Læknablaðið - 01.10.1970, Qupperneq 49

LÆKNABLAÐIÐ
157
LÆKNABLAÐIÐ
56. árg. Október 1970
FELAGSPRENTSMIÐJAN H F.
NÝ SKÝRSLA UM
SÍGARETTUREYKINGAR
Hið konunglega læknafélag í
Englandi hefur gefið út skýrslu
um tóbaksreykingar (Smoking
and Health Now, Pitman Medi-
cal and Scientific Puhlishing
Co., 10 S.). Þessi skýrsla brezkra
lækna hefur vakið feiknaat-
hygli í Englandi og víðar. 1
brezkum blöðum hefur verið
fjallað rækilega um efni hennar
í heilsiðugreinum og ritstjórn-
argreinum. Meðal víðtækra ráð-
stafana, sem gerðar eru að til-
lögum til lagasetningar og
sendar ensku ríkisstjórninni,
eru: að banna allar tegundir
sígarettuauglýsinga; að prenta
aðvörun á sígarettupakka; að
banna sigarettusjálfsala; að
hefja langvarandi baráttu móti
reykingum.
A það er bent í skýrslu hins
brezka læknafélags, að dauðs-
toll og heilsutjón af völdum
sígarettureykinga hafi þegar
náð þeirri útbreiðslu að líkjast
farsótt. Því er slegið föstu í
hinni brezku skýrslu, að bar-
áttan gegn sígarettureykingum
sé stærsta verkefni lækna í
Bretlandi til að koma í veg fyr-
h' veikindi og ótimabæran
manndauða. 1 skj'rslu nefndar-
innar er áætlað, að tuttugu þús-
und dauðsföll árlega meðal
karlmanna á aldrinum 35—64
ára séu að kenna sígarettu-
reykingum.
Af ráðleggingum skýrslunnar
er hin fyrsta grein um skyldur
lækna. Hún hljóðar á þessa
leið: „Læknar eiga að gefa for-
dæmi með því að hætta reyk-
ingum, enn fleiri en þegar hafa
gert það. Þeir eiga að nota
hvert tækifæri, sem gefst, að
eggja sjúklinga sína til að hætta
sígarettureykingum.“
I annarri grein er hent á
nauðsyn áhrifameiri upplýs-
inga til almennings um heilsu-
farslegar afleiðingar af reyk-
ingum og að ríkisstjórnin ætti
að ráðgast við forstöðumenn
útvarps og blaðaeigendur til að
ná meiri árangri í útbreiðslu-
starfsemi en hingað til.
Þriðja grein minnir á nauð-
syn l)etra uppeldis harna í þessu
tilliti og kennarar eigi að ganga
á undan hörnunum með góðu
fordæmi.
Ekki skulu rædd að sinni
fleiri atriði þessarar skýrslu.
Svo sem áður hefur verið
rætt í tveimur ritstjórnargrein-
um, er nauðsynlegt, að íslenzk-
ir læknar láti sitt ekki eftir