Heimilisritið - 01.09.1952, Blaðsíða 25

Heimilisritið - 01.09.1952, Blaðsíða 25
,,Jæja, svo hún segir það,“ sagði Bill. Honum var svo hjart- anlega sama, hvað Donna áleit um hann. ,,Hún er lagleg.— finnst þér þaS ekki líka, pabbi ?“ ,,Heldur föl og mögur fyrir minn smekk,“ sagSi Bill. ,,HoraSir menn með sver liða-' mót og skeggbrodda eru hvorki eftir mínum smekk eða Rubens !“ heyrSist glaðleg rödd Donnu segja í opnum dyrunum. ,,Súp- an er til, drengir! ÞaS er góð lykt af henni — það er móðir rit- arans þíns, sem hefur komið meS hana.“ ,,Frú Haskings ? Hvernig í ó- sköpunum hefur yður tekizt að varna því að hún kæmi hingað ? Hún er hroðaleg!" ,,0, ég trúði henni fyrir því að sjúkdómurinn væri afar smit- andi. BorðiS nú súpuna — hún er dálítið viðbrunnin — en það er einungis bragðbætir !“ En hvað það var líkt henni að brenna við súpuna ! hugsaði Bill. Hann langaði til að sýna henni, hvernig ætti að búa til mat og halda íbúðinni vistlegri. Hann fékk allt í einu góða hugmynd — en hann geymdi hana þangað til daginn, sem læknirinn leyfði hon- um að fara á fætur. KLUKKUTÍMA eftir aS lækn- irinn var farinn, kom Donna inn í setustofuna í kápu og hélt á litlu handtöskunni sinni. ,,Nú hörfa ég skipulega, dreng- ir ! Læknirinn álítur, að þiS séuð nú aftur færir um að mæta and- streymi lífsins. Svo þaS er ekki þörf fyrir mig lengur.“ Bill fannst hann allt í einu glat- aður maður við þá tilhugsun að þurfa að vera án hennar hjálpar. Hún kunni ekki til matreiðslu eða húshalds, en það var eitthvað undarlega lífgandi aS hafa hana nálægt sér. Hann hlaut enn þú að vera máttfarinn, sagði hann viS sjálfan sig, úr því tilhugsunin um að vera án hennar orkaði þannig á hann. ,,Ef þér viljið segja mér, hve mikið við skuldum yður, skal ég skrifa ávísun," sagði hann dá- lítiS feimnislega. ,,Þér skuldið mér ekki neitt,“ sagði hún brosandi. ,,Eg gerði þetta fyrir ömmu — svo hún hefði ekki allt of miklar áhyggjur af ykkur. SendiS ávísunina til elli- heimilis hjúkrunarkvenna, ef yð- ur langar til.“ ,,En ég get ekki þegiS —“ ,,Ég er ekki útlærð hjúkrunar- kona — ég hef tekiS bréfskóla- próf og get hraðritað á þrem tungumálum. Ef mig langar til að nota sumarleyfiS til að gera ömmu gömlu greiða, þá ég um það. SEPTEMBER, 1952 23
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.