Fréttatíminn


Fréttatíminn - 17.08.2012, Blaðsíða 54

Fréttatíminn - 17.08.2012, Blaðsíða 54
52 bíó Helgin 17.-19. ágúst 2012 Ég er ekki að segja að hann geri ekki slæma hluti. Hann er vondur maður sem drepur fólk.  Frumsýndar   James Bond HeFur staðið vaktina í 50 ár Karlremban sem elskaði mig s ean Connery lék James Bond í Dr. No og varð strax hinn eini sanni Bond í hugum flestra og það var ekki fyrr en Daniel Craig tók að sér hlutverkið í Casino Ro- yale árið 2006 að stöðu Connerys á stallinum var ógnað. Connery var þó ekki sjálfkjörinn í hlutverkið á sínum tíma og framleiðendurnir voru framan af með sjálfan Cary Grant efstan á óskalistanum. Þá var Ian Fleming, höfundur James Bond-bókanna, vægast sagt ósáttur með Connery í fyrstu en leikarinn vann á þannig að Fleming endaði með að skrifa skoska ættarsögu Bonds inn í seinni bækur sínar. Fyrsta James Bond-bókin, Casino Royale, kom út árið 1953 þannig að það er óhætt að segja að Bond sé í grunninn kaldastríðs- hetja. Hann tókst strax í upphafi á við skúrka frá Sovétríkjunum, útsendara KGB og aðra austantjaldstudda sem ógnuðu hinum frjálsa heimi eftirstríðsáranna. Sagan segir að Ian Fleming hafi ekki síst skapað Bond til þess að hressa upp á sjálfs- traust breskrar þjóðarsálar sem stóð í skugga tveggja stórvelda eftir að seinni heimsstyrj- öldin hafði verið gerð upp. Það má segja að það hafi tekist þar sem Bond hefur orðið ofan á í viðskiptum stórveldanna í sýndarveruleika kvikmyndanna í 50 ár og með tilkomu Daniels Craig er óhætt að segja að Bond hafi tekist að laga sig vel að breyttri heimsmynd. James Bond í bókum Flemings er karl- remba, rasisti og sadisti. Leyfið sem hann hefur til að drepa virðist stundum eins og fríð- indi í hans huga og þessi sadíska taug í honum skilaði sér í Dr. No í meðförum Connerys. Jafnvel þótt tilfinningakuldi hans væri tónaður töluvert niður miðað við hvernig hann var í bókinni. Bond og félagar hans í leyniþjónust- unni tala niður til samkynhneigðra og hör- undsdökkra, bæði í skýrslum og samtölum sín á milli. Bond er því á prenti málpípa viðhorfa sem flestum þykja ótæk í dag. Viðhorf Bonds til kvenna eru sér kapítuli út af fyrir sig og sumt af því sem Bond hugsar og segir um konur hjá Fleming er vart birtingar- hæft í virðulegu blaði eins og Fréttatímanum. Látum samt eitt dæmi flakka úr Þrumufleyg, íslenskri þýðingu Thunderball: „Konur eru oft athugulir og góðir bíl- stjórar, en mjög sjaldan fyrsta flokks. Yfirleitt fannst Bond þær fremur hættulegar, lét þær alltaf hafa nóg pláss á veginum og var við öllu búinn. Fjórar konur í bíl fannst honum hámark allrar áhættu og tvær konur næstum því dauðadómur. Konur geta aldrei þagað í bíl og um leið og þær tala þurfa þær að horfa hver á aðra. Þeim er ekki nóg að tala saman.... En þessi stúlka ók einsog karlmaður. Hún beitti allri athyglinni að veginum og ökuspeglinum, áhaldi sem konur nota mjög sjaldan nema til þess að snyrta sig í framan.“ Sérkennilegt vægast sagt þegar þetta er lesið árið 2012. Þegar Roger Moore tók við númerinu 007 af Sean Connery færðist áherslan frá hinum ískalda og fúsa morðingja yfir í sprell og fíflagang. Allir grunnþættir Bond-myndanna héldu sér þó og ekki vantaði hasar, Bond- stúlkur, flotta bíla og geggjaðar græjur. Njósn- arinn sjálfur er hins vegar í raun allt annar maður og þótt Moore hafi leikið Bond manna oftast þá er hann jafnan neðstur á listum yfir bestu Bondana. Connery hefur haldið sessi sínum en ef fram heldur sem horfir hlýtur Daniel Craig að skáka honum í framtíðinni. Craig nálgast Bond á svipaðan hátt og Con- nery. Allt glens er á bak og burt og Bond er ískaldur og banvænn og hefur fundið fótfestu á ný eftir að hafa verið dálítið í lausu lofti eftir að járntjaldið féll. Framleiðendur Bond-myndanna fagna fimmtugsafmælinu með frumsýningu 23 myndarinnar, Skyfall, í október og það sem þegar hefur sést úr henni bendir til að leik- stjórinn Sam Mendes hafi föst tök á efninu og ekkert verði gefið eftir. Og Craig veit sjálfsagt upp á hár hvað hann er að gera en þetta sagði hann um Bond í viðtali við Fréttablaðið árið 2006 í kringum frumsýningu Casino Royale: „Ég er ekki að segja að hann geri ekki slæma hluti. Hann er vondur maður sem drep- ur fólk og hann er ekkert sérstaklega góður við konur en innst inni er hann dyggðugur og heiðarlegur. Hann klárar málin, leysir sín verkefni og nær vonda karlinum.“ Fyrsta James Bond-myndin, Dr. No, var frumsýnd í október árið 1962. Þessi vaskasti njósnari hennar hátignar hefur því staðið vörð um hinn frjálsa heim í bíó í fimmtíu ár. Sex leikarar hafa á þessum tíma leikið Bond. Bond-myndirnar eru næst tekjuhæsti kvikmyndabálkur sögunnar en aðeins myndirnar átta um Harry Potter hafa skilað meiri hagnaði en Bond-myndirnar sem að vísu verða orðnar tuttugu og þrjár með frumsýningu Skyfall í október. Þórarinn Þórarinsson toti@frettatiminn.is Grínfélagarnir Ben Stiller og Vince Vaughn hafa brallað ýmislegt í gegnum tíðina og í The Watch eru þeir mættir til leiks á svipuðum nótum og áður með ekki síðri spaugara, Jonah Hill og Richard Ayoade, sér til fulltingis. Hill hefur verið á fljúgandi siglingu undanfarin ár og gert það gott í til dæmis 21 Jump Street, Moneyball og Superbad. Ayoade er síðan fyrst og fremst þekktur fyrir snilldar gamanleik í bresku sjónvarpsþáttunum IT-Crowd. Fjórmenningarnir leika nágranna í frek- ar daufu úthverfi og til þess að lífga upp á tilveruna fær nýjasti gaurinn í hópnum, sem Stiller leikur, þá frábæru hugmynd að stofna nágrannavörslu. Gæslan er þó fyrst og fremst hugsuð sem afsökun fyrir þá félaga til þess að komast út af heimilum sínum og skemmta sér saman. Vinirnir njóta fríðinda gæslunnar þó ekki lengi þar sem þeir komast að því að óvinveittar geimveur hafa hreiðrað um sig í bænum og eru smám saman að taka sam- félagið yfir með því að sigla undir fölsku flaggi þannig að engum er treystandi. Félagarnir þurfa þá heldur betur að hysja upp um sig brækurnar og taka á honum stóra sínum í sígildri baráttu góðs og ills. Aðrir miðlar: Imdb: 5.7, Rotten Tomatoes: 16%, Metacritic: 35% Aular berjast við geimverur í úthverfi Fjórmenningarnir vígbúast gegn inn- rásarher utan úr geimnum.  Bíódómur total recall Dapurleg endurminning ParaNorman Norman Babcock er ósköp venjulegur, vel gefinn ellefu ára drengur fyrir utan það eitt að flestir kunningjar hans eru dauðir. Norman býr í smábæ sem var vettvangur mikilla nornaveiða fyrir þremur öldum. Þessir fjarlægu atburðir eru efni í sögur hjá bæjarbúum en þetta stendur Norman miklu nær þar sem hann er gæddur þeirri gáfu að geta séð og talað við þá framliðnu sem enn eru á sveimi. Þegar 300 ára nornabölvun blossar upp og hinir dauðu rísa og herja á bæinn heldur Norman einn ró sinni og skerst í leikinn. Aðrir miðlar: 7.3, Rotten Tomatoes: 69%, Metacritic: 68% Step Up Revolution Fjórða myndin í dansmyndaflokknum sem kenndur er við Step Up fjallar um unga stúlku sem kemur til Miami í von um að fá vinnu sem atvinnudansari. Hún kemst í kynni við dansara sem fer fyrir dans- hópnum The Mob sem fer með óvæntar dansuppákomur víðs vegar um borgina. Þau fella hugi saman en þegar viðskipta- maður ætlar sér að rífa eitt uppáhalds svæði hópsins þurfa dansararnir að grípa til sinna ráða. Aðrir miðlar: Imdb: 5.7, Rotten Tomatoes: 42%, Metacritic: 43% Daniel Craig leikur James Bond í þriðja sinn í Skyfall, 23 Bond- myndinni sem er frumsýnd í október þegar kvik- myndabálkur- inn verður fimmtugur. Sjálfsagt má með góðum vilja tína til einhverjar endurgerðir gamalla bíómynda sem hafa átt eitthvert erindi og jafnvel einhverju við það sem áður hafði verið gert að bæta. Mun auðveldara þó að láta sér detta til hugar slappar og tilgangslausar endurgerðir eins og Psycho, eftir Gus Van Sant, Get Carter, með Syl- vester Stallone og The Wicker Man með Nicolas Cage. Snúningur Len Weisman á Total Recall, 22 ára gamalli framtíðar- og ofbeldisveislu hollenska leikstjór- ans Paul Verhoeven, fer lóðbeint í seinni flokkinn. Arnold Scwarze- negger var í góðu formi, sjálfum sér líkur, í frummyndinni og tókst á við unga og ljóngrimma Sharon Stone og illmennið Richter sem Michael Ironside gerði dásamleg skil. Sá litlausi og takmarkaði leikari Colin Farrell er hér kominn í stað Arnolds í hlutverki Doug Quaid sem lifir fábrotnu lífi í Ástralíu sem er annað tveggja íbúðarhæfra svæða á jarðkringlunni. Landið er nýlenda Sameinaðs Bretlands sem kúgar al- múgann og notar í skítastörf. Ástr- alía kemur hér inn í stað reikistjörn- unnar Mars í gömlu myndinni og þau býtti eru ansi döpur. En hvað um það. Quaid lætur endur- teknar draumfarir sínar um mikinn lífsháska hrekja sig á vit Rekall, fyrirtækis sem plantar fölskum og spennandi minningum í kollinn á fólki. Hann pantar sér njósnapakka en áður en fyllt er á minni hans verður allt brjálað. Hann er hundeltur af vondum mönnum og kemst smám saman að því að hann er þrautþjálfaður njósnari. Weisman skákar í því skjóli að hann fylgi smásögu Philip K. Dick betur eftir en Verhoeven en honum verður ekki kápan úr því klæðinu. Myndin er of löng og á köflum langdregin og merkilega lík forver- anum fyrir utan að We- isman sneiðir hjá öllu því flottasta, snjallasta og skemmilegasta sem Verhoeven bauð upp. Semsagt tilgangslaus þvælingur. Útlit myndarinnar er þó til fyrirmyndar og hún heldur ágætis dampi framan af en smart sviðsmyndin ber þess öll merki að Weisman virðist miklu frekar vilja vera að endurgera Blade Runner. Vonandi fær hann það verkefni aldrei. Þórarinn Þórarinsson MEÐ STUÐNINGI REYKJAVÍKURBORGAR OG KVIKMYNDAMIÐSTÖÐVAR ÍSLANDS  CAFÉ/BAR, opið 17-23 VERTU FASTAGESTUR! Ódýrara í bíó með aðgangskortum! Sjá sýningartíma á BIOPARADIS.IS og MIDI.IS SKÓLANEMAR: 25% afsláttur gegn framvísun skírteinis! NÝTT Í BÍÓ PARADÍS! TÍU TÍMAR TIL PARADÍSAR HVERSU LANGTMYNDIR ÞÚ FARA TIL AÐ FINNA ÁSTINA? TEDDY BEAR KVIKMYND EFTIR RAGNHILDI STEINUNNI JÓNSDÓTTUR HEIMILDAMYND UM KYNLEIÐRÉTTINGU HRAFN- HILDUR TÓNLEIKAR! MENNINGARNÓTT FRÁ 19:30 - FRÍTT INN FOMA | BOOGIE TROUBLE | CATERPILLARMEN | BOB I’M FINE THANKS SUNNUDAG 18:00 - FRÍTT INN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.