Bændablaðið - 24.11.2011, Qupperneq 35

36 Bændablaðið | fimmtudagur 24. nóvember 2011
Vélabásinn
Rásfastur 112 hestafla Suzuki SX4:
„Eins og tyggjó í teppi“
Á vormánuðum prófaði ég
nokkra litla og sparneytna fram-
hjóladrifna fólksbíla (flesta með
díselvélum). Það eru ekki margir
framleiðendur sem bjóða spar-
neytna fjórhjóladrifna fólksbíla,
en í Skeifunni 17 hjá Suzuki
Bílum hf. er lítill Suzuki SX4 með
1,6 lítra bensínvél sem á að skila
112 hestöflum.
Ég prófaði Suzuki SX4 í vikunni
sem leið, en hann er ósköp svipaður
og aðrir litlir fólksbílar; er í fram-
hjóladrifinu í venjulegum akstri,
en á milli sætanna er takki til að
setja í fjórhjóladrifið. Ef maður vill
læsa öllum hjólum þarf að stoppa og
halda þessum takka inni smá stund
(þar til ljós kviknar í mælaborðinu
sem segir að öll hjól séu læst). Ekki
þarf að stoppa til að taka læsinguna
af (bara að smella takkanum til
baka), en ef maður gleymir að taka
læsinguna af fer hún af sjálfkrafa
ef ekið er upp fyrir 70 km hraða.
Sökum hlýinda að undanförnu
hafði ég ekki tækifæri til að prófa
bílinn í hálku og snjó. Þess í stað
fór ég með bílinn efst í Mosfellsdal
þar sem ég hef aðgang að grasflöt.
Á þessari grasflöt reyndi ég fjór-
hjóladrifið og spólvörnina, sem
virkaði mun betur en ég bjóst við
fyrirfram (samanburðinn hef ég við
minn jeppling, sem er mun verri í
akstri á blautu grasi).
Eins og tyggjó í teppi
Næst var að prófa bílinn á lausamöl
og var SX4 ósköp svipaður og flestir
aðrir framhjóladrifnir fólksbílar á
malarvegum (skriðvörnin kom á
og fór af til skiptis), en þegar sett
var í fjórhjóladrifið var munurinn
töluverður sérstaklega hvað hann
reif sig betur út úr beygjum og varla
sást skriðvarnarljósið kvikna í mæla-
borðinu). Næst var að læsa drifinu,
en þá hreinlega virtist eins og engin
væri lausamölin undir bílnum, bíllinn
var eins og límdur við veginn. Það
minnti mig á kunningja minn sem var
að lýsa rallýbílnum sínum og sagði:
„Svo fastur við malarveginn að hann
er eins og tyggjó í teppi“.
Nettur á fóðrum
Eftir þennan prufuakstur fór ég og
útréttaði örlítið á bílnum og þurfti
að setja nokkra kassa í farangurs-
rýmið. Kassarnir voru aðeins of stórir
fyrir farangursrýmið svo að ég þurfti
að leggja sætin fram. Sú aðgerð er
auðveld og ekkert vesen eins og á
mörgum bílum, hvorki þegar sætin
eru sett niður né aftur í sína stöðu.
Á þessum 70 km sem ég ók bílnum
(mest innanbæjar) var ég að eyða
8,7 lítrum á hundraðið og verður
það að kallast lítið miðað við minn
akstursmáta.
Hliðarspeglarnir eru stórir og sér
maður mjög vel aftur fyrir bílinn í
þeim. Það eina sem ég fann að bíln-
um er að hann er ekki neitt sérstak-
lega vel hljóðeinangraður og heyrir
maður töluvert af umhverfishljóðum
inn í hann, en þrátt fyrir það er ekki
mikið malarvegahljóð inni í bílnum.
Framsætin henta mér sérstaklega
vel og fannst mér eins og maður
sæti hreinlega í hægindastól þarna
við stýrið í bílnum (spurning hvort
þessi þægindi auki hættuna á að sofna
undir stýri á langkeyrslu, allavega
tel ég sjálfan mig eiga það á hættu
ef bílstjórasæti eru of góð).
Vélaprófanir
hlj@bondi.is
Hjörtur L. Jónsson
Verð: 3.690.000
Lengd: 4.135 mm
Breidd: 1.755 mm
Hæð 1.605mm
Hestöfl: 112
Vél: 1.586cc. 16 ventla bensín
Þyngd 1.180 kg
Helstu mál Suszuki SX4:
Í Bændablaðinu 13. október og 26.
október er greint frá tilraun með
notkun vetnisbúnaðar til að bæta
nýtingu og bruna eldsneytis í bíl-
vélum. „Í fljótu bragði má segja að
svona orkudæmi frá Thor Energy
Zolutions gangi ekki upp. Þetta
lítur út fyrir að vera afbrigði af
eilífðarvél,“ segir Einar Einarsson
vélaverkfræðingur.
„Þó er vinkill á þessu sem vert er
að skoða, því venjuleg orkunýting
bensínvélar er léleg og einhverjir
möguleikar kunna að leynast í bættri
nýtingu. Byrjum samt á því að skoða
orkudæmið.
1. Ef við byrjum með 1 einingu
af orku í formi bensíns sem
við notum til að keyra bílvél,
þá fáum við í besta falli 0,25
einingar af orkunni sem
nothæfa hreyfiorku um sveif-
arásinn.
2. Notum þessar 0,25 orku-
einingar til að knýja rafal,
gefum okkur eitthvert tap í því
og fáum 0,2 orkueiningar af
raforku.
3. Setjum þessar 0,2 orku-
einingar í rafgreiningu á vatni
með 50% orkunýtingu og fáum
0,1 orkueiningu af vetni.
4. Gróft reiknað höfum við
tapað 90% af upprunalegu
orkunni en höldum 10% eftir í
formi vetnis. Ef þetta er dæmið
eitt og sér þá er það vonlaust,
orkulega séð.“
Bætir það brunann?
„Það er samt vinkill á dæminu sem
snýr að orkunýtingu vélarinnar,
sem aftur er háð gæðum brunans á
eldsneytinu. Miðað við dæmið hér
að ofan má segja að ef það tekst
að bæta nýtingu vélarinnar um 1%
skapast næg orka til að framleiða
örlítið magn af vetni ókeypis. Þá
vaknar spurningin, ef vetni er blætt
inn á soggreinina í örlitlu magni,
bætir það þá brunann og þar með
nýtingu vélarinnar? Ég hef ekki
hugmynd um hvort að svo sé en
það er vitað að vetni brennur mjög
hratt, hraðar en bensín og miklu
hraðar en dísel, og með meiri hita.
Vel þess virði að rannsaka betur
Ég tel að þetta sé skemmtileg hug-
mynd og vel þess virði að rannsaka
hvort þessi búnaður virki jákvætt
á heildardæmið, hvort það megi
minnka eyðslu og í leiðinni minnka
mengun.“
Eru aðrir möguleikar í stöðunni?
„En ég spyr, ef vetni hefur bætandi
áhrif á gang vélarinnar, væri ódýrara
að vera ekki með vetnisframleiðslu
í bílnum en fylla þess í stað vetni
af vetnisstöð inn á lítinn þrýstikút?
Og það vaknar líka önnur spurn-
ing, ef vetnið (H2) er gott, hvernig
myndi koma út að blæða metangasi
(CH4) inn á soggreinina?“ spyr
vélaverkfræðingurinn.
Eðlisfræðilega gengur vetnisúrlausn Thor Energy Zolutions varla upp
- Samt vel þess virði að rannsaka hvort vetni eða metangas geti bætt orkunýtingu véla, segir vélaverkfræðingur
5 "
 &

&  =  
] 8    &&
   „Það er alltaf gaman að fá góða
gesti sem vilja kynna sér hvað er
að gerast í sveitinni,“ segir Laufey
Skúladóttir á Stórutjörnum í
Ljósavatnsskarði, Þingeyjarsveit,
en á dögunum leit Katrín
Júlíusdóttir iðnaðarráðherra og
þá starfandi forsætisráðherra við í
Gallerí Surtlu, sem þar er starfrækt
samhliða hefðbundnum búskap.
Katrín hafði sérstaklega valið að fá
að skoða Surtlu og einkum og sér í
lagi að kynna sér verkefni sem syst-
urnar frá Stórutjörnum, Laufey,
Kristjana og Halldóra hafa unnið
að undanfarin tvö sumur og ber
yfirskriftina „Hinn þjóðlegi íslenski
þúfnagangur“.
Upplifun í sauðskinnsskóm
„Þessar ferðir hafa vakið athygli og
þeir sem hafa farið með okkur eru
ánægðir,“ segir Laufey, en þær stöllur
hafa í sameiningu staðið fyrir göngu-
ferðum um nágrenni Stórutjarna
yfir sumarmánuðina. Gengið er
um hina stórkostlega fallegu nátt-
úru við Stórutjarnir, eins og upp að
Níphólstjörn eða niður að tjörnunum.
Þátttakendur ganga í sauðskinnsskóm
sem Kristjana útbýr, nesti er í mal og
boðið upp á mjólk frá búinu að drekka
með. „Fólki finnst það mikil upplifun
bara að fara í skóna og svo hugsum
við til baka til forfeðranna sem gengu
oft langar leiðir, yfir holt og heiðar, á
slíkum skóm,“ segir Kristjana.
„Við höfum boðið upp á þessar
ferðir undanfarin tvö sumur og ætlum
að halda ótrauðar áfram með þær,“
segir Laufey, en um þessar mundir
eru þær að útbúa kynningarbækling
um starfsemina, gönguferðirnar og
galleríið. „Þetta er auðvitað hliðar-
grein hjá okkur og við höfum farið
hægt af stað, það tekur tíma að kynna
nýja starfsemi og við tökum þetta
bara á þolinmæðinni,“ segir Laufey,
en á Stórutjörnum er rekið kúabú
með um 220 þúsund lítra framleiðslu
á ári og að auki eru kindurnar 150
talsins á búinu.
Útlendingar fá að skoða fjósið
Laufey rekur Gallerí Surtlu ásamt
mágkonu sinni, Sigríði Karlsdóttur
á Tjarnarlandi, sem er við Stórutjarnir.
Þar bjóða þær til sölu handverk sem
þær vinna sjálfar og segir Laufey að
þær nýti vetrarmánuðina vel til að
sinna framleiðslunni.
„Það er alltaf eitthvað um að
vera hjá okkur,“ segir hún, en nú í
vetur koma rútur frá Sérleyfisbílum
Akureyrar við í Gallerí Surtlu, það
er áfangastaður í dagsferð sem í boði
er fyrir ferðamenn í Mývatnssveit.
„Þetta eru aðallega útlendingar og
þeim þykir mikið til koma að skoða
fjósið og sjá hvernig róbótinn vinn-
ur,“ segir Laufey, en rúturnar koma
við þrisvar í viku og eru farþegar
mismargir í hvert sinn, en allt upp
í 12 talsins í einu. „Útlendingunum
þykir mikið varið í að staldra við á
sveitabæ og fá smá innsýn í líf og
störf bænda á Íslandi.“
Buðu upp á heimabakkelsi
Með Katrínu í för voru Kolbeinn
Marteinsson aðstoðarmaður ráðherra,
Helga Haraldsdóttir skrifstofustjóri
ferðamála og Sigríður Ingvarsdóttir
forstjóri Nýsköpunarmiðstöðvar
Íslands.
Laufey, Halldóra og Sigríður
Karlsdóttir tóku vel á móti fólkinu
en þó ekki með neinum íburði – að
gömlum, íslenskum sveitasið buðu
þær uppá heimabakkelsi, hjónabands-
sælu, nýsteikta ástarpunga frá Helen
og Granastaða Sveitabrauð smurt
með reyktum laxi. Þessar veitingar
eru einnig nestið sem sett er í malinn
þegar gengið er, auk mjólkur beint úr
fjósinu á Stórutjörnum.
Iðnaðarráðherra heimsótti Gallerí Surtlu á Stórutjörnum í Þingeyjarsveit:
„Hinn þjóðlegi íslenski þúfnagangur“ vakti athygli
'
€ & 





 Mynd / Laufey Skúladóttir.
\& € &
'
  
]