Læknablaðið - 01.11.1937, Blaðsíða 6

84
LÆKNABLAÐIÐ
Á þessu stigi verður stirðleikinn
niest áherandi einkenniS samfara
sársauka eÖa óþægindum við lireyf-
ingar. Menn kvarta yfir, að þeir
eigi bágt með aÖ fara úr jakkanum,
aÖ þeir eigi bágt meÖ aÖ greiða
háifsitt, setja á sig flibban eÖa festa
axlaböndunum á buxnatölurnar að
aftan. Öll vinna er mönnum mjög
erfiS, svo aÖ jieir neyðast til þess
aÖ leggja árar í bát og hætta vinnu
siuni. Af þessu sést, aÖ það eru
því aðeins vissar hreyfingar, sem
eru hindraðar og valda sársauka,
en þaÖ eru: abduction og rotation
út á við og inn á við. Flexion og
hyperextension hindrast venjulega
ekki mjög mikið, menn geta því
sveiflað handleggnum fram og aft-
ur.
Samfara stirðleikanum og sárs-
aukanum í öxlinni kvarta menn oft
yfir magnleysi í handleggnum.
Objectiv cinkcnni á acuta stiginu
fara mjög eftir orsök sjúkdómsins.
IiúÖin í axlarregioninni getur ver-
iÖ alveg eðlileg eða hún getur ver-
iÖ meira eða minna breytt, rauÖ-
leit og heit, í henni geta og verið
smærri eÖa stærri eccymoses eÖa
sár.
Þegar lengra líÖur á sjúkdóminn
finst vefurinn viÖ palpation mismun-
andi aumur og fastur i sér. Sumir
halda því fram, aÖ þrýstingseymsli
finnist á vissum svæÖum, t. d. dá-
litið fyrir ofan upphandleggs fest-
una á m. deltoideus eÖa yfir pro-
cessus coracoideus. Aðrir halda því
fram, aÖ þrýstingseymsli finnist
ekki. Ekki hefir mér tekist að finna
nein sérstök þrýstingseymsli á þeim
sjúklingum, sem eg hefi palperaÖ.
Stundum hafa verið diffus eymsli
í axlar-regioninni, stundum alls
engin eymsli.
Truflanir á skynjunum eru yfir-
leitt ekki, þó hefi ég séð einn sjúk-
ling með greinilega hyperalgesia á
öllum vinstri handlegg og efsta
hluta af vinstri thorax-helmingi.
Vasomotoriskar truflanir með ö-
edem og acrocyanosis á fingrum
hafa og sést. Reflexar eru eðlileg-
ir. Mátturinn i handleggnum er oft
minkaður.
Eitt aðaleinkenniÖ er hin mink-
aða hreyfing í öxlinni. Hreyfing-
arnar geta verið minkaðar í allar
stefnur, einkurn á hinum alvarlegri
stigum sjúkdóminsins.
Eins og þegar hefir verið getið,
eru það þó einkum vissar hreyfing-
ar, sem eru hindraðar, en það eru
abduction og rotation, bæði út á við
og inn á við, aðallega þó út á við.
^Vjenjulega ' byrja , jhreyfingarnal'
fyrst að takmarkast við ca. 45 ° ab-
duction og rotation. Þetta er þó
auðvitað mjög mismunandi, rotat-
ionin er mjög oft engin.
Krepitation getur stundum fund-
ist við hreyfingar.
Þegar lengra líður á sjúkdóminn
fer meir og meir að bera á rýrn-
un á vöðvunum, einkum er það m.
deltoideus sem rýrnar, einnig m.
supra- og infraspinatus. Vöðvarnir
á handleggnum geta og rýrnað. —
Mm. pectorales finnast oft spentir
og aumir. Líkamshitinn getur verið
hækkaður á acuta stiginu, og fer
það eftir orsök sjúkdómsins. Blóð-
sökk er venjulegast eðlilegt.
Röntgenologiskar breytingar sjást
venjulega ekki.
D iffcrcntialdiagnosis. Fái maÖur
sjúkling, sem kvartar yfir verkjum
í öxlinni og minkaðri hreyfingu, er
ekki nóg að athuga aðeins öxlina,
heldur verður að athuga sjúkling-
inn mjög nákvæmlega. lungu,
hjarta, abdomen og taugakerfi. ])ví
ýmsir sjúkdómar á þessum stööum
geta gefið verki í öxlinni eða verki
geislandi upp i öxlina.
Af lungnasjúkdómum mætti
nefna: pleuritis, empyema, abscess-