Bændablaðið - 24.04.2013, Blaðsíða 26

26 Bændablaðið | Miðvikudagur 24. apríl 2013
Feðginin Snæfríður og Ingi hefja framleiðslu á tannstönglum úr íslenskum stráum:
Fyrstu viðbrögð lofa góðu
„Fyrstu viðbrögð lofa góðu þannig
að við erum nokkuð bjartsýn,“
segir Snæfríður Ingadóttir, sem
ásamt föður sínu Inga Ragnari
Sigurbjörnssyni hóf nýverið
framleiðslu á tannstönglum úr
íslenskum puntstráum. Varan
er nýkomin í sölu í nokkrum
verslunum á höfuðborgarsvæðinu
og Akureyri og hafa viðtökur verið
góðar. Hugmyndin hefur lengi verið
að gerjast í kolli feðginanna, en fór
fyrir alvöru á flug í fyrravor og er
eftir undirbúningsvinnu frá því á
liðnu hausti nú orðin að veruleika.
Ingi sem fæddur er og uppalinn í
Ártúni í Grýtubakkahreppi vandist því
ungur að árum að stanga úr tönnum
sínum með því sem hendi var næst,
stráum. „Svo var maður japlandi á
stráum í tíma og ótíma, þegar verið
var að gefa fénu eða sinna öðrum
störfum heima við,“ segir hann.
Þennan sið flutti hann með sér þegar
hann flutti til Akureyrar fyrir meir
en hálfri öld, gjarnan voru strá í stað
tannstöngla á eldhúsborðinu á heimili
hans og eiginkonunnar Margrétar
Ingólfsdóttur. Börnin sem eru 6 talsins
vöndust því snemma á að nýta þessa
íslensku náttúruafurð í stað innfluttra
tannstöngla úr tré eða plasti.
Snæfríður segir að um árin
hafi hugmyndin um framleiðslu á
tannstráum eins og þau nefna afurð
sína verið viðruð en lengra hafi hún
ekki komist. „Þetta kom alltaf af og
til upp, við veltum þessu fyrir okkur,
hvaða möguleikar væri fyrir hendi og
hvort um söluvæna vöru gæti orðið
að ræða, en lengi vel var hugmyndin
einungis á umræðustigi,“ segir hún.
Oft rætt um árin
„Ég man við vorum einhverju sinni
í útilegu og engir tannstönglar með
í þeirri för, en eftir matinn bauð ég
fólki að hreinsa úr tönnum sínum
með stráum. Þá ræddum við hvort
ekki væri ráðlegt að hefja framleiðslu
á slíkum tannstönglum,“ rifjar Ingi
upp og bætir annarri sögu við.
Einhverju sinni hafi hann ásamt
Benedikt bróður sínum verið á ferð
um Flateyjardalsheiði á miðju sumri
og gras var óvenju mikið, höfðu þeir
bræður vart séð annað eins. „Við
fórum út úr bílum og grasið náði
okkur í mitti,“ segir hann. Þegar
halda átti af stað á ný var bílinn fastur,
hann haggaðist ekki þrátt fyrir margar
tilraunir. Við eftirgrennslan kom í ljós
að hurðarföls voru öll full af stráum
sem héldu jeppanum föstum. „Þetta
er nú að hluta til lygasaga en ágæt
engu að síður,“ segir Ingi sposkur, en
enn og aftur skaut hugmyndinni um
tannstráin upp í koll hans eftir ferðina.
Í fyrravor tók Snæfríður þátt í
Atvinnu- og nýsköpunarhelgi sem
haldin var á Akureyri og í farteskinu
var hugmyndin góða um framleiðslu
á tannstönglum úr stráum. Skemmst
er frá því að segja að verkefnið, sem
bar nafnið Tannstrá, hafnaði í þriðja
sæti. „Og þá fóru hjólin að snúast fyrir
alvöru,“ segja þau.
Mesta vinnan við hreinsun
Þegar nokkuð var liðið á síðasta
sumar fóru feðginin í leiðangur á
heimaslóðir Inga í Grýtubakkahreppi
og náðu sér í efnivið í fyrirhugaða
framleiðslu sína, en best er að tína
stráin þegar þau eru orðin nokkuð
þurr og þar af leiðandi stífari.
Landið er sérvalið, strá ekki tekin
við þjóðvegi né heldur á landi þar
sem búpeningi hefur verið beitt. Þegar
nægur efniviður var kominn í hús var
tekið til við hreinsunarstörf, en mesta
vinnan í kringum framleiðsluna er
að hreinsa stráin, kippa slíðri burt og
er það að sögn mikil handavinna og
tímafrek. Að því búnu eru stráin klippt
niður í hæfilega stærð og síðan komið
fyrir í pakkningu sem þau Snæfríður
og Ingi hafa látið hanna fyrir sig. Hver
pakki inniheldur um 200 strá en hann
er á stærð við Ópalpakka.
Huggulegur heimilisiðnaður
„Við vorum að dunda við þetta með
öðru í vetur, þetta er svona huggulegur
heimilisiðnaður,“ segir Snæfríður
en einnig var unnið að öðrum
undirbúningi eins og að kanna hvort
leyfi þyrfti til framleiðslunnar, m.a.
var haft samband við heilbrigðiseftirlit
og Umhverfisstofnun, en hvorugur
aðilinn hafði neitt út á framleiðsluna
Snæfríður og Ingi fóru á gamlar heimaslóðir hans að áliðnu síðasta sumari og náðu sér í efnivið til að vinna úr. Feðginin segja það gleðilegt að nú þegar gamall draumur sé orðinn að veruleika