er allt fólk
sem smitar út frá sér og gaman er að
umgangast.
Hingað kemur því enginn eða
fer með hangandi haus og fýlusvip
á andlitinu. Svo höfum við líka þessa
fögru fjallasýn hérna rétt fyrir ofan,“
segir Stefán Þormar Guðmundsson.
/HKr
Þjóðlegir íslenskir réttir í hávegum hafðir á Litlu kaffistofunni í Svínahrauni:
Hundruð lítra af kjötsúpu renna þar út í hverjum mánuði
\]    
]ƒ{    
! 
'!"@<  !
 
„
\  
ƒE   
 &

   
 ]]  „
\  
{
= 


$ 

 \ 

  
 
{
   <

 <   
 
& +……)