Bændablaðið - 23.05.2013, Síða 36

36 Bændablaðið | Fimmtudagur 23. maí 2013
Mikill áhugi virðist vera nú um
stundir meðal helstu afurða-
stöðvanna í heiminum í bæði
mjólkur- og kjötvinnslu á hinum
indverska markaði, en Indland
er eitt af þeim löndum heimsins
sem eru í hvað mestum vexti.
Þar hefur markaðurinn fyrir
landbúnaðarvörur vaxið verulega
á undanförnum árum en skýringin
felst í bæði bættum efnahag og
mikilli árlegri fjölgun Indverja,
sem eru í dag um 1,1 milljarður.
30-falt stærra en Ísland
Indland er alls 3,3 milljónir
ferkílómetra, eða um 30-falt
stærra en Ísland, og sé horft til
landbúnaðarlandsins nemur ræktað
land 1,4 milljónum ferkílómetra.
Þar sem mögulegt er að fá uppskeru
tvisvar af sumum ökrum nýtast
þessir 1,4 milljón ferkílómetrar í
raun sem 1,9 milljón ferkílómetrar,
þ.e. 37,3% landsvæðisins bera
tvöfalda uppskeru!
Erfitt veðurfar
Á Indlandi er dæmigert
monsúnveðurfar og skiptir
veðurfarið að sjálfsögðu miklu
máli fyrir þarlendan landbúnað.
Á sumrin getur úrkoman verið í
kringum 2.000 mm sem þá fellur
á þremur mánuðum en mest getur
þó úrkoman farið í um 10.000 mm
við Himalajafjöllin. Á veturna
blása vetrarmonsúnvindar og þá
rignir nær ekkert. Getur svo verið
svo mánuðum skiptir en jafnhliða
um 20 gráðu hiti. Vegna þessa þarf
að vökva akra mjög víða, en um
þriðjungur allrar uppskeru landsins
er vökvaður.
Áhugaverður landbúnaður
Indverskur landbúnaður snýst
mikið til um akuryrkju og er landið
t.d. framarlega í framleiðslu á
hrís grjónum, hveiti, repju, maís,
sykurreyr, kartöflum og bómull.
Í raun má skipta landbúnaðarárinu
upp í tvö tímabil; vetur og sumar.
Á sumrin uppskera bændurnir m.a.
hrísgrjón, bómull og sykurreyr en á
veturna hefðbundið korn þ.e. hveiti,
maís og repju svo eitthvað sé nefnt.
Þó svo að uppskerutölur af
hverjum hektara séu ekki miklar
miðað við það sem þekkist t.d. í
Evrópu eru svo margir hektarar undir
að uppskerutölurnar á landsvísu eru
afar stórar. Þannig nam t.d. uppskeran
á hveiti uppskeruárið 2011/2012 81
milljón tonna, 89 milljónum tonna
af hrísgrjónum og 342 milljónum
tonna af sykurreyr. Þegar horft er til
uppskeru af hektaranum skilaði hver
þeirra þó ekki nema 2,8 tonnum af
hveiti og 2,1 tonni af hrísgrjónum.
Indverskir bændur eru einnig
stærstu framleiðendur heims á
telaufi og fer sú framleiðsla að mestu
fram á vesturhluta Indlandsskaga.
Ræktun og framleiðsla á telaufi
er væntanlega frekar óþekktur
Utan úr heimi
Þar eru kýrnar heilagar
Mörghundruð þýsk kúabú urðu að
stöðva afhendingu á mjólk fyrr á
þessu ári vegna hættu á að mygla
í fóðri hefði gert hana ónothæfa.
Eitrið aflatoxin fannst í Þýskalandi
í 45 þúsund tonna sendingu af
fóðurmaís frá Serbíu, en af því
voru 10 þúsund tonn gefin svínum,
kúm og alifuglum.
Yfirvöld upplýstu að tífalt meira
af myglueitri hefði fundist í fóðrinu
en viðmið leyfðu. Þau hafa gagnrýnt
fóðuriðnaðinn fyrir að hafa ekki
framfylgt fyrirmælum um eftirlit þó
að vitað væri um mygluvandamál í
maís frá Serbíu.
Greint var frá þessu í Lands-
bygdens Folk fyrir skömmui. Þar
kemur fram að bæði heilbrigðis-
og landbúnaðarráðuneytið í Serbíu
hafi lýst því yfir að mjólkin upp-
fyllti allar neyslukröfur, bæði
sem fæða fyrir börn og fullorðna.
Landbúnaðarráðherrann, Goran
Knezevic, drakk m.a. mjólk í beinni
sjónvarpsútsendingu á blaðamanna-
fundi. Stjórnvöld hækkuðu í kjölfarið
leyfilegt magn að aflatoxíni í neyslu-
mjólk úr 0,05 míkrógrömmum í lítra
í 0,5 míkrógrömm, jafnframt því sem
þau upplýstu að það væru sömu gildi
og notuð væru í Rússlandi, Indlandi
og Búlgaríu. Fjölmiðlar gagnrýndu
mjög þá ákvörðun.
Serbía hefur sótt um aðild að
ESB og sambandið hefur fallist á
umsóknina en tímasetning á því hve-
nær aðildarviðræður hefjast hefur
ekki enn verið ákveðin.
Þýtt og endursagt/ME
Mygla í fóðri stöðvaði afhendingu
mjólkur frá þýskum kúabúum
Ræktunarland víða um heim
safnast á sífellt færri hendur
Það eru ekki aðeins þróunarlönd
sem missa yfirráð yfir ræktunar-
landi sínu. Stórfyrirtæki,
fjármála menn og alþjóðlegir
sjóðir eru einnig stórkaupendur
á jarð næði víða um heim.
Samþjöppun eignarréttar á landi
fer hraðvaxandi, segir í hollenskri
rannsóknar skýrslu sem greint var
frá í Landsbygdens Folk 26. apríl
síðastliðinn.
„Landrán“ (e. land grabbing)
er skilgreint sem endurvakin
nýlendustefna. Ríkisstjórnir og
fyrirtæki í efnuðum löndum kaupa
nú ræktunarland í stórum stíl, einkum
í þróunarlöndum. En landrán á sér
einnig stað í Evrópu. Frá því er greint
í skýrslu frá hollensku stofnuninni
Transnational Institute, sem hefur
safnað upplýsingum um félagslegt
óréttlæti um víða veröld.
Eignar- og umráðaréttur á
jarðnæði safnast á sífellt færri hendur
víða um heim, segir í skýrslunni.
Fjöldi bújarða með yfir 100 ha af
ræktunarlandi er um 3% af
12 milljón bújörðum í
Evrópu. Þessar jarðir
ráða hins vegar
yfir helmingi alls
ræktunarlands í
álfunni.
Að sögn
s k ý r s l u -
höfunda er
þessi skipting
farin að minna
á Brasilíu,
Filippseyjar og
Kólumbíu, þar
sem ójöfn skipting
ræktunarlands hefur
leitt til óteljandi árekstra
og átaka íbúanna. Sem
dæmi um þróunina í Þýskalandi
hefur bújörðum undir 100 ha að
stærð fækkað verulega á sama tíma
og stóru jörðunum fjölgar. Nú eru
11,7% þýskra bújarða yfir 100 ha að
stærð og þær ráða yfir um 55,9% af
ræktunarlandinu.
Í Andalúsíu á Spáni hefur bújörðum
fækkað um 2/3 hluta frá árinu 2007
og árið 2010 áttu 2% landeigenda
þar um helming af akurlendinu.
Auk þessarar samþjöppunar eiga sér
stað hljóðlát kaup á ræktunarlandi í
Austur-Evrópu. Kínversk fyrirtæki
rækta maís í Búlgaríu og stórfyrirtæki,
skráð í Mið-Austurlöndum, rækta
korn í stórum stíl í Rúmeníu. Þessi
landakaup hækka söluverð á jarðnæði
og hrekja óbreytta bændur úr stéttinni.
Samþjöppunin er einnig áberandi
utan ESB. Í Úkraínu ráða 10 stærstu
fyrirtækin í landbúnaði yfir um 2,8
milljón hektörum lands.
Landbúnaðarstefna ESB
gagnrýnd
Samkvæmt áðurnefndri skýrslu
hvetur land búnaðar stefna ESB,
(CAP) til sam-
þ j ö p p u n a r
á eignar-
aðild að
ræktunar-
landi, og
þar með
k e m u r
s í vax-
a n d i
h l u t i
styrkja
til land-
búnaðar ins
í hlut stór-
býlanna. Árið
2009 fengu 0,29%
ítalskra bújarða 18%
af land búnaðar styrkjum
sambandsins. Á Spáni skiptu 16%
jarðeigandanna með sér 75%
styrkjanna.
Að áliti skýrsluhöfunda er
aðgangur að ræktunarlandi forsenda
þess að lönd Evrópu séu sjálfum sér
næg um fæðu. Landbúnaðarstefna
Evrópu í framtíðinni verður að
efla stuðning við smábýli, segir í
lokaorðum skýrslunnar. Höfundar
hennar telja að ræktunarland eigi að
vera í eigu bænda sem nýti það sjálfir
á félagslegum og vistfræðilegum
grunni. Ríkisvaldið verður sjálft að
hafa yfirumsjón með ráðstöfun þess
en ekki fela markaðnum það sem
verslunarvöru.
Skýrslan er unnin í samstarfi
við alþjóðlegu smábændasamtökin
Via Campesina, sem standa vörð
um umráðarétt bænda yfir jörðum
sínum og sjálfbæran landbúnað.
Eitt af baráttumálun samtakanna
er svokallað matarsjálfstæði (n.
matsuverenitet), þ.e. óskoraður réttur
hvers bónda til að framleiða mat á
jörð sinni.
Þýtt og endursagt/ ME
Frétt úr Hindustan Times um ásælni
Indverja í ræktarland í Afríku.
Táknrænt listaverk úr sandi um
ásælni þjóða eins og Kínverja í land
til matvælaframleiðslu.
Kýr njóta ómældrar virðingar á Indlandi og þar verður umferðin að gjöra svo vel að víkja ef kýrnar vilja leggja sig
á akvegina.
Algeng sjón á Indlandi.
Það eru greinilega ekki bara kýrnar
sem njóta virðingar á Indlandi. Hér er
meira að segja verið að fóðra rottur
á mjólk.
Alltaf er sopinn góður.
Með sölu á mjólk frá Danmörku eða
jafnvel frá Íslandi til Indlands ættu
hjólreiðamenn ekki að þurfa að