Læknablaðið - 01.08.1970, Qupperneq 29

LÆKNABLAÐIÐ
117
Við aðgerðina var notaður „Electrodyne“ defibrillator með
jafnstraum og samhæfingu (synchroniseringu). Rafskautin voru
lögð að framanverÖu hægra megin við bringubein, ofanvert og
að aftanverðu innanvert við vinstri angulus scapulae. Jafnan var
byrjað að gefa 100 \vatt/sek. í losti, en raforkan síðan aukin, þar
til árangur náðist. Mest voru gefnar í einu 350 \vatt/sek. Sinus-
rhythmi komst á í öllum tilfellum.
Af hinum 20 sjúklingum, sem aðgerðin var gerð á, voru þrjár
konur og 17 karlar á aldrinum frá 15 til 69 ára. Tólf sjúklinganna
voru á aldrinum milli 50 og 60 ára, fjórir voru undir fertugu,
tveir milli fertugs og fimmtugs, tveir milli sextíu og sjötíu ára.
Tegund hjartasjúkdóms
Fibrillatio atriorum idiopathica („lone fibrillation“): 5
Morbus myocardii primaria (myocardiopathy): 3
Myocarditis: 3
Sclerosis coronariae (angina pectoris): 2
Infarctus myocardii vetus: 1
Stenosis mitralis operata: 3
Stenosis mitralis: 1
Thyreotoxicosis (status post operata); 1
„Corrected transposition“: 1
Arangur meðferðar
Eins og áður liefur verið sagt, tókst að koma á sinusrhvtlnna
hjá öllum sjúklingunum. Að meðaltali þurfti tvö raflost við hvern
sjúkling. Var byrjað á 100 watt/sek. að jafnaði. Sinusrhvthmi
komst á hiá finnn sjúklingum við fvrstu tilraun, ellefu siúklinaar
fengu tvö raflost og aðrir meir. Tveim siúklingum voru gefin
fiögur raflost. Mesta magn, sem gefið var af raforku í losti, var
350 \vatt/sek„ þrír siúklingar þurftu 300 \vatt/sek. Hiá 16 sjúkl-
ingum var vitað, hvenær hiartsláttartruflunin bvriaði, og var
tíminn allt frá einum mánuði upp í fimm ár; 13 sjúklingar höfðu
haft f.a. skemur en eitt ár.
Ekki kom fram greinilegur munur á raforkumasni og fiölda
tilrauna, sem nota þurfti við siúklinsana, hvort heldur f.a. hafði
staðið skemur eða lengur. Ekki sást heldur samband á milli hiarta-
stærðar, metið á röntgenmvnd eða með hjartarafriti, og raforku-
magns þess. sem nota þurfti við aðgerðina.
Við sjúklinga með hjartasjúkdóma af óþekktum uppruna og
með mb. myocardii primaria þurfti flestar tilraunir og mesta raf-