Læknablaðið - 15.11.1988, Side 50
388
LÆKNABLAÐIÐ
læknaskólum, tannlæknaskólum,
lyfjafræðiskólum og »public health« skólum.
Þetta er mjög greinargott og ítarlegt uppsláttarrit
sem verður aðgengilegt á skrifstofu læknadeildar.
Foreign Faculty Fellowship Program in the Basic
Medical Sciences
ECFMG kynnir nýtt prógram sem gefur
kennurum frá erlendum háskólum tækifæri til
þess að eyða ári í Bandaríkjunum í því skyni að
kynna sér aðferðir og öðlast reynslu í kennslu
grunngreina. Ástæðan fyrir þessu framtaki er sú,
að ECFMG hefur tekið eftir því að frammistaða
erlendra nemenda í prófum þeirra í grunngreinum
er lakari en bandarískra þótt prófið sé ef til vill
ekki tekið á sambærilegum tíma. Þeir vilja því
skapa mótvægi við þá ofur áherslu sem af ýmsum
er lögð á klíníska menntun og sýna í verki að þeir
skilji mikilvægi grunngreinanna og reyni að
sporna við þvi að vanmat þróist á þeim greinum.
Upplýsingar um þessi efni liggja frammi hjá
læknadeild Háskólans.
International Medical Scholar Program (IMSP)
Alllöngum tíma var eytt í að kynna þessa leið. í
stórum dráttum virðist hér vera um að ræða
viljayfirlýsingu á þessu stigi frekar en endanlega
áætlun um að bandarískir háskólar og spítalar
vilji taka við erlendum kandídötum í þjálfun. Þeir
sem taka þátt í þessu eru American Board of
Medical Specialities (ABMS), The American
Hospital Association (AHA), The American
Medical Association (AMA), The Association of
American Medical Colleges (AAMC), The
Council of Medical Speciality Societies (CMSS)
og Educational Commission for Foreign Medical
Graduates (ECFMG).
f stórum dráttum virðast þessi samtök ætla að
greiða fyrir því að útlendingar geti komið til
Bandaríkjanna til lengri eða skemmri dvalar,
hjálpa þeim sem ekki hafa sambönd til að koma
sér í sambönd, tryggja að þeir staðir sem taki við
útlendingum uppfylli lágmarkskröfur, aðstoða
við samskipti við innflytjendayfírvöld og aðstoða
við styrki.
Samantekt
Samtök stofnana í bandaríska heilbrigðiskerfinu
hafa tekið sig saman til þess að stuðla að auknu
og auðveldara flæði útlendinga til framhaldnáms
og þjálfunar í Bandarikjunum.
Bandaríkjamenn og flestir fulltrúar erlendu
þjóðanna eru sammála um að þessi þjálfunartími
skuli vera undir eftirliti heimastofnana,
einstaklingar valdir og sendir og snúi allir heim að
lokinni þjálfun. Fáir virtust hafa áhuga á því að
kandídatar færu upp á eigin spýtur en þó
greinilegt að Bandaríkjamenn munu halda því
opnu enda hafi þeir hag af því sjálfir.
Mögulegt er að fslendingar geti notfært sér IMSP
þegar skipulagt framhaldsnám hefst á fslandi í
þeim tilgangi að ljúka námi sem hafið er hér
heima.
Niðurlag
Fundur þessi var athyglisverður og árangursríkur.
Greinilegt er að ECFMG er ekki eingöngu sú
hindrun gegn flæði erlendra lækna til
Bandaríkjanna sem margir íslendingar hafa að
minnsta kosti talið stofnunina vera. Hún virðist
þvert á móti hafa uppi tilburði til þess að
auðvelda samskiptin en þó í fullu samráði við
fulltrúa erlendu þjóðanna. Þau áform sem þarna
voru kynnt gætu orðið til að auka þá möguleika
sem íslenskir læknar hafa til framhalds- og
viðhaldsmenntunar án þess að tapa því sem þegar
er.
Á þessum fundi komust höfundar einnig í
samband við ýmsa aðra aðila er gætu reynst
hjálplegir í ljósi þeirra breytinga sem nú eru að
eiga sér stað í íslensku læknadeildinni. Þar má
nefna fulltrúa frá World Federation for Medical
Education sem hefur mikla reynslu í að meta
kennslufyrirkomulag og prófa og meta hæfni
stúdenta. Ennfremur komumst við þar í beint
samband við formann þeirrar stofnunar sem sér
um bandarísku sérfræðiprófin ef áhugi væri á að
nota slík próf til að meta árangur breytinga sem
eru að verða. Þá komumst við í samband við
fulltrúa Royal College of Physicians í Bretlandi
en þeir eru einnig að fara af stað með námsleiðir á
þessu sviði og lýstu yfir miklum áhuga á að fá
íslendinga til Bretlands i framhaldsnám til lengri
eða skemmri tíma. Munum við fá frekari
upplýsingar frá þeim.
Það er mikilvægt í framhaldi af þessum fundi að
íslendingar fylgist með þróun þessara mála og
viðhaldi þeim tengslum sem hafa komist á.
Læknadeild mun svara þeim spurningum sem
ECFMG lagði fram að loknum fundinum og
leggja þar áherslu á hvað íslendingar hefðu áhuga
á að nýta sér af þessum áformum en jafnframt að
gæta þess að glata ekki fyrri sérstöðu sem við
virðumst hafa, sem er vilji og áhugi á því að
kandídatar okkar komist í raunhæfa
starfsþjálfun en ekki áheyrendastöður og geti
eftir sem áður farið upp á eigin spýtur ef þeir
kjósa svo.