Læknablaðið - 01.06.1962, Blaðsíða 27

LÆKNABLAÐIÐ
57
er yfirleitt mest við depres-
siones endogenes, einkum þeg-
ar mikill órói og kvíði er fyrir
hendi. Suicidium-þankar eru
taldir koma fyrir lijá 75%
þunglyndissjúklinga, svo að
gera verður ráð fyrirv að sér-
hver þunglyndissjúklingur geti
haft tilhneigingu til þess að
stytta sér aldur. Sjálfsmorðs-
tilraunir koma fyrir í 10—15%
tilfella, en öruggar tölur um
sjálfsmorð er að sjálfsögðu
erfitt að fá. Gera má þó ráð
fyrir, að allur þorri þeirra
manna, sem fargar sér, séu
haldnir þunglyndi.
Suicidium er miklu algeng-
ara fyrirbæri en menn almennt
gera sér grein fvrir, og ættu
læknar því alltaf að vera á
verði, þegar sjúklingar iáta í
ljós lífsleiða. T. d. má geta
þess, að í Bandaríkjunum far-
ast fleiri menn af völdum
sjálfsmorða en næmra sjúk-
dóma á ári hverju.
Enga sjúklinga, sem koma
inn á sjúkrahús í sambandi við
sjálfsmorðstilraunir, ætti að
útskrifa, fyrr en sérfræðileg
rannsókn hefur farið fram á
geðástandi þeirra.
Greining.
Eins og áður er getið, er
mikið í húfi, að þunglyndis-
sjúkdómar séu greindir þeg-
ar í upphafi, einkanlega vegna
suicidium-hættunnar, en einn-
ig vegna hinna góðu batamögu-
leika. Auk þess má jafnframt
benda á, að menn, sem veikj-
ast af þunglyndissjúkdómum,
skara tíðum fram úr öðrum í
andlegu atgervi og hafa því
oft með höndum ábyrgðar-
mikil störf í þjóðfélaginu, svo
að mikill missir er að starfs-
getu þeirra og lífi.
Greining þunglyndissjúk-
dóma er i sjálfu sér fremur
auðveld, en krefst mikillar
þjálfunar og reynslu, og reyn-
ir sennilega Iivergi meir á
klíníska skerpu læknisins og
glöggskyggni á beildarsvip.
Greiningin verður að vera reist
á klínískri athugun, þar sem
engin próf hafa enn þá fund-
izt, sem sannað geti sjúkdóm-
inn.
Glöggur og þjálfaður geð-
læknir greinir depressio men-
tis við fyrsta augnakast,en þótt
ekki sé hægt að ætlast til slíkr-
ar þjálfunar af læknum al-
mennt, þá væri þó æskilegt að
læknum væri það jafnmikið
metnaðaratriði að láta sér ekki
missjást með sjúkdómsgrein-
inguna depressio mentis frem-
ur en með aðra sjúkdóma.
Þunglyndissj úklingar leita
sjaldnast læknis vegna sáJ-
rænna truflana, heldur vegna
margvislegra óákveðinna lík-
amlegra óþæginda, svo sem al-
mennrar þreytu, svefnleysis,
taugabilunar, „pirrings“, trufl-
ana ó kynlifi o. s. frv.
Mikill þorri hinna svoköll-