Bændablaðið - 10.01.2013, Blaðsíða 7

Bændablaðið | Fimmtudagur 10. janúar 2013 7
Hrútur sem Kristján Stefánsson
frá Gilhaga í Skagafirði
stoppaði upp nú á liðnu hausti
er á leið til Bandaríkjanna, en
honum á að koma fyrir utan við
ullarvöruverslun bræðranna
Roberts og Henry Landau í
Princeton. Afi þeirri, Henry,
stofnaði verslunina árið 1914 og
eru þeir bræður þriðja kynslóðin
sem rekur þessa nær aldargömlu
ullarvöruverslun.
Þeir keyptu áður fyrr ullarvörur á
Íslandi og fyrir um fjórum áratugum
festi Robert kaup á uppstoppuðum
íslenskum hrút sem komið var fyrir
framan við verslun þeirra. Sá vakti
aldeilis lukku og laðaði að fjölmarga
viðskiptavini, sem kom sér vitanlega
vel fyrir reksturinn. Síðastliðið
sumar urðu þeir bræður fyrir barðinu
á nokkuð fingralöngum þjófi eða
þjófum og hrútnum var stolið. Hefur
ekkert til hans spurst síðan.
Lífsspursmál að fá nýjan hrút
Kristján segir að Robert hafi verið
í öngum sínum vegna þjófnaðarins,
en hann hafði samband við íslenskan
kunningja sinn, greindi honum frá
óförunum og spurði hvort hann gæti
útvegað sér nýjan uppstoppaðan
íslenskan hrút. „Þannig kom ég inn í
þetta mál,“ segir Kristján, sem nú býr
á Akureyri og er þekktur uppstoppari.
„Það virtist vera lífsspursmál fyrir
Landau-bræður að fá nýjan íslenskan
hrút og ég tók að mér það verk að
útvega þeim hann.“
Úrvalshrútur frá Gullbrekku
Kristján fékk Birgi Arason í
Gullbrekku til liðs við sig og fékk
hjá honum úrvalshrút, stóran og
stæðilegan, sérlega hvítan enda
hefur Birgir í Gullbrekku lagt rækt
við fé af því tagi. Hrútnum var slátrað
síðastliðið haust og tók Kristján til
við verkefnið í nóvember og lauk því
örfáum dögum fyrir jól. Þá tók hann
til við að smíða sérstakan kassa utan
um gripinn og svo er bara að koma
honum af stað utan.
Forystusauður næstur á dagskrá
Kristján hefur ævinlega næg verkefni
og það næsta sem nú tekur við er að
stoppa upp forystusauð frá Álandi í
Þistilfirði. Sá mun á komandi sumri
prýða Fræðasetur um forystufé
sem verið er að setja upp í gamla
félagsheimilinu við Svalbarð í
Þistilfirði, en þar er fyrirhugað að
gera sögu og einkennum forystufjár
skil. „Það er gaman að spreyta sig á
verkefnum af þessu tagi, en mér skilst
að þessi hrútur verði aðalnúmerið á
setrinu,“ segir Kristján, sem er um
það bil að hefjast handa við að stoppa
forystusauðinn upp svo hann verði
tilbúinn að gegna hlutverki sínu á
setrinu næsta sumar.
/MÞÞ
eð góðum nýárs-
óskum til lesenda
hefst vonandi frjótt
og frumlegt vísnaár.
Vænti ég þess fastlega að lesendur
verði iðnir að senda efni sem oft
fyrr. Í síðasta vísnaþætti ársins
2012 birtust einvörðungu kersknis-
og skammarvísur. Til að hita upp
fyrir komandi ár er tilvalið að
framhalda þeim kveðskaparhætti
sem mætti nefna „rótarhátt“.
Fyrsta vísan er eftir Jón Pálma
Jónsson á Sauðárkróki, ort um
gortgefinn mann, eigandi litla
innistæðu fyrir drýgindum sínum:
Mjög þín skeikul skynsemd er,
skoðun beykjast lætur.
Alltaf hreykir heimskan sér
hátt á veika fætur.
Um lítt umtalsfróman orti Gissur
Jónsson bóndi í Valadal:
Unir best við annars neyð
afhrak mesta skitið.
Hvar sem festir kjaft á sneið
kenna flestir bitið.
Þormóður Pálsson frá
Njálsstöðum gerði fremur gæfu-
smáu mannhraki þessa vísu:
Víst mun engu á þig logið,
um það flestum saman ber.
Hvar sem gastu smugu smogið
smánin skreið á hæla þér.
Egill Jónasson á Húsavík eys engu
oflofi á þennan samferðamann
sinn:
Gekkstu þannig lífsins leið
langa götu og breiða:
Gerðir aðeins út úr neyð
öðrum mönnum greiða.
Um óhóflega ágjarna samferða-
konu orti Hörður Geirdal næstu
tvær vísur:
Eignir myndi af öllum flá,
ef hún bara þyrði.
Hún má aldrei aðra sjá
eignast skildingsvirði.
Hnýsin öllum ber á borð
blendið sagnahratið.
Hefur náð í orð og orð
út um skráargatið.
Eftir höfðingja hringhendunnar,
Rósberg Guðnason Snædal, er
þessi vísa um kaupmann nokkurn:
Gulli faldar sjálfan sig,
svíðingsgjaldið tekur,
út á kaldan klaka mig
kaupmannsvaldið hrekur.
Guðmundur Geirdal orti til
ónefndrar konu sem aflaði fjár
með sínum hætti:
Dapureygð og opinmynnt,
álkan teygð og snúin,
axlareigð og illa kynnt
út sig leigir frúin.
Hannes Guðmundsson á Fitjum
orðar ekki mildilega þessa mann-
lýsingu:
Hans var jafnan höndin treg
að hjálpa smælingonum.
Gekk þó aldrei glæpaveg,
en götuna meðfram honum.
Sigurður Gíslason frá Skarðsá
sparar ekki lýsingarorðin í þessu
skeyti:
Öll hans loforð eru svik,
allt hans tal er þvaður.
Honum þykir hægra um vik
að heita en vera maður.
Umsjón: Árni Jónsson
kotabyggd1@gmail.com
Í umræðunni
MÆLT AF
MUNNI FRAM
M
Uppstoppaður hrútur úr Skagafirði
á leið í langferð til Bandaríkjanna
- verður staðgengill hrúts sem stolið var í ullarvöruverslun Roberts og Henry Landau í Princeton
Áður en hrúturinn lagði upp í langferð til Bandaríkjanna kom hann við á jólaballi hjá heimilisfólki á Dvalarheimilinu
Hlíð á Akureyri og vakti þar óskipta athygli.
Kristján uppstoppari frá Gilhaga með Gullbrekkuhrútinn sem senn mun
verða fundinn staður framan við verslun bræðranna Henry og Robert Landau
í Princeton í Bandaríkjunum, en forvera hans í því hlutverki var stolið
síðastliðið sumar.
Helena Rut, langafabarn Kristjáns
frá Gilhaga, kom í heimsókn á vinnu-
af hrútnum.
Þau gerast trúlega vart fínni og
snyrtilegri fjárhúsin á Íslandi en
það sem sést á þessari mynd.
Þetta glæsilega fjárhús er hjá
Karli Kristjánssyni og Svanborgu
Guðbjörnsdóttur á Kambi II í
Reykhólahreppi. Hjörtur L. Jónsson
smellti þessari mynd af þegar hann
var þar á ferð fyrir Bændasamtökin
fyrir nokkru.
Karl segist hafa stækkað fjárhúsið
2005 og hafa þá ákveðið að nota
panelklæðningu í stað krossviðar
á efri hluta veggjanna. Á neðri
hlutanum er brúnn krossviður.
„Ástæðan var að panellinn var
einfaldlega ódýrari á þessum tíma og
stöðugri en krossviður. Þetta hús er
14 sinnum 21 metri og svo er ég með
annað eldra hús hér við hliðina."
Karls segist nú vera með 386 fjár
á fóðrum. Þrátt fyrir þurrka í sumar
hafi hann ekki þurft að fækka fé og
telur hann sig sæmilega birgan af
heyjum út veturinn. /HKr.
Eins og fínasta
stássstofa