Bændablaðið - 24.04.2013, Síða 51
51Bændablaðið | Miðvikudagur 24. apríl 2013
K Ä R C H E R S Ö L U M E N N
Iðnaðarryksugur
Selen, E-, A og D-vítamín
á fljótandi formi, til inngjafar
fyrir lömb, kálfa og kiðlinga
-Mjög hátt hlutfall af
vítamínum og seleni
-Tilvalið í lömb sem hafa
verið lengi inni
-Gefið um munn - engar
nálastungur og minnkar
því líkur á liðabólgu
Sjá nánar:
www.kb.is
Sókn í landbúnaði
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
ætíð haft sterka og skýra stefnu
i atvinnumálum og er landbún-
aður þar einn af hornsteinum
hennar. Málefni landbúnaðar-
ins hafa ætíð verið í forgrunni
í áherslum Sjálfstæðisflokksins.
Svo er enn. Sjálfstæðisflokkurinn
hefur metnað til að íslenskur
landbúnaður fái tækifæri til að
eflast enn frekar og sækja fram.
Landbúnaður og búskapur
bænda hefur tekið miklum breyt-
ingum á undanförnum árum.
Áhersla a nýjar búgreinar, aukna
fagmennsku og ekki síst sú öfl-
uga sókn sem hefur orðið í hvers
konar heimavinnslu og beinni sölu
Beint frá bónda. Slík tenging er
afar verðmæt, á milli bænda og
neytenda. Aukin fjölbreytni og ekki
síst metnaður bænda að draga fram
einstök gæði búvörunnar. Ég tel
landbúnað eiga mikil sóknarfæri á
grunni slíkra gæða.
Það er mikilvægt að land-
búnaðurinn búi við sterka og skýra
framtíðarsýn. Starfsumhverfi hans
verður að vera stöðugt og skyndi-
legar kollsteypur geta aldrei verið
gæfuríkar. Það er því ekki i boði að
gera einhverjar þær breytingar er
geta kippt skyndilega rekstrarfor-
sendum undan einstökum búgrein-
um. Það er ekki rétt sem gefið er
í skyn í síðasta Bændablaði, að
Sjálfstæðisflokkurinn boði koll-
steypur í lækkun tolla er rýri sam-
keppnisstöðu innlendrar búvöru-
framleiðslu. Miklu frekar viljum
við efla íslenskan landbúnað og
höfum fulla trú á að hagsmunir
bænda og íslenskra neytenda fari
saman.
Sjálfstæðisflokkurinn leggur
áherslu á að starfa með bændum
sjálfum að framþróun og sókn
í landbúnaði. Í stefnu flokksins
er einmitt lögð áhersla á vaxtar-
möguleika hans í breyttum heimi.
Aukin eftirspurn eftir matvælum,
ekki síst af miklum gæðum, eru
tækifæri sem verður að fylgjast
með og grípa. Við getum stækkað
landbúnaðinn, sótt fram og þannig
hleypt lífi í sveitirnar. Í sveitum
landsins býr harðduglegt fólk sem
er meira en tilbúið að halda áfram
að auka veg íslenskrar landbún-
aðarframleiðislu.
Það verður spennandi verkefni
á næsta kjörtímabili að vinna að
slíkri sókn. Sóknarfærin eru mörg
og margvísleg. Gildi landbúnaðar
fyrir landið er mikið og ekki síst
fyrir ferðaþjónustuna. Þar liggur
til grundvallar starf bænda við
ferðaþjónustu, sem og mikilvægi
þess að hér verði a boðstólum
fyrir ferðamenn úrvals hráefni
til matargerðar og upplifunar. Þá
má ekki gleyma gildi þess að nýta
landið, að gestir okkar geti ferðast
um búsældarlegar sveitir. Reyndar
er það nú staðreynd að aukinn
straumur ferðamanna hingað til
lands hefur stækkað markað fyrir
íslenska búvöru á undanförnum
árum.
Innan okkar raða eru fram-
bjóðendur sem hafa mikla þekk-
ingu á málefnum landbúnaðarins.
Landbúnaður er sannarlega einn
af þeim atvinnuvegum sem geta
verið hluti af þeirri sókn sem landið
okkar þarf á að halda, og við ætlum
að vinna að eftir kosningar.
Bjarni Benediktsson
formaður Sjálfstæðisflokksins.
Bjarni Benediktsson
Tíkin Póli
Pólitík. Fram til þessa hefur þetta
orð verið fyrir mér samasem
leiðindi, svik, hagsmunapot og
rifrildi, en ég hef alltaf talið það
sem kallað er pólitískt vera viðrini
en ekki lengur. Eftir að hafa horft
upp á stóran hóp Íslendinga flytja
úr landi, marga aðra missa eignir
sínar og lenda nánast á vergangi
settist ég niður og fór að kynna
mér þessa hluti sem fram til þessa
hafa eingöngu vakið mér ógleði,
þ.e.a.s. pólitík.
Eftirlitið og arðsemin
Það sem mér ofbýður mest á Íslandi
er hin ört vaxandi stofnana- og eftir-
litsmennska sem tröllríður öllu hérna
á klakanum, endalaus leyfi sem þarf
fyrir öllu og stigvaxandi skattar. Ég
get ekki séð hvernig sá litli hluti
landsmanna sem skapar raunveruleg
verðmæti getur staðið undir þessum
stóra afætuhópi án þess að eitt-
hvað láti undan. Eftirlitið er orðið
svo mikið að t.d. er eftirlitsmaður
settur yfir eftirlitsmenn hreindýra-
veiðimanna! Hugsið ykkur. Þá er
fjöldi nefnda og annar óskapnaður
orðinn svo óheyrilegur að ætla má
að allt að 10.000 manns séu í þeim
2.000 nefndum á vegum ríkisins ein-
göngu og ekki má gleyma nefndinni
sem Alþingi kom á fót til að finna
út hvernig fækka mætti nefndum.
Hvernig skyldi henni vegna?
Pólitíkin og vinir hennar
Svo er það minnisvarðablætið. Það
hefur örugglega alltaf verið við
lýði en Alfreð nokkur Þorsteinsson
kom upp hrikalegu mannvirki sem
Orkuveita Reykjavíkur brúkar að
hluta til sem skrifstofur. Davíð
reisti sér svo minnisvarða úti í
Reykjavíkurtjörn við misjafnar
undirtektir. Halldór félagi hans
Ásgrímsson á kannski engan alvöru
minnisvarða en þó kom hann bless-
uðu kvótakerfinu á með Davíð og
færði glæpafélögum sínum banka
á silfurfati. Finnur Ingólfsson fékk
líka sinn skerf og einnig minnir mig
að faðir framsóknardátans hafi þurft
að segja af sér þingmennsku eftir
að hafa nánast hirt Kögun af ríkinu
fyrir minna enn ekkert með aðstoð
Steingríms Hermannssonar. Já, þetta
eru sannir pólitíkusar.
Og nú stendur til að byggja nýjan
spítala fyrir hátt í hundrað milljarða
og það fyrir utan tæki. Það finnst
mér sérstakt í ljósi þess að ekki
hafa verið til peningar til að halda
þeim byggingum við sem fyrir eru
og kaupa tæki sem þar vantar, hvað
þá að borga blessuðu starfsfólkinu
sómasamleg laun. Þetta bara skil
ég ekki enn því þetta er örugglega
pólitík.
Ég skil heldur ekki son hans
Denna, sem segir að allt muni lagast
ef við göngum inn í bandalag með
300 milljón manns, þá fyrst verði
hlustað á okkur smælingjana í
norðurhöfum. Þá á allt að lagast,
verðlag að lækka og vextir líka,
atvinna verður í blóma og allt alveg
geggjað.
Ég hef aðeins kynnt mér þau lönd
sem hafa farið þarna inn nýlega og
þar virðist þessu öfugt farið, verðlag
hækkar og atvinnuleysi stóreykst,
en sennilega er þetta bara vitleysa í
mér eða þá bara pólitík.
Svo eru það lífeyrissjóðirnir sem
mér skilst að hafi verið stofnaðir
upphaflega til að tryggja öldruðum
áhyggjulaust ævikvöld en virðast í
dag aðallega vera til þess að tryggja
stjórnendum sínum áhyggjulausa
ævi og vinum og vandamönnum
gott aðgengi að fjármagni. Bruðlið
er ótrúlegt. Vissuð þið t.d. að
Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins
er starfræktur í 1.600 fermetra hús-
næði við Engjateig í Reykjavík? Við
flutninginn þangað voru þetta alls
40 starfsmenn í öllu húsinu. Það er
örugglega ekki bruðl að þeirra mati
að hafa 40 fermetra á starfsmann
en ég er nokkuð viss um að ef hús-
næðið væri nýtt sem elliheimili væri
eitthvað þrengra um mannskapinn.
Sennilega er þetta bara pólitík.
Verkalýðsforystan er komin svo
langt frá upphaflegum tilgangi sínum
að einu félagi undanskildu að það er
hreint ótrúlegt. Þeir berjast ekki fyrir
bættum kjörum félagsmanna sinna
á nokkurn hátt heldur eyða tíma
sínum í snittuát og innihaldslaus
fundarhöld í góðri sátt við Samtök
atvinnulífsins. Alþýðusambandið er
komið svo langt frá verkalýðnum
að toppurinn þar er ekki venjulegur
formaður heldur forseti! Hvað er að?
Svo sást til sólar
En svo kviknaði ljós í kollinum
á mér. Ég las stefnuskrá Hægri
grænna og komst þar að því að
þeir virðast ekki jafn hallir undir
eftirlit, skatta, spillingu og almenna
heimsku og megnið af hinum flokk-
unum. Þeir vilja einfalda skattkerfið,
hækka lágmarkslaun, leiðrétta lán
heimilanna með aðferð sem hefur
verið notuð áður annars staðar með
góðum árangri, hætta við bygg-
ingu nýs spítala, taka upp stöðugan
gjaldmiðil og opna bókhald ríkisins
ásamt mörgu öðru eðlilega, en það
sem mér fannst best að sjá var það
að formaður flokksins er sem gestur
í eigin landi, að hann er ekki innvikl-
aður í íslenska pólitík og sér hlutina
með augum gestsins. Það að hann
skuli ekki vera kjörgengur skiptir
nákvæmlega engu máli því það er
stefnan sem flokkurinn stendur fyrir
en ekki einstaka frambjóðendur sem
skipta máli, ólíkt mörgum öðrum
framboðum þar sem allt snýst um
að koma ákveðnum poturum á þing.
Því segi ég X-G fyrir framtíð
Íslands.
Brynleifur Siglaugsson
Skinnaskrapari og smiður.