Heimilisritið - 01.09.1952, Blaðsíða 20

Heimilisritið - 01.09.1952, Blaðsíða 20
hliðina á símanum í setustof- unni." Þegar læknirinn kom aftur, var hann næstum hlakkandi á svip- inn. ,,Hún hefur líka inflúensu!“ sagði hann. ,,Það hafa flestir nú.“ Bill stundi. ,,Hvað eigum við að gera ? £g gæti hringt til Ethel — en hún á von á barni eftir nokkrar vikur." ,,Frú Brown lofaði að senda einhverja hingað," sagði læknir- inn. ,,Ég veit ekki hverja — ég skildi ekki eitt orð af því, sem hún tautaði — sennilega gamla maddömu, eins og hún er sjálf. Ég kem eftir hálftíma og segi, hvað hún eigi að gera. Ég skil dyrnar eftir ólæstar, svo hún komist inn.“ BILL var of veikur til að and- mæla, en tíu mínútum seinna ósk- aði hann innilega, að hann hefði gert það. Endertonmæðgurnar komu sem sé siglandi inn gegn- um ólæstar dyrnar og létu samúð sína í ljós með skrækum röddum og ópum. Þær höfðu séð lækn- inn koma og fara og höfðu strax getið sér til, að eitthvað væri að, en þær skyldu vissulega hjúkra þeim. Vildu þeir ekki láta búa betur um rúmin ? Og hvernig þætti þeim að fá gott og sterkt te ? Næsta tímann fannst Bill sem væri hann í vitlausraspítala. Kaldir bakstrar voru lagðir við ennið á honum — sjóðheitur hita- poki settur við fæturna á honum, hendurnar núnar með spritti og hellt ofan í hann heitu te. Að lok- um rétti frú Enderton honum glas af ísköldum appelsínusafa. Lára Enderton hló hátt og skrækt. ,,Ég hef ekki enn heyrt getið um neinn, sem ekki þótti góður appelsínusafi. Drekktu það nú. Guð minn góður, hvað karl- menn eru erfiðir !“ ,,Það þýðir ekki að ætla að neyða því ofan í mig,“ orgaði Mc Dangal. Hún reyndi það þó auðsjáan- lega — það heyrðist skvamp og brothljóð, og Lára kom æpandi inn í svefnherbergi Bills og hélt frá sér pilsinu. Það var rennblautt af appelsínusafa. ,,Mamma, sjáðu hvað strák- skömmin hefur gert! Sjáðu bara ! Og þetta er í fyrsta sinn, sem ég fer í þennan kjól!“ Þrátt fyrir hitasótt og höfuð- verk, var Bill hreykinn af syni sínum. Hann óskaði, að hann hefði gert hið sama við sinn app- elsínusafa. ,,Kærðu þig ekkert um það,“ sagði frúin sefandi. ,,Aumingja 18 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.