Fjarðarpósturinn - 17.12.2009, Blaðsíða 14

14 www.fjardarposturinn.is Fimmtudagur 17. desember 2009
Ég man vel hvernig tilfinningin var,
svo sterk að ég fann fyrir henni í öllum
kroppnum. Fiðrildi í maganum í hvert
sinn sem ég sá hann. Síðan líður tíminn
átökin við lífið og hvort annað hefjast
og ýmist skilja okkur að eða færa nær.
Þegar að ég fór í vinnuna í morgun er ég
þó ekki frá því að alla vega eitt fiðrildi
hafi blakað vængjunum þegar ég
kvaddi hann þar sem hann lá hrjótandi á
kodd anum.
Eitt af því sem að krökkunum mínum
finnst skemmtilegast er það þegar við
rifjum upp sögurnar frá því þegar ég og
pabbi þeirra vorum að kynnast.
Sögurnar af því þegar börnin fæddust,
hvar við áttum heima, hvernig fyrsti
bíllin var, hvernig var inni hjá okkur og
svo framvegis. Hver sagði hvað og hver
var líkur hverjum. Þetta þekkjum við
flest, við höfum þörf fyrir að rifja upp
sögur sem gefa til kynna að við til -
heyrum hvert öðru. Sögur af tíma -
mótum. Sögur af þeim sem farin eru á
undan okkur en höfðu áhrif. Sögur af
erfileikum sem voru yfirstignir, sögur af
gleði ástum og samheldni.
Það er til fræg saga í fjölskyldunni
minni sem segir frá því þegar við hjónin
vorum búin að vera saman í eina viku.
Þarna vorum við á töluverðum hraða í
Ártúnsbrekkunni og hann sagðist eiga
von á barni með annarri konu. Ég er
ekki frá því að fiðrildið hafi flögrað út
um bílgluggann smá stund þarna í
brekkunni. Krakkarnir okkar eru með
það á hreinu að þessi aðferð hafi verið
notuð til þess að ég gæti ekki hlaupið
burt. Öllum þessum árum síðar finnst
okkur þetta alveg ógurlega fyndin saga
af því að við kunnum framhaldið sem er
gott og heima hjá okkur býr núna flott
18 ára stelpa sem var ómissandi þáttur
upphafsins.
Ég hugsa oft um þessa sögu á aðvent -
unni.
Hugsa um hvernig ein svona lítil saga
segir ótal margt um fjölskylduna okkar.
Því hún segir frá miklum tilfinningum
og sorg og gleði. Segir frá kvíða og
óöryggi gagnvart framtíð. Segir frá
eftirvæntingu og ást. Segir sögu sem
minnir á hvernig lífið er, hvernig
óvæntir atburðir breyta öllu sem áður
var ætlað. Atburðir sem skora okkur á
hólm og skera úr um hvernig við
þroskumst og lifum.
Sagan af fæðingu Jesú er saga sem
við eigum öll saman. Hvert og eitt
okkar á þar hlutdeild hvert með sínum
hætti. Við kunnum söguna og getum
sagt hana öðrum. Það sem þó er mikil -
vægast alls er að við verðum hluti
hennar með eigin lífi. Að veruleiki
sögunnar verði okkur tilefni til að skoða
eigið líf í því ljósi. Kanna hvaða merk -
ingu hefur það fyrir hvert og eitt okkar
að elskan sjálf skyldi fæðast í litlu
barni.
Kanski hefur Jósef greyinu liðið
svona eins og mér þarna í Ártúns brekk -
unni þegar hann fékk tíðindin um
barnið frá Maríu ég veit það ekki en ég
veit að hann valdi að treysta unnustunni
og hefja líf þeirra saman þrátt fyrir
þessa óvenjulegu uppákomu.
Það er margt sem breytist hjá ást -
fangnu pari við það að eignast lítið
barn. Jósef var viðstaddur eftir því sem
ráða má af sögunni án efa fullur kvíða
og eftirvæntingar. Hann hefur líka þurft
að læra að elska þetta litla barn sem var
hans en þó ekki.
Það var ferli fyrir mig líka allt frá því
að ég sat heima og beið þess að fá
hring ingu um að barn væri komið í
heim inn til þess að læra að elska þetta
litla barn sem var alls ekki mitt en samt.
Jósef og María, Guðbjörg og Sig urð -
ur allir foreldrar á hverri tíð fá að
upplifa yfirþyrmandi gleði og ábyrgð
við það að eignast barn. Ábyrgð sem að
við höndlum hvert með okkar hætti.
Jesúbarnið sem brátt á fæðingarhátíð
er okkur falið til umönnunar og
umönnun þess er falin í kær leiks verk -
un um sem við vinnum hvert öðru. Ein -
mitt þess vegna varð Guð að fæðast í
litlu barni til þess að við fengjum að
skilja þá miklu ábyrgð sem okkur er
falin á kærleikanum sjálfum. Ég bið
þess að við fáum öll lifað í kærleika í
Átrúnsbrekkum lífsins sem og á sólar -
dögunum, ávallt með Guð okkur við
hönd.
Gleðileg jól!
Gjöfina færðu hjá okkur!
F
ja
rð
a
rp
ó
s
tu
ri
n
n
0
8
1
2
–
©
H
ö
n
n
u
n
a
rh
ú
s
ið
e
h
f.

Eitt landsins mesta
úrval af úrum og
skartgripum
Jólahugvekja sr. Guðbjargar Jóhannesdóttur
Manstu hvernig þér leið þegar þú
varðst í alvöru ástfangin í fyrsta sinn