Læknablaðið - 01.06.1964, Síða 21

LÆKNABLAÐIÐ
53
hjá börnum með sjúklegar
breytingar í lieilariti.
Ekki er óeðlilegt að gera ráð
fyrir, að lyf, sem skapa ein-
bvers konar þægindakennd,
eufori, verði misnotuð. Þæg-
indakenndin getur verið mis-
munandi, ró og kvíðaleysi,
jafnvel kæruleysi af róandi
lyfjum eða tilfinning af aukn-
um krafti og getu ásamt
þreytuleysi við liin örvandi lyf.
Sameiginlegt er það með ]iæg-
indakenndinni, sem sköpuð er
með róandi eða örvandi lyfj-
um, að dómgreind og sjálfs-
gagnrýni minnkar til muna.
Gæði þess, sem gert er undir
slíkum áhrifum, verða því oft
takmörkuð, þó að magnið geti
verið talsvert eins og' eftir am-
fetaminnotkun.
Hvort, hvenær og livernig
lyf, sem ska]ia þægindakennd,
verða misnotuð, fer eftir ein-
staklingnum, sem í blut á,
sjúkdómnum, sem þjáir liann,
live lengi bann fær lyf og loks
eftir „farmakologiskum“ verk-
unum lyfsins. Flestir, sem mis-
nola lyf, eru afbrigðilegir fvr-
ir og mundu kannski bafa orð-
ið geðlæknisvandamál, þó að
lyfjamisnotkunin liefði aldrei
komið upp.
Lyfjamisnotkun er bins veg-
ar alltaf mjög erfiður auka-
kvilli og gerir enn erfiðara að
fást við upprunalega kvillann.
Oft er um að ræða drvkkju-
sjúklinga, einstaklinga með
byrjandi „psykosur“ eða „psy-
kosur“ á vægu stigi eða ein-
staklinga með áberandi skap-
gerðargalla (psykopata) .Marg-
ir eru úthaldslausir, þreytast
fljótt, eru óöruggir og óeðli-
lega viðkvæmir, taka lilutina
óþarflega nærri sér eða eru
niðurdregnir, geðillir, önugir
og síóánægðir. Mótstöðukraft-
ur þeirra er lítill. Þeir gefast
upp við minnstu örðugleika,
liafa tilbneigingu til alls kyns
verkja og til að finna lil starf-
semi innri líffæra, lil að flýja
inn í sjúkdóm, en kenna oft
öðrum um örðugleikana og
eigið getuleysi. Aðrir eru
stefnu- og' viljalausir, talblýðn-
ir og óáreiðanlegir, vantar bein
í nefið og ráðast á garðinn, þar
sem bann er lægstur. Þeir gera
mikið úr sér og óþægindum
sínum, skreyta sig með fölsk-
um fjöðrum, allt á að snúast í
kringum þá, án tillits til ann-
arra. Þeir heimta gjarnan allt
af öðrum, en vilja ekkert á sig
leggja og eru vanþakklátir fyr-
ir bvað, sem fyrir þá er gert.
í samræmi við vilja- og stefnu-
leysið geta þeir ekki sett sér
fjarlæg markmið, beldur þurfa
þegar í stað að fá útrás eða
fullnægingu á óskum sínum.
Flestir þessara geðveilu ein-
staklinga afla sér lyfja einkum
til að verða aðnjótandi nautna-
verkananna. Ekki þarf að eyða
mörgum orðum að þeim erfið-
leikum, sem eru samfara með-