Fréttablaðið - 17.08.2012, Blaðsíða 20

Fréttablaðið - 17.08.2012, Blaðsíða 20
20 17. ágúst 2012 FÖSTUDAGUR Árviss fylgifiskur útihátíða sumarsins er umræða um nauðganir. Það kemur ekki til af góðu, því nauðganir virðast vera fylgifiskur slíkra hátíða, hvort sem þær eru haldnar um verslunarmannahelgina eða á öðrum tíma. Umræðan einkenn- ist í heildina – sem betur fer – af mikilli andúð á kynferðisof- beldi. Algengt er að heyra að það sé sannarlega óþolandi að fáir „veikir“/„truflaðir“/ „vondir“ menn, eða jafnvel „illmenni“ eða „skrímsli“ skuli geta „skemmt hátíðirnar“ fyrir þeim sem haga sér sómasamlega. Það er jákvætt að fólk líti á kynferðisofbeldi sem alvar- legt og forkastanlegt brot gegn öðrum manneskjum. Um leið má efast um að nokkrum sé greiði gerður með orðræðu sem gefur til kynna að allir sem beita kyn- ferðislegu ofbeldi séu sjúk ill- menni, ógæfumenn og siðleys- ingjar. Staðreyndin er nefnilega sú að nauðgarar eru börn, systk- in, foreldrar, vinir og makar einhverra annarra. Þeir eru oft vænir við menn og málleysingja, styrkja jafnvel SOS barnaþorp, aka ekki utan vega, kaupa líf- rænt, taka þátt í félagsstarfi hvers konar og eru kurteisir við afgreiðslufólk. Kannski. Þeir eru misjafnir, eins og aðrir meðlimir samfélagsins. Tilhneiging okkar til að leggja áherslu á afbrigðileika og illsku nauðgara mætti kalla „skrímsla- væðingu“. Við freistumst til að líta á gerendur sem skrímsli vegna alvarleika glæpsins, og þess vegna verður það óskilj- anleg tilhugsun að þeir séu venjulegir menn; vinir okkar, samstarfsmenn og ættingjar. Í sumar hafa sögur fólks sem hefur orðið fyrir kynferðisof- beldi verið fyrirferðarmiklar, sér í lagi í kringum „meinta Druslugöngu“ fyrr í sumar. Í framhaldi vorum við hvött til að spyrja okkur spurningarinnar „hversu marga þekkir þú sem hefur verið nauðgað?“ Sorglega staðreyndin er sú að langflest þekkjum við þolendur kynferðis- ofbeldis, og oft fleiri en einn. En bent hefur verið á að við þurfum líka að spyrja okkur spurningar- innar „hversu marga þekkir þú sem hafa nauðgað?“ Því á bak við hverja nauðgun er a.m.k. einn gerandi. Mörg hundruð manns tilkynna kynferðisbrot til lögreglunnar og leita stuðnings hjá samtökum á borð við Stígamót á hverju ári. Þá eru ótalin þau sem hvorki kæra né sjá sér fært að leita sér hjálpar vegna ofbeldisins. Samfélagið okkar er ekki fullt af skrímslum. En það er augljós- lega fullt af fólki sem nauðgar. Sem misnotar. Sem fer yfir mörk annarra og brýtur á þeim. Það er óásættanlegt. En hvers vegna erum við að troða þessum óþægilega sann- leika upp á ykkur þegar það væri miklu þægilegra (og maklegra að margra mati) að líta á nauðgara sem skrímsli? Við erum að því vegna þess að ef við trúum því að það séu bara skrímsli sem nauðga þá munum við aldrei trúa því upp á fólk sem við þekkjum eða jafnvel kunnum vel við, að það nauðgi. Okkur mun jafnvel finnast það falleinkunn fyrir okkur sjálf, og við munum freistast til að trúa ekki þolendum. Því vinir okkar eru ekki skrímsli, þar af leiðandi finnst okkur óhugsandi að þeir hafi nauðgað. Vandinn er bara að jú, þeir gera það. Sumir. Það þýðir ekki að við eigum að fyllast vænisýki og líta á alla sem hugsanlega nauðgara. Það þýðir hins vegar að við þurfum að virða upplif- un þolenda og trúa þeim, ekki afskrifa þau vegna þess að við þekkjum engin skrímsli. Það þarf heldur ekki að afskrifa þá sem nauðga. Sá möguleiki er fyrir hendi að nauðgari geti áttað sig á því að hann fór yfir mörk og braut á annarri manneskju. Til að mönn- um sem fara yfir mörk annarra sé gert kleift að viðurkenna gjörðir sínar og bæta fyrir þær eins vel og þeim er unnt þannig að þær endurtaki sig ekki, verð- ur að vera andrúmsloft til staðar sem gerir þeim það kleift. Menn geta ekki gert slíkt ef þeir eru þá sjálfkrafa orðnir skrímsli. Og þá erum við föst á sama stað, með eintóm nauðgara-skrímsli sem enginn vill kannast við að þekkja, og þolendur vænda um lygar. Það er til mikils að vinna að komast af þeim stað. Skrímslavæðingin Jafnréttismál Steinunn Rögnvaldsdóttir talskona Femínistafélags Íslands Oddur Sigurjónsson talsmaður NEI- hreyfingarinnar ESB aðild og öryggismál Á fyrstu árunum eftir kalda stríðið við upplausn Sovét- ríkjanna var öll fyrri þýð- ing norðurskautssvæðisins og Íslands fyrir Bandaríkin afskrifuð. Þessu til staðfest- ingar tekur Donald Rumsfeld, misvitur varnarmálaráðherra, þá ákvörðun að allt herlið þeirra í Keflavík hyrfi á brott. En mótsögnin er, að einmitt þá er fullljóst að landfræði- leg staða Íslands hefur orðið nýja, varanlega lykilþýðingu vegna bráðnunar íshellunnar á norðurpólnum. Frá lokun her- stöðvarinnar í Keflavík árið 2006, hafa stjórnvöld í Wash- ington dregið að marka stefnu um að sinna norðurskautinu eða samvinnu við Íslendinga. En Kínverjar sváfu ekki á verð- inum. Þegar siglingaleiðin til Evrópuhafna styttist um 5000 km, er umskipunar- eða birgða- höfn á Norðaustur-Íslandi þeim augljóst hagsmunamál svo sem teikningar fyrir þeirri fram- kvæmd í Finnafirði sýna. Allt er þetta nú prýðilega útlistað af Agli Þór Níelssyni, frá Heim- skautastofnun Kína í Sjanghæ, sem hingað er kominn með hinum mikla ísbrjót Snjódrek- anum, norðausturleiðina um norðurpólsvæðið. Stefna Bandaríkjanna varð- andi öryggismál á Norður- Atlantshafi ræður miklu um framtíð NATO og meiru að því er varnir Íslands varðar. Þau mál eru óbeinlínis á dagskrá bæði vegna mikils niðurskurð- ar í varnarmálaútgjöldum og breyttrar varnarstefnu þegar engin hætta er lengur á ferð- inni frá Austur-Evrópu. Eftir- mál verða mikil út af töpuðum stríðsrekstri í Austurlönd- um fjær, hrakandi fjárhags- stöðu Bandaríkjanna og mikilli aukningu opinberra skulda. Einangrunarstefnan á sér líka gamla hefð vestra. En stefnu- mörkun bíður kjörs nýs forseta. Ekki verður betur séð en að athygli beggja, demókrata og repúblikana, beinist að ógn vegna útþenslu Kína, sem býr við áður óþekktan hagvöxt og framfarir. Stefna Kína er talin fela í sér hættur á aðgerðum til yfirráða í löndum Suðaustur- Asíu. Þau lönd eiga öryggis- og varnarsamstarf við Banda- ríkin, sem hafa þá þegar tekið ákvörðun um að flytja veru- legan hluta flotastyrks síns til þessa hluta Kyrrahafsins. Beint samhengi er milli þeirrar þró- unar og öryggis Íslands. Ekki er heimurinn stærri en það. Áhrif á Íslandi vegna nálægðar við olíulindir er annað óráðið stórmál. Nærtæk- ust er vinnsla á Drekasvæðinu sem áhugi virðist á að þjónust- uð sé af kínverskri olíuhöfn í Finnafirði. Kínverjar eiga ekki erindi til samvinnu við Íslend- inga á þessu sviði því þar horf- um við til félagsríkja okkar í Norðurskautsráðinu, þ.e. þeirra fimm sem eiga land að pólnum, Bandaríkjanna, Kanada, Dan- merkur-Grænlands, Noregs og Rússlands og að auki Svíþjóðar og Finnlands. Þau hafa ákveðið að engin þörf sé á að semja um nýtt alþjóðaskipulag fyrir norð- urskautið enda gildi þar ákvæði Hafréttarsáttmála Sameinuðu þjóðanna. Staða Kína sem herveldis og stefnan varðandi vígbún- að er ekki viðfangsefni hér. Nægja verður að benda á, að þeir hafa undir höndum lang- stærsta landher heims, afar öflugan, nýtískulegan flug- her, kjarnavopn með lang- drægum eldflaugum og sífellt öflugri, hreyfanlegri sjóher með fyrstu flugvélamóður- skipunum. Í framtíðinni yrði eignar- eða leiguhald þessa ört vaxandi heimsveldis á norð- austur Íslandi ákjósanlegt til notkunar sem herskipalægi og ísbrjótahöfn. Kína myndi með slíkri samningsgerð, sem það hefur kynnt sem saklaust átak í ferðamálum, hafa snúið við blaðinu varðandi geostrateg- íska stöðu gagnvart Evrópu og Bandaríkjunum. Ráðstafanir sem æskileg- ar eru til um að efla öryggi Íslands í náinni bráð eru: • aukin loftrýmisgæsla á vegum NATO. Mikill ávinning- ur væri að Norðurlöndin fjögur yrðu þar þátttakendur, þ.e. einnig Svíþjóð og Finnland sem enn eru ekki í NATO. • að á vettvangi Norður- skautsráðsins yrði stofnað til varanlegrar, öflugrar flug- björgunarsveitar, einnig til eft- irlits gegn mengunarhættu og þar myndi þátttaka Bandaríkj- anna hafa afgerandi þýðingu. Landhelgisgæslan og Lands- björg yrðu öflugir samstarfsað- ilar. Það skal fullyrt að aðild og virk þátttaka í Evrópusam- bandinu yrði það sem mestu máli skiptir um öryggi Íslands um alla framtíð. Aðildarvið- ræðurnar hafa endurspegl- að hve mikla samleið Ísland á í raun nú þegar með aðild- arríkjum ESB í utanríkis-, öryggis- og varnarmálum. Þar skiptir miklu máli aðild Íslands að Atlantshafsbanda- laginu en 21 af 27 ríkjum ESB er einnig bandamaður á vett- vangi NATO. Þótt ESB sé ekki varnarbandalag tóku Bret- ar og Frakkar fyrstu skrefin með St. Malo-samningnum 1998 að koma á sameiginlegri stefnu í varnarmálum. Lík- legt verður að telja að Evrópu- löndin í NATO verði að sinna eigin vörnum vegna minnk- andi hernaðarlegrar viðveru Bandaríkjanna í álfunni. En í samstarfi Evrópulanda innan NATO ber Íslandi að vera og skilyrði þess er aðild að Evrópusambandinu. Þar með yrðum við innan landamæra Evrópu sem frekari trygging fyrir því að fá að lifa óáreittir í eigin landi. Sú stefna hvílir á vilja og samheldni Íslendinga til heillavænlegs lokaskrefs í Evrópumálum, sem einnig nær til öryggis og varna landsins. Evrópumál Einar Benediktsson fyrrverandi sendiherra Það skal fullyrt að aðild og virk þátt- taka í Evrópusambandinu yrði það sem mestu máli skiptir um öryggi Íslands um alla framtíð. Aðildarviðræðurnar hafa endur- speglað hve mikla samleið Ísland á í raun nú þegar með aðildarríkjum ESB í utanríkis-, öryggis- og varnarmálum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.