Læknablaðið - 15.04.1986, Blaðsíða 50

108
LÆKNABLAÐIÐ
2. gr.
Nefndin skal láta í té álitsgerð eftir skriflegri
beiðni dómstóla svo og málsaðila um ætlað
persónulegt tjón sjúklings af völdum starfs-
fólks heilbrigðisþjónustunnar. Sé beiðni
um álitsgerð augljóslega byggð á röngum
forsendum, að mati nefndarinnar, verður álit
eigi gefið.
2. KAFLI
Um nefndarskipan
3. gr.
Nefndarmenn skulu skipaðir til fjögurra ára
af ráðherra samkvæmt tilnefningu Hæsta-
réttar, jafnt aðalmenn sem varamenn.
Formaður og varaformaður skulu tilnefndir
og skipaðir sérstaklega af sömu aðilum.
Enginn nefndarmanna má vera starfs-
maður heilbrigðisþjónustunnar.
3. KAFLI
Um starfshætti og fundarsköp
4. gr.
Nefndin tekur aðeins til meðferðar skriflegar
kærur eða kvartanir, sem beint er til hennar
milliliðalaust, eða mál, sem vísað er til henn-
ar af yfirstjórn heilbrigðismála eða öðrum
aðilum i stjórn landsins.
Aðilar að kvörtunum eða kærumálum
skulu fá færi á að fylgja þeim eftir munnlega
og þá með fulltingi sérfróðra umboðsmanna,
ef þeir kjósa. Ennfremur mega þeir leggja
fram þau gögn, sem þeir telja að styðji mál
sitt. Skal fara um þetta eftir nánari ákvörðun
nefndarinnar í hverju máli.
5. gr.
Hver sem máli er beint gegn skal fá komið
að þeim gögnum, er hann hefur þörf á, og
eiga kost á að flytja mál sitt munnlega fyrir
nefndinni, samkvæmt nánari ákvörðun henn-
ar. Má hann og leita sérfræðiaðstoðar í
málarekstrinum.
6. gr.
Formaður stjórnar málflutningi fyrir nefnd-
inni.
Að hverju máli skal þannig unnið að ekki
verði óþarfa dráttur á, megináhersla lögð á
að upplýsa mál sem best frá beggj a (allra) hálfu
og að ekki verði réttur neins fyrir borð bor-
inn.
í meðferð máls getur nefndin leitað álits
sérfróðra aðila og aflað gagna á hvern þann
hátt, sem upplýst geti málið sem best.
7. gr.
Ákvörðun eða niðurstaða nefndarinnar í
máli skal vera skrifleg og nefnast »álits-
gerð«. Skal afhenda hana málsaðilum og
heilbrigðisráðherra.
Leitast skal við að gera sér grein fyrir hver
ber ábyrgð á hugsanlegu tjóni og skal slíkt
mat felast í álitsgerðinni, en þvi aðeins skal
metin skaðabótaskylda, að þess sé sérstak-
lega beiðst af aðilum.
Þyki framkominn rökstuddur grunur um
refsivert athæfi, skal nefndin senda ríkis-
saksóknara álitsgerð í því máli.
8. gr.
Nefndin er því aðeins ályktunarhæf, að allir
nefndarmenn eða persónulegir varamenn í
þeirra stað, séu mættir og taki þátt í máls-
meðferð.
Verði nefndarmenn ekki sammála um
niðurstöður í álitsgerð eða um forsendur
hennar, skal ráða afl atkvæða. Nefndar-
maður skal eiga rétt á að leggja fram sérálit.
Nefndinni er skylt að fjalla um hvert það
mál, sem til hennar er vísað, nema það, að
mati nefndarinnar, falli bersýnilega utan
sviðs hennar, eða sé byggt á röngum for-
sendum.
9. gr.
Yfirvöld skulu veita nefndinni alla þá
aðstoð, sem hún kann að þurfa til að geta
gegnt hlutverki sínu. Forstöðumönnum
stofnana innan heilbrigðiskerfisins, eða
deilda í slíkum stofnunum, er skylt að veita
nefndinni allar þær upplýsingar, sem hún
telur nauðsynlegar til rannsóknar máls, nema
slíkt brjóti beint gegn Iagafyrirmælum.
Sama skylda hvilir á einstaklingum starf-
andi í ofangreindum stofnunum, sem leitað
er til um upplýsingar í máli, sem er til
meðferðar hjá nefndinni.
Nefndin skal eiga rétt til upplýsinga um
verknað eða atvik, sem á að halda leyndum,
ef það telst nauðsynlegt fyrir málarekstur-
inn, en þó því aðeins að sá, sem þagnar-
skyldan er sett til verndar, samþykki.