Læknablaðið - 01.06.1964, Blaðsíða 44
72
LÆRNABLAÐIÐ
joðíð (I-), og þá er hringferð-
inni lokið.
Það er mjög mikilvægt, að
aðferð, sem notuð er við rann-
sókn á „dynamisku“ jafnvægi,
eins og hér hefur verið lýst og
sýnt er á mynd 1, breyti í engu
jafnvæginu, sem verið er að
rannsaka; enn fremur að
sporefnið (tracerefnið), sem
er notað, liegði sér i líkaman-
um á sama hátt og efnið, sem
er verið að rannsaka. Geislajoð
fullnægir þessum skilyrðum og
er bein mæling á starfsemi
skjaldkirtilsins.
Aðferð.
Við geislajoðmælingar á
Landspítalanum eru gefin sem
inntaka 20 mikrocurie af I131,
en það er að efnismagni að-
eins lítið hrot úr mikrogrammi.
Eftirlaldar mælingar eru
gerðar við geislajoðprófin:
1) Mælingar á geislajoðinu,
M ALES
2«
sem er í skjaldkirtlinum 4,
24 og 48 klukkustundum
eftir inngjöf joðskammtsins
(upptaka skj aldkirtilsins
af I131); mælt sem liund-
raðshlutar af skammti.
2) Proteinhundið geislajoð
(PBI131) er ákvarðað í
blóðvökvasýni, sem tekið er
48 klst. eftir inngjöf og joð-
íonarnir hafa verið hreins-
aðir úr með resini (2);
reiknað sem hundraðs-
hlutar af skannnti í einum
litra af blóðvökva.
3) Mælingar á geislajoði, sem
skilst út í þvagi á 0—8, 8—
24 og 24—48 klst. eftir inn-
gjöf; mælt sem hundraðs-
hlutar af skammti.
Nánari lýsing á tækjum og að-
ferð hefur verið birt áður (3).
Rannsóknir á heilbrigðum.
Þegar geislajoðmælingar
hófust hér, var haft i huga, að
FEMAIES
60
Mynd 2.