Prentarinn - 01.04.2003, Síða 4

Vibtal: IAKOB V. GUÐMUNDSSON
varð ég verkstjóri í stafrænu
prentdeildinni, sem stækkaði
fljótt. Þá var ég alltaf með aðra
höndina á Makkanum og fyrir
nokkrum vikum færðist ég úr
verkstjórastööunni í framleiðslu-
stjórnun, sem sagt ég er í síman-
um allan daginn, ýmist að gefa
verð eða panta birgðir auk þess að
sjá um verkefnaflæðið.“
Hvernig er ástandið í grafíska
geiranwn þama, er nóg að
gera?
„Ég held að það sé það sama
hér og allstaðar annarstaðar í
heiminum. Við vildum öll hafa
fleiri verkefni. Margir kenna 11.
september um, en ég held að það
hafi stefnt í þetta löngu fyrir þann
Viö höldum áfram flakki
okkar um heiminn til aö
finna félaga okkar og ab
þessu sinni ber okkur nib-
ur í Bretlandi, nánar til-
tekiö í London, en þar býr
Bjarni Brynjólfsson og
starfar. Vib slógum á þráb-
inn til hans og spuröum
frétta.
Hvað ertu búinn að vera lengi í
Bretlandi?
„Ég kom hingað í lok október
1997, svo ég er búinn að vera
hérna rúmlega 5 ár.“
Var einhver sérstök ástœða fyrir
því að þú valdir Bretland?
„Ég hafði alltaf haft áhuga á að
prófa að flytjast af landi brott.
Langaði mikið til Svíþjóðar, aðal-
lega vegna skíðaáhuga míns, en
gerði aldrei neitt í því. Síðan ger-
ist það að ég fer til London á U2
tónleika í ágúst 1997 og gisti hjá
Dóra frænda mínum (fyrrverandi
verkstjóra í Odda). Hann var þá
að vinna í litlu repró-fyrirtæki
(filmuútkeyrslu). Ég liitti yfir-
menn hans eitt kvöldið og eftir
stutt spjall buðu þeir mér vinnu.
Það er ástæðan fyrir því að ég
endaði í landi Betu drottningar!"
Hvaða fyrirtœki er þetta sein þá
ert að vinna hjá og hvers konar
fyrirtieki er það?
„Fyrirtækið sem ég vinn fyrir
núna heitir Magnet Harlequin og
þar starfa um 100 starfsmenn og
þar hef ég unnið í rúm 4 ár. Þetta
fyrirtæki var stofnað árið 1980
sem filmu- og plötuþjónusta, en
það var mjög sjaldgæft hér á
árum áður að prentsmiðjurnar
keyrðu út filmurnar og stæðu í
plötutöku sjálfar, þannig að það
var fúllt af litlum fyrirtækjum
sem sáu um þá þjónustu. En með
tilkomu CTP hefúr prentsmiðjun-
um snúist hugur og þær framleiða
nú plöturnar sjálfar svo að repró-
fyrirtækin urðu að leita á önnur
mið. Það sem við gerðum var að
fara út í Creative Services, sem
felst í því að við bjóðum upp á
alla þjónustu fyrir prentun svo
sem skönnun, hönnun, staffæna
prentun, vefhönnun, og við höfúm
nokkur fyrirtæki sem prenta off-
set fyrir okkur, þannig að við
erum einskonar prentbændur. Við
bjóðum líka upp á nýja þjónustu
sem er nýjung í prentbransanum
sem við köllum Print Procure-
ment. T.d. er einn af okkar kúnn-
um ein stærsta hótelkeðjan í Bret-
landi og ef þá vantar eitthvað,
sem getur verið allt frá nafn-
spjöldum til sápustykkis, þá panta
þeir það, annað hvort á netinu eða
hringja í okkur og við verðum að
redda þvi og senda það um þvert
og endilangt Bretland."
Hvernig komstu í kynni við
þetta fyrirtœki?
„Fyrirtækið sem ég var að
vinna hjá fyrst hét Colour Box.
Það var með tvær stafrænar prent-
vélar, Xeikon 32DP og Xerox
DC70. Þeir réðu mig í Mac-
vinnslu, en þegar ég kom út buðu
þeir mér að læra á vélarnar og
vinna á þeim, sem ég tók opnum
örmum þar sem ég var búinn að
vera á Mökkunum í nokkur ár og
var til í smá tilbreytingu. Síðan
líður tíminn og það fór að halla
undan fæti hjá Colour Box og
þeir misstu Xerox-vélina. Þá
ákvað ég að stökkva áður en þeir
færu yfir um og hafði samband
vid sölumann hjá Xerox sem
reddaði mér þessari vinnu sem ég
er í í dag. Það fyndna við þetta er
að Magnet (eins og við köllum
fyrirtækið í daglegu tali) keypti
vélina sem var í Colour Box
þannig að það má segja að ég hafi
komið í einu boxinu."
Hvað vinnur þú við þarna?
„Ég byrjaði sem prentari á Xer-
ox DC70 vélinni og þjálfaði
nokkra upp til að vinna á henni.
Þegar það var búið og þeir orðnir
fullfærir um að vinna á vélinni þá
tíma. Ég held samt að það sé að
glæðast aðeins núna. Hér er ýmis-
legt öðruvísi en heima, t.d. er hin
dæmigerða jólatöm ekki hér að
neinu ráði. Hérna byrjar törnin
mun seinna, í febrúar, en 1. apríl
byrjar nýtt fjárlagaár og allar
deildir í stóru fyrirtækjunum eru
þá að klára fjárlagaskammtinn
sem þeim var úthlutað árið áður.“
Hvernig er að vera íslendingur
þarna og að vinna með fullt af
Bretum í prentbransanum?
„Við vinnum mikla hönnunar-
vinnu fyrir fyrirtæki sem heitir
Hasbro en þeir eru með einka-
leyfi á Monopoly (Matador) og
þegar við vinnum við íslensku út-
gáfuna er ég kallaður til að kanna
hvort allir þessir skrítnu íslensku
stafir séu á réttum stað. Ég hef
einnig þurft að fá smá greiða hjá
vinum mínum í Odda við að setja
upp íslensk nöfn fyrir listabækur í
Freehand og „outline“-fontinn og
senda skjalið til baka í E-mail.“
Og það sem allir vilja vita: Eru
launin betri þarna en á
íslandi?
„Já, þessi týpíska ... Er páfinn
kaþólskur? Nei, ég hef ekkert að
fela. Já þau eru betri, en vinnu-
dagurinn er lengri, ég vinn t.d.
aldrei minna en 10-12 tíma á dag
og það er engin yfirvinna þar
4 H PRENTARINN