Fréttatíminn - 24.08.2012, Blaðsíða 18

V
ið erum mjög vingjarn-
legur hópur sem klæðir
sig upp eins og víkingar
og lifum og hrærumst í
fornri menningu þeirra,“
segir Andy sem hefur verið viðloðandi
The Vikings-félagsskapinn í sautján
ár en stofnaði eigin hóp innan vébanda
heildarsamtakanna, The Volsung
Vikings, fyrir sex árum. Völsungarnir
eiga sitt varnarþing í Jórvík, hinum
forna höfuðstað norrænna manna á
Englandi, og þar lifir minningin um
víkingana góðu lífi.
„Við erum rúmlega þrjátíu í Völsung-
unum og erum á öllum aldri, frá rúm-
lega sjötugu allt niður í ungbörn. Við
leggjum mikla áherslu á að allt, vopn,
tjöld, klæðnaður, skart og aðrir gripir,
séu sem líkastir því sem var á víkinga-
tímanum.“
Markmið samtaka á borð við The
Vikings og The Volsung Vikings er að
endurskapa þekkta bardaga víkinga-
tímans og veita fólki innsýn í daglegt líf
og tíðarandann og þar sem víkingarnir
tókust á við Saxa á Bretlandseyjum eru
Andy og félagar hans jafnvígir á bæði
lið og geta brugðið sér hvort sem er í
hlutverk Saxa eða víkinga. „Ég er bú-
inn að skapa mér tvær ólíkar persónur
eftir því hvort ég leik víking eða Saxa,“
segir Andy og horfir dreyminn út í loft-
ið þegar hann rifjar upp endursköpun
orrustunnar við Hastings árið 1066 fyr-
ir sex árum. „Þetta var magnað. Þarna
vorum við mættir, um 3000 stríðsmenn
með hesta og tilheyrandi og börðumst
eins og brjálæðingar.“
Sverðið er hættulegt vopn
Andy kom til Íslands í fyrsta sinn
fyrir síðustu helgi í boði Einherjanna,
Víkingafélags Reykjavíkur, og segist
hafa notið hverrar í mínútu í þessu
fyrirheitna landi allra víkinga. Hann
var með Einherjunum á Skólavörðu-
holti á Menningarnótt þar sem þeir
ræddu við vegfarendur um víkingana
og tilgang Völsunganna og Einherj-
anna. „Ég sýndi Einherjunum ýmsar
bardagahreyfingar og þjálfaði þá eins
og ég hef gert við minn eigin hóp í
Jórvík. Enginn á að taka upp sverð án
þess að hann viti hvað hann er með í
höndunum. Sverð er árásarvopn og hjá
okkur verður þú að hafa lokið þjálfun
og staðist próf til þess að mega sveifla
sverði og taka þátt í bardögum.“
Andy segir að hæfnin og vopnfimin
komi síðar með æfingunni en grund-
vallaratriðin verði að vera á hreinu.
„Síðan snýst þetta allt um heiðurinn
á vígvellinum og þar verða menn að
koma drengilega fram og þeir verða að
geta barist án þess að meiða andstæð-
inginn. En auðvitað verður þetta að
líta vel út fyrir áhorfendur og við látum
höggin skella á skjöldunum en drögum
annars úr þeim og gætum þess að
snerta ekki óvininn. Með öskrum og
miklum látum verður þetta samt allt
mjög tilkomumikið í augum þeirra sem
horfa á úr smá fjarlægð.“
Kneyfa mjöðinn í friði
Andy segir Völsungana vera atkvæða-
mikla í Jórvík auk þess sem þeir
ferðist um Bretland og jafnvel út fyrir
landsteinana með bardagasýningar
og mæti þá oft víkingum úr öðrum
hópum. „Við ferðumst og endursköpum
orrustur víkinga, Saxa og Normana
og erum mjög fagmannlegir í öllu
sem við gerum. Sverðið er auðvitað
banvænt vopn sem hæglega er hægt að
drepa fólk með eða slasa alvarlega. Við
þurfum ekki sérstök leyfi en erum með
strangar umgengnisreglur við vopnin.
Við sveiflum þeim ekki á almannafæri
og við förum að sjálfsögðu ekki með
þau á barinn vegna þess að sverðið er
auðvitað það fyrsta sem maður grípur
til þar sem við berjumst með þau nán-
ast daglega,“ segir Jórvíkingurinn og
hlær digurbarkalega.
Lúta vilja konungs og Alþingis
„Fólk hefur mjög gaman af því að horfa
á þessa endursköpuðu bardaga okkar
og sýnir ekki síður öðrum og friðsam-
legri þáttum víkingalífsins mikinn
áhuga. Þetta er stór hluti lífs míns og
ég nýt þess að lifa og hrærast í þessum
gamla heimi,“ segir Andy og ljóst að
hann og félagar hans taka hlutverk sín
mjög hátíðlega. „Í röðum okkar eru
söngvaskáld og sagnaþulir. Við erum
líka með skýra virðingarröð, æðstaráð,
goðorð, konung og höldum Alþingi
einu sinni á ári,“ segir jarlinn af Jórvík
og er mikið niðri fyrir. „Við erum með
sérstaka menn sem sjá um vopnabúrin,
þjálfara, féhirða, skyndihjálparlið og
sérfræðinga sem ganga úr skugga
um að allir hlutir sem við notum séu
eins líkir því sem víkingarnir sjálfir
voru með. Þau vopn sem ekki standast
kröfur um nákvæmar eftirlíkingar eru
til dæmis bönnuð á vígvellinum þar til
búið er að færa þau í rétt horf. Næsta
sýning sem við verðum með er síðasti
víkingabardaginn við Stamford Bridge
og síðan höldum við til Hastings þar
sem við búumst við jafn miklum fjölda
og 2006. Að standa í þessu er bara hluti
af daglegu lífi 21. aldar víkings og ég
nýt þess í botn.“
Reykvíkingar eiga að læra af
Jórvík
Andy bendir á að heimaborg sín York,
eða Jórvík, hafi verið höfuðstaður
víkinganna á Englandi og í ljósi þess að
rekja megi rætur víkinganna til Íslands
finnst honum Íslendingar sýna arfleifð
sinni undarlega lítinn áhuga miðað
við í hversu miklum hávegum þeir séu
hafðir í Jórvík þar sem margir íbúanna
líta á sig sem Skandinava.
„Við erum með víkingamiðstöð í
Förum aldrei með sverðin á barinn
Andy Mckie er stofnandi The Volsung Vikings í Jórvík á Englandi. Félagsskapurinn hefur menningu forfeðra
okkar í hávegum og leggur sig fram um að viðhalda minningunni bæði um daglegt líf og afrek víkinganna
á vígvellinum. Andy hefur komið víða við á skrautlegri ævi. Hann gegndi herþjónustu á Norður-Írlandi,
hefur ræktað marijúana á vegum breska ríkisins og var mótorhjólatöffari þangað til hann tók upp sverðið
og gerðist víkingur á 21. öld.
Andy Mckie, jarl Völsunganna í Jórvík steig inn í söguna þegar hann kom til Íslands í fyrsta skipti og fetaði í fullum herklæðum í fótspor þeirra víkinga sem hann hefur í mestum hávegum. Myndir Ingó
Jórvík, safn og merki um víkingana
sjást um alla borgina. Borgin hefur
verið hertekin nokkrum sinnum.
Við fengum Rómverjana yfir okkur,
Saxana, víkingana og svo Norm-
anana þannig að borgin er full af
sögu. Í febrúar á hverju ári erum
við með stóra víkingahátíð þar sem
ég skipulegg alla helstu viðburði.
Þá segjum við sögur af víkingum,
segjum frá lífi þeirra, hittum vík-
inga frá öðrum löndum, skemmtum
okkur, borðum víkingamat, sýnum
vopn og bardaga, kennum hjálma-
gerð, vefnað og annað handverk.
Og svo endum við á skipsbrennu.“
Andy segist ekkert botna í því
hversu lítið Íslendingar gera með
víkingaarfinn og rennur blóðið
svo til skyldunnar að hann notaði
heimsókn sína til þess að hitta Jón
Gnarr borgarstjóra til þess að leiða
honum fyrir sjónir á hverslags gull-
námu borgin liggur.
„Mér finnst allt of lítið vík-
ingatengt hérna í Reykjavík og
borgaryfirvöld hérna þurfa greini-
lega spark í afturendann. Víking-
arnir geta laðað þúsundir gesta
til landsins vegna þess að hér er
raunverulegur vettvangur atburða.
Með góðri víkingahátíð í Reykjavík
myndi allt fyllast af fólki hérna og
allir græða, ekki síst verslanir og
barirnir. Febrúar er utan ferða-
mannatímans í Jórvík en samt er
ekki þverfótandi fyrir gestum í
borginni á meðan hátíðin okkar er
í gangi.“
Stígur inn í söguna á Íslandi
Þegar talið berst að Íslandi getur
Andy ekki leynt hrifingu sinni.
„Maður skynjar söguna svo sterkt
hérna. Maður stígur beinlínis inn í
hana og verður hluti af henni. Á Ís-
landi er maður ekki að endurskapa
neitt maður er bara á staðnum! Það
breytir engu hvort þúsund ár séu
liðin síðan víkingarnir fóru hér um.
Þið eruð enn hluti af þessari sögu
á meðan okkur finnst við vera að
endurskapa hana heima þannig að
Völsungarnir
í Jórvík
Félagsskapurinn The
Vikings var stofnaður í
Bretlandi árið 1971 og
er líklega einn stærsti
félagsskapur fólks sem
lifir og hrærist í menn-
ingarheimi hins horfna
víkingatíma. Félags-
skapurinn leggur sig fram
um að kynna menningu
og baráttuaðferðir
víkinganna og leggur
mikið upp úr því að allt
sé eins líkt því og það var
til forna.
Rúmlega 700 manns
eru innan vébanda The
Vikings á Bretlandseyjum
en félagið tengist einnig
hópum í Póllandi, Rúss-
landi, Kanada, Bandaríkj-
unum og á Norðurlöndum
þannig að í það heila telur
mannaflinn um 1200
manns.
Andy Mckie hefur
verið í hópi The Vikings
í sautján ár en stofnaði
hópinn sinn The Volsung
Vikings í Jórvík fyrir sex
árum. Andy leiðir hópinn,
sem telur um þrjátíu
manns, og er jarlinn í
Jórvík. Hópurinn blæs
í glæður víkingamenn-
ingarinnar í Jórvík af
miklum krafti og leggur,
eins og félagar þeirra
annars staðar, mikið upp
úr nákvæmni í klæða- og
vopnaburði. Þau setja á
svið þekkta bardaga og
sérhæfa sig í árabilinu
790 til 1066 og kynna
bæði viðhorf og hætti
víkinganna og Saxanna
sem víkingarnir herjuðu á
í Bretlandi.
Framhald á næstu opnu
18 viðtal Helgin 24.-26. ágúst 2012