Læknablaðið - 01.06.1962, Page 43

LÆKNABLAÐIÐ
71
hefur það verið tekin sem gild
ástæða til að leyfa fóstureyð-
ingu, enda má það teljast fvlli-
lega réttmætt, þótt örþrifaráð sé.
En að sjálfsögðu ber að leggja
megináherzlu á að koma í veg
fyrir, eftir því sem unnt er, að
þunguð kona taki veikina.
Hér er að vísu ekki hægt um
vik, meðan ekki er völ á virku
bóluefni, og af gamma-glóbúlíni
er varla að vænta árangurs
nema i einstökum tilfellum, er
sérstaklega stendur á. Er þá
helzta leiðin sú, að stuðla eftir
megni að þvi, að sem flestir —
og þá sér i lagi stúlkur — fái
veikina á harnsaldri. Og með
það fyrir augum ætti að nota
hvert tækifæri, sem gefst, til að
koma stúlkubörnum, sem enn
hafa ekki sýkzt, í návist rauð-
Imnda-sjúklings. Ef til vill gæti
sérstök rauðhundaskrá í skól-
uin komið að nokkru gagni og
auðveldað að fvlgjast með,
hvernig sækist í þessu efni.
HEIMILDIR:
1. Greenberg, M., Pellitteri, O. og
Barton, J. (1957): J.A.M.A. 165,
675.
2. Gregg, N. M. (1941): Tr. Ophth.
Soe. Australia, 3, 35.
3. Ingalls, T. H., Babbott, F. L.,
Jr., Hampson, K. W. og Gordon,
J. E. (1960): Am. J. Med. Sci.,
239, 364.
4. Jónsson, Vilm. (1942): Skipun
heilbrigðismála á Islandi.
5. Lancaster, H. O. (1951): Brit.
Med. J„ 2, 1429.
6. Lancaster, H. O. (1954): Acta
Genet. et Statist. Medica, 5, 12.
7. Laneaster, H. O. og Pickering,
H. (1952): New Zealand Med.
J. 51, 184.
8. Sigurðsson, B. (1955): Lækna-
blaðið, 39, 73.
9. Sigurjónsson, J. (1961): Am. J.
Med. Sci., 21f2, 712.
10. Sigurjónsson, J„ Sigurðsson, B.
og Grímsson, H. (1960): Lækna-
blaðið, lflf, 55.
11. Sveinsson, Kr. (1950): Lækna-
blaðið, 31t, 147.
12. Swan, C„ Tostevin, A. L. og
Black, G. H. B. (1946): Med. J.
Australia, 2, 889.