Læknablaðið - 15.05.1993, Blaðsíða 13

LÆKNABLAÐIÐ
183
Kafbáturinn. Lœknir gœtir þess
að fórnarlambið deyi ekki, það er
ekki tnarkmið pyntinganna.
Allar myndirnar eru eftir
fómarlömb pyntinga í Uruguay.
Þær eru teknar úr bókinni
Fysioterapi til torturofre eftir Inge
Bloch og Lis Höhne. Munksgaard,
1989.
lækna tekur þátt í pyntingum. í því sambandi
er nauðsynlegt að gera sér grein fyrir
áhættulæknunum sem við köllum svo, en það
eru fangelsislæknar, réttarlæknar og herlæknar.
SKILGREINING LÆKNABÖÐLA
Þátttaka lækna í pyntingum er misjöfn og
við skilgreinum læknaböðla eftir verkum
þeirra. Margir eru beinir þátttakendur inni í
pyntingaklefanum, sýna hvernig rafskautin
sitja best til að gefa sem mest högg, eða þeir
taka púlsinn og segja; haldið áfram, hún
er bara að þykjast, það er ekkert liðið yfir
»Árið 1973 voru 250 lœknar í hernum
í Uruguay. Um þessar mundir (1987)
hafa 800 lœknar gráðu innan hersins
af 5400 lceknum sem eru starfandi í
landinu. 1 Chile eru 10.000 lceknar,
en einungis 100 þeirra vinna fyrir
herinn....
Lceknisfrœðilegur siðfrœðidómstóll
Uruguay réttar nú í máli þriggja
lœkna sem hafa tekið þátt í þjálfun
pyntingarböðla. Hernaðarlega voru
þessir menn þjálfaðir sem Grœnhúfur
í Ameríkuskólanum sem Bandaríkin
reka í Panama. Svipað er uppi
á teningnum um alla Rómönsku
Ameríku.«
Gregorio Martirena,
læknir í Uruguay
hana; hann þolir vel nokkra klukkutíma í
viðbót, haldið bara áfram. í öðrum tilvikum
felst þátttaka lækna í því að veita meðferð
eftir pyntingar þannig að hægt sé að halda
pyntingum áfram, þetta er mjög algengt á
hersjúkrahúsum við höfum fjölda dæma þess.
Síðan eru fangamir sendir til baka þegar þeir
geta þolað áframhaldandi pyntingar. Fangarnir
óska þess eins að deyja; fremur að deyja en
pínast til dauða.
Þátttaka lækna getur einnig falist í því
að finna nýjar pyntingaaðferðir eða þeir
rannsaka fanga fyrir pyntingar og segja
hvað viðkomandi þolir, til dæmis að
hjartasjúklingur þoli ekki rafmagnsstuð.
Þátttakan getur einnig falist í því að skrifa
röng dánarvottorð, til dæmis að dánarorsök
sé hjartaáfall eða eitthvað annað en ekki
pyntingar. Einnig er um að ræða röng
fæðingarvottorð barna sem fædd eru í
fangelsum og gefin. Vitað er um 300 börn í
Argentínu sem talið er að búi hjá her- eða
lögreglumönnum, þótt báðir foreldrar séu
dánir eru afar og ömmur að reyna að hafa
upp á þeim.
I öllu þessu taka læknar þátt og svo mjög
að fullyrða má að ekki væri unnt að beita
pyntingum eins og gert er í dag án þátttöku
þeirra, vegna þess að þá myndu alltof margir
deyja af pyntingunum. Sú var til dæmis raunin
í Chile við valdarán herforingjanna 1973, í
fyrstu dóu allt of margir, en svo lærðu menn
til verka. Það eiga alltaf einhverjir að deyja