Læknablaðið - 15.05.1993, Blaðsíða 24

194
LÆKNABLAÐIÐ
Systolic BP In arm
mmHg
220
Fig. 3. Mean systolic BP ± SEM in the patients vs
controls at various stages of tlie exercise test. Results of
the T-test below each stage.
Systolic BP In arm after exercise
mmHg
Systolic BP In arm at rest
Fig. 4. The regression analysis of tlie systoUc BP in tlie
arm of the patients before and after exercise (r=0.76,
p=0.0001).
Systolic BP In arm after exercise
mmHg
Systolic BP In arm at rest
Fig. 5. Tlie regression analysis of tlie systolic BP in tlie
arm of the controls before and after exercise (r=0.78,
p=0.000l).
3. Slagbilsþrýstingur: í hvfld voru sjúklingar
og samanburðarhópur með sambærilegan
slagbilsþrýsting. Sjúklingarnir hækkuðu
hins vegar meira við áreynslu og voru með
marktækt hærri slagbilsþrýsting á öllum
stigum áreynsluprófsins (mynd 3).
Enginn munur var á milli hópanna
þegar einstaklingarnir lögðust út af eftir
áreynsluna. Greina mátti góða fylgni
milli slagbilsþrýstings hjá sjúklingunum
útafliggjandi fyrir áreynslu og eftir. Þessi
fylgni mældist marktæk hjá sjúklingunum
r=0,76 og p=0,0001 (mynd 4) og einnig hjá
samanburðarhópnum r=0,78 og p=0,0001
(mynd 5).
4. Jákvæður blóðþrýstingsstigull milli efri
og neðri útlima: Tíu sjúklingar (37%)
mældust með jákvæðan blóðþrýstingsstigul
(gradient) milli efri og neðri útlima t' hvíld
(2-17 mmHg), þar af voru fimm (18%)
með stigul hærri en 10 mmHg. Þegar þessir
sjúklingar voru athugaðir sérstaklega mátti
sjá að því hærri sem stigullinn var því meir
hækkaði blóðþrýstingurinn við áreynslu,
r=0,75 og p=0,02 (mynd 6). Af þessum
10 einstaklingum höfðu fjórir verulega
blóðþrýstingshækkun við áreynslu og
mældist hæsti slagbilsþrýstingur 210-265