Heimilisritið - 01.09.1952, Blaðsíða 13

Heimilisritið - 01.09.1952, Blaðsíða 13
Lifið í friði við taugarnar Taugalœkmrvnn Walter C. Alvarez gefur fólki fgessi ráð TIL ÞESS að geta lifað í sátt og samlyndi við þær taugar, sem þér nú einu sinni hafið, verðið þér fyrst og fremst að skilja, hvernig á því stendur, að taug- arnar gera yður margvíslegan grikk. Ég verð að segja áhyggju- fullum sjúklingi alveg eins og er : ,,Það er ekkert alvarlegt að yður. Oll sjúkdómseinkennin stafa af því, að taugar yðar eru í ólagi". Og sjúklingarnir spyrja þá venju- lega : ,,En hvers vegna gera taug- arnar mér þessa hrekki ?“ Oft er maður mest niður dreg- inn eftir eitthvert áfall, svefn- lausa nótt eða erfiðan dag. Kaup- sýslumaður nokkur fór t. d. að þjást alvarlega af hjartslætti, dag- inn sem hann varð að fram- kvæma það óþægilega verk að segja gömlum starfsmanni upp stöðu sinni. Kona nokkur vakn- aði um miðja nótt og fannst hún vera að kafna. En allt kvöldið áð- ur hafði hún verið í áköfum þræt- um við ættingja sinn út af fjár- málum. Auðvelt er að sjá, hvers vegna taugar þessa fólks voru þandar til hins ýtrasta og gátu hvenær sem var gert uppreisn. En oft getur litið svo út, sem óveðrið komi úr heiðskíru lofti. Mjög taugaveikluð kona segir mér, að hún hafi enga ástæðu til að vera slæm á taugum. Hún á ástríkan mann, ánægjulegt heim- ili, vel gefin börn, engár áhyggj- ur. Hvers vegna koma þá þessi tímabil, þegar hún titrar, eins og laufblað, er dauðþreytt, kvíða- full og döpur ? Þegar þannig stendur á, finn ég oftast greinilega tilhneigingu til taugaveiklunar í ættinni. Segjum að þér hafið erft bráðlyndi föður yðar eða hneigð móður yðar til að vera áhyggjufull út af öllu. Þér getið ekki losnað alveg við þetta eðli, en þér getið lært að stjórna því, svo að þér komizt hjá ónauðsynlegum þjáningum. Eg hef erft lélegar taugar móð- ur minnar. Og er ég var ungur maður, var mér Ijóst, að það kynni að geta eyðilagt bæði fram- tíð mína og heilsu. Mamma var að mörgu leyti hyggin kona, og hún hafði kennt mér margt nyt- samt. En ég ákvað að læra líka SEPTEMBER, 1952 11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.