Fréttatíminn - 08.04.2011, Page 34

vera með þeim í þessu.
Hugmyndir Jóns náðu ein-
hvern veginn utan um mín
viðbrögð við því sem hafði
gerst hér á landi undanfarin ár. Eftir hrunið
var ég auðvitað reið eins og aðrir þótt ég
fengi mig ekki til að standa með palestínuklút
á Austurvelli og öskra. Mig langaði ekkert að
öskra.“
Þannig atvikaðist það að Heiða Kristín
gerðist kosningastjóri Besta flokksins. Fram-
haldið er flestum kunnugt. Í sveitarstjórnar-
kosningunum 2010 hlaut Besti flokkurinn
fylgi tæplega 35% kjósenda og kom sex
borgarfulltrúum að í Reykjavík. Jón Gnarr
varð borgarstjóri og myndaði meirihluta með
Samfylkingunni. Um ævintýrið gerði Gaukur
Úlfarsson heimildarmyndina Gnarr þar sem
Heiða Kristín kemur mikið við sögu. Hún
gegndi í fyrstu starfi aðstoðarmanns borgar-
stjóra. Álagið í vinnunni varð á endanum ill-
samræmanlegt því að vera ein með tvo litla
stráka.
„Ég var á vaktinni frá sjö á morgnana til tíu
á kvöldin og þegar ég var með strákana mína
var ég lítið til staðar. Ég ákvað því að stíga til
hliðar og einbeita mér að skipulagi flokks-
ins. Björn Blöndal reyndist líka vera eins
og sniðinn í þetta hlutverk enda hefur hann
miklu meira gaman af því að tala við mennina
en ég.“
Allt varð best
Besti flokkurinn gaf sig út fyrir að vera
bestur í öllu. Var það kaldhæðni?
„Já, mjög mikil. En samt ekki alveg. Við
vorum að reyna að besta hluti sem eru ekkert
rosalega mikið bestir.“
Felst ekki hroki í því að gefa sig út fyrir að
vera betri en allir hinir og jafnvel þeir sem
höfðu áratuga reynslu af stjórnmálum?
„Jú, algjörlega. En það verður alveg að við-
urkennast að þrátt fyrir miklu reynslu, voru
ekkert frábærir hlutir búnir að eiga sér stað í
Reykjavík og á öllu Íslandi. Það þurfti meira
til en umbótanefndir og ályktanir á flokks-
þingum. Í laginu sem við notuðum í kosn-
ingabaráttunni okkar sögðum við ýmislegt,
svona í hita leiksins, eins og orðið „fávitar“.
Það þarf ekki BA-gráðu í gríni til að skilja að
það var auðvitað meint sem grín. Það var líka
gert til að vekja fólk til umhugsunar.“
Heiða Kristín segir hins vegar merkilegt
hvernig yfirlýst stefna flokksins í kosninga-
baráttunni, um að allt væri frábærast og
best hjá þeim, varð að veruleika. „Það kom
okkur öllum á óvart að það sem við sögðum
og lögðum upp með gerðist. Allt í einu voru
allir að tala um Besta flokkinn og allir voru
glaðir. Það var sama hvert við hringdum og
leituðum eftir stuðningi, ég man ekki að það
hafi komið fyrir að fólk skellti á.“
Margir voru óvissir um fyrir hvað flokk-
urinn stæði, enda sagðist Jón Gnarr ætla að
svíkja öll kosningaloforð. En er hægt, eftir
árs þátttöku í borgarstjórn, að staðsetja flokk-
inn, á dæmigerðu rófi stjórnmálaflokka, til
vinstri, hægri eða á miðju?
„Við vildum breyta og fá aðra sýn á málin.
Við heyrum það frá öðrum stjórnmálamönn-
um að við völdum vonbrigðum. Sem er skrítið
því ég held að þessir sömu stjórnmálamenn
hafi einmitt vonað að við myndum valda von-
brigðum. Sagt hefur verið að við séum „föst í
hjólförum fortíðar“, sem meikar engan sens
því við vorum ekki stofnuð árið 1929, heldur
2009.
Við erum grænn og umhverfisvænn
flokkur. Við viljum að menning og listir séu í
hávegum höfð á Íslandi, því það er eitt af því
fáa sem gerir þetta land byggilegt. Við erum
líka friðarsinnaður flokkur og viljum standa
fyrir því að bæta samskipti manna á milli, sér-
staklega í stjórn málum, þannig að venjulegt
fólk geti hugsað sér að leggja samfélaginu lið.
Án þess að eiga von á því að hrökklast upp-
gefið undan formlegheitunum, klækjunum
og leiðindunum,“ segir Heiða Kristín en fæst
ekki til að benda á rófið áðurnefnda.
Vildi ekki bjóða sig fram
„Jón er týpa sem fær alla með sér og fær
mann til að langa til að taka þátt. Hann er
uppfullur af hugsjónum um hvernig borgin
geti verið betri. Borgin sem hann hefur búið í
alla ævi og honum er mjög hlýtt til.“
Heiða Kristín segir Jón sérstaklega góðan
í að lesa umhverfi sitt. „Til dæmis vorum við
stundum að pæla í einhverjum uppákomum í
kosningabaráttunni sem við áttuðum okkur
síðan á að væru óviðeigandi. Jón er ein-
staklega fær í að greina aðstæður og leika
sér í þeim og kom þess vegna oft með óvænt
útspil.“
Heiða Kristín neitar því að hafa viljað bjóða
sig fram fyrir hönd flokksins.
„Ég gat alveg tekið sæti á listanum og
bauðst það. Mig langaði hins vegar ekki til
þess heldur vildi ég vera í öðru hlutverki.
Mér fannst kraftar mínir nýtast betur svona.
Við buðum öllum konum að taka sæti ofar á
listanum en þær þáðu það ekki. Konur eru
oft tregari til að taka áhættu. Sem getur verið
mikill kostur en líka ókostur. Og þótt það
virki eins og konurnar séu bara á bak við
tjöldin í flokknum þá er það alls
ekki þannig. Fullt af konum
eru virkar í frábærri vinnu með
okkur. Við erum til dæmis með
mjög sterkt kvenfélag í flokkn-
um og þangað er hægt að
sækja mikinn styrk og visku. Í
raun er hrikalegt hvað fólk er
orðið þreytt á stjórnmálum og
gott fólk fæst ekki til að taka
þátt í stjórnmálastarfi. Það er
mjög sorglegt.“
Heiða Kristín hefur líka
kynnst neikvæðum hliðum
stjórnmálanna og hefur
margoft fengið leiðinlegar
athugasemdir. „Til dæmis í
tengslum við sameiningartil-
lögurnar í skólamálunum. Það
eru margir reiðir og láta í sér
heyra. Í sjálfu sér tek ég því
ekki persónulega. En það eru
ekki margir kostir í stöðunni.
Það þarf að minnka kerfið og
þá held ég að það sé betra að
fækka yfirstjórnendum og
samnýta hluti en að lækka laun
þeirra lægst launuðu á leik-
skólum. Ég hef trú á að þessi
mál leysist vel og fallega.
En ég get alveg viðurkennt
að ég hef farið í matarboð og
þóst vinna í bókabúð af því að
ég nenni ekki að ræða vinnuna
mína.“
Orkuveitan þungur baggi
Eitt erfiðasta viðfangsefni Reykjavíkurborgar
um þessar mundir er tvímælalaust Orkuveita
Reykjavíkur og hefur Heiða Kristín fylgst
með gangi mála eins og öðrum verkefnum
borgarinnar. Fyrirtækið er stórskuldugt og
hefur þurft að segja upp fjölda starfsmanna,
meðal annars Helga Péturssyni, pabba Heiðu
Kristínar.
„Ég tók því bara eins og aðrir sem hafa
þurft að glíma við afleiðingar þess sem hefur
gerst hérna á landinu að undanförnu. Það
hafa svo margir misst vinnuna og þetta var
mjög erfitt. Það var sérstakt að fást við mál-
efni Orkuveitunnar á sama tíma. Reyndar
hefur Orkuveitan hvílt eins og þungur baggi
á okkur í langan tíma og stundum langaði
mann til að benda fólki á hvernig staðan væri.
Þegar aðgerðaáætlunin var kynnt á dögunum
var það ákveðinn léttir.“
Sérðu þig í þessu starfi til frambúðar?
„Ég veit það ekki en vona auðvitað að ég
eigi eftir að gera eitthvað annað í lífinu áður
en ég dey en að vera framkvæmdastjóri Besta
flokksins. En við erum með alls konar hug-
myndir um hvað Besti flokkurinn geti gert í
framtíðinni.“
Gætirðu sameinað áhugamál þín og boðið
fram með Besta flokknum í Bandaríkjunum?
„Ja, ég var nú reyndar í Bandaríkjunum um
daginn og hitti þar menn frá Stanford. Þeir
höfðu mjög mikinn áhuga á Besta flokknum
svo það er alls ekki útilokað.“
Var sem sagt eftirspurn þar?
„Já, ég myndi segja það!“
Þóra Tómasdóttir
thora@frettatiminn.is
„Jón er týpa sem fær alla með sér“
Hugmyndir
Jóns náðu ein-
hvern veginn
utan um mín
viðbrögð við
því sem hafði
gerst hér á
landi undan-
farin ár. Eftir
hrunið var ég
auðvitað reið
eins og aðrir
þótt ég fengi
mig ekki til að
standa með
palestínuklút á
Austurvelli og
öskra.“
34 viðtal Helgin 8.-10. apríl 2011