Læknablaðið - 01.10.1973, Qupperneq 68

222
LÆKNABLAÐIÐ
sókn fór einmitt fram um það leyti, sem
ég var í Heinola.
Totalprotesur í mjöðm voru af Charnley
gerð, og voru gerðar 1-2 slíkar aðgerðir
á viku. Ekki höfðu Heinolamenn nema
tveggja ára reynslu af þessari protesu, og
því haíði lítt reynt á seinar komplikation-
ir, en reynslan hingað til var góð. Algeng-
asta aðgerðin var synovektomia, og var
yngsti sjúklingurinn tveggja ára að aldri
(hné). Osmiumsýra var notuð við kemiska
synovektomiu í stórum liðum, en var
áhrifalítil við recidiv.
Skurðaðgerðum er beitt snemma og
seint á ferli sjúkdómsins. Áður en bein-
breytingar eiga sér stað, er reynt að
stöðva sjúkdóminn með synovectomiu eða
a. m. k. reynt að lina þjáningar sjúkl-
ingsins.
Eftir að miklar breytingar hafa átt
sér stað á beinum og liðum, er gripið til
viðgerða, sem áður hefur verið lýst.
Ekki get ég sagt svo skilið við skurð-
deildina, að Pauli Raunio sé ekki getið.
Hann hefur í rúm 10 ár verið hægri hönd
Vainio, mikið skrifandi og góður læknir.
LOKAORÐ
Aldrei opnast augu manns betur fyrir
bölvun RA en þegar maður um tíma iifir
og hrærist meðal hundraða slíkra sjúkl-
inga. Sérlega átakanlegt var þó að sjá
börnin. Það yngsta, sem legið hafði til
lyfjameðferðar, var fimm mánaða gamalt.
Bót í máli var þó að sjá, hvað hægt var
fyrir þessa sjúklinga að gera. Þá hjáip,
sem veitt var í Heinola, bæði líkamlega,
andlega og félagslega, álít ég eftirbreytn-
isverða, og væri æskilegt, að sem flestar
hjúkrunar- og heilbrigðisstofnanir væru
byggðar og reknar í þeim anda.
I Heinola var mér mjög vel tekið, og ég
er þakklátur fyrir að hafa getað gert þessa
ferð.