Fréttablaðið - 27.12.2012, Side 40

27. desember 2012 FIMMTUDAGUR| MENNING | 32
BAKÞANKAR
Friðriku Benónýs
1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
KROSSGÁTA
PONDUS Eftir Frode Øverli
GELGJAN Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
HANDAN VIÐ HORNIÐ Eftir Tony Lopes
BARNALÁN Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
MYNDASÖGUR
LÁRÉTT
2. mælieining á spennu rafstraums, 6.
í röð, 8. samstæða, 9. greind, 11. ekki
heldur, 12. hlutdeild, 14. krapi, 16.
drykkur, 17. æxlunarkorn, 18. kerald,
20. stefna, 21. glufa.
LÓÐRÉTT
1. hvetja, 3. hola, 4. jarðbrú, 5. viður,
7. kurteisi, 10. að, 13. háttur, 15. bata,
16. lítill sopi, 19. frá.
LAUSN
LÁRÉTT: 2. volt, 6. rs, 8. par, 9. vit, 11.
né, 12. aðild, 14. slabb, 16. te, 17. gró,
18. áma, 20. út, 21. rifa.
LÓÐRÉTT: 1. örva, 3. op, 4. landbrú, 5.
tré, 7. siðsemi, 10. til, 13. lag, 15. bóta,
16. tár, 19. af.
Gleymdu þessu, Jói!
Þessi andskoti er þér
ofviða!
Sjáðu
bara!
Í köku!
Nei, handleggurinn er ekki
brotinn! En olnbogaliður-
inn er ... hvað kallast það
aftur á læknamáli...
Ókei, ég skal reyna að
útskýra þetta einu
sinni enn...
Ég hef
rétt fyrir mér
og þið
hafið rangt
fyrir ykkur
Já, þú mátt búa
hérna en slæmu
fréttirnar eru þær
að farangurinn þinn
er farinn til helvítis.
Hvað eruð
þið að
gera???
Berja hvorn
annan með
plastkylfum.
Af hverju?
Af hverju ekki?
Það er alltaf
betra að spyrja
stráka að því
hvað þeir eru
að gera, en
aldrei hvers
vegna.
Veistu
hver ég
var?
Siggi Hlö
Heitasta partýið í bænum!
Laugardaga kl. 16 – 18.30
Paddington-brautarstöðin í London dag-inn fyrir Þorláksmessu. Mannmergðin
er gríðarleg og fólk þýtur fram og aftur
með tryllingsglampa í augum í leit að rétt-
um brautarpalli, réttri lest, réttu sæti. Ég
bíð óralengi eftir að komast í miðasjálf-
sala, kaupi miða til Exeter, finn brautar-
pall lestar innar á upplýsingatöflunni
og byrja að rölta í áttina. Það eru
tíu mínútur í brottför og engin
ástæða til að vera með æsing.
Sem ég smeygi mér framhjá
miðaskoðunarmanninum í
hliðinu að brautarpallinum
glymur tilkynning úr
hátalara kerfinu: Vegna flóða
í vesturhluta landsins ganga
engar lestir til Exeter í dag.
Það er ófært.
EFTIR nokkra hringsnún-
inga, spjall við upplýsinga-
fulltrúa og smá panikkkast
fæ ég að vita að ég geti
tekið lest til Taunton og
vonandi náð rútu þaðan til
Exeter. Ekki kjörástand en
betra en að vera stranda-
glópur í London og missa af
jólunum. Ég læt mig hafa
það.
LESTIN á brautarpalli
ellefu er svo þéttsetin að
varla er hægt að draga
andann eftir að inn er komið. Fólk stendur
alls staðar þar sem mögulegt er að troða sér
og gangarnir milli sætaraðanna eru ófærir
vegna fólksmergðar. Lukkan er þó með mér
því gömul kona bendir mér á autt sæti við
hlið sér um leið og hún brosir sínu blíðasta.
Ég anda léttar, hlamma mér niður og lestin
mjakast út af stöðinni. Það fer fagnaðar-
alda um klefann, við komumst heim fyrir jól
hvað sem öllum flóðum líður.
STRESSIÐ virðist hverfa eins og dögg
fyrir sólu um leið og lestin er komin á hreyf-
ingu. Þrátt fyrir troðninginn og óhagstæðar
aðstæður er bros á hverju andliti. Gamlar
konur þakka sínum sæla upphátt og unga
fólkið missir kúlið augnablik, leggur frá
sér snjallsímana og klappar saman lófum
eins og börn. Kátínan gerir fólk meyrt og
fyrr en varir er ung stúlka búin að bjóðast
til að versla fyrir þá sem vilja í veitinga-
vagninum, þar sem nánast ógjörningur er
fyrir breiðfylkingu fólks að komast þangað
í gegnum þyrpinguna í gangveginum. Og
gömlu konurnar blessa hana, allir brosa og
bláókunnugt fólk fellst í faðma. Það eru að
koma jól og í þessum litla lestarvagni lík-
amnast andi jólanna í öllu sínu veldi. Þegar
við rennum inn á stöðina í Taunton erum
við öll orðin vinir og kveðjumst nærri því
með söknuði. Gamla konan við hliðina á mér
faðmar mig að sér og biður mér allrar bless-
unar: Hvert sem þú ferð vona ég að gæfan
gangi við hlið þér, segir hún. Ég geri þau orð
hennar að áramótaósk minni til ykkar allra.
Jólaandinn í fl óðunum