Læknablaðið - 15.06.1996, Blaðsíða 22

448
LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82
Table II. Side effects-proportional frequency (%)*
Question no. Question no.
No side Minor Major where ^5 minor where major
effects discomfort discomfort discomfort was discomfort was
<%) (%) (%) reported reported.
Run-in period (25 or 50 mg Captopril + 12.5 mg HCT)
Two weeks (90.8) (9.1) (0.1) 12,13,21,22 26
Five weeks (87.2) (12.1) (0.7) 12,16,18,26 12,21,25,26,28
Eight weeks (88.1) (11.3) (0.6) 11,12,13,16,26 14,18,19,26
Effect of dfferent doses HCT ( + Captopril doses re run-in)
6.25 mg HCT (91.0) (9.0) (0) 11,12,13,16,30
12.5 mg HCT (89.1) (10.6) (0.3) 5,11,12,13,16,26 15,29
Placebo
______________________(91.7)__________________(8^3)_________________(0)__________________11,12,13,16,26______________________________
The frequency of side effect was measured as a proportion of 31 possible side effects and the number of participants and grouped as „no side effects",
„minor discomfort", or „major discomforf.
5: tachycardia; 11: muscle cramp; 12: cold extremities; 13: cough, throat irritation, mucous production without a cold; 14: stuffed nose; 15: changes in taste
sense; 16: dry mouth; 18: epigastrial pain; 19: melena; 21: fatigue; 22: headache; 25: difficulty in falling asleep; 26: disturbed sleep; 28: sudden pain in the
joint of the big toe or other joints; 29: changes in libido; 30: dryness or irrition in the eyes.
lyfjaflokkanna (8-10), sem hafa einnig yfir-
burði vegna verðs.
Slagþrýstingur í liggjandi stöðu var mark-
tækt lægri við 12,5 en 6,25 mg skammt af tíasíði
og okkur tókst ekki að sýna fram á marktæka
lækkun blóðþrýstings við 6,25 mg af tíasíði
með kaptóprfli umfram kaptóprfl eitt. Samt
voru öll blóðþrýstingsgildin, bæði í liggjandi og
standandi stöðu lægri ef tíasíð var notað, en án
þess. Bendir það til nokkurrar verkunar sem ef
til vill náði þó ekki að verða marktæk vegna
þess að þýðið var ekki stærra en raun bar vitni.
Fyrri rannsókn okkar sem beindist að tíasíði og
enalaprfli sýndi, að lítill eða enginn ávinningur
var af því að auka tíasíð úr 12,5 mg í 25 mg og
að slík aukning leiddi til fleiri hjáverkana.
Rannsókn okkar nú staðfestir, að 12,5 mg er
hæfilegur skammtur með angíótensín um-
myndunarblokka fyrir marga sjúklinga með
vægan háþrýsting. Sjúklingar kvörtuðu um
„veruleg óþægindi" vegna hjáverkana í innan
við 1% tilvika. Engar slíkar kvartanir komu
fram meðan á töku 6,25 mg tíasíðs eða sýndar-
lyfs stóð. Munurinn er þó ekki marktækur og
langoftast var ekki um neinar hjáverkanir að
ræða.
Munur á blóðþrýstingi í liggjandi og stand-
andi stöðu jókst við lyfjagjöf og varð mestur að
meðaltali 12 mmHg (slagþrýstingur) af 12,5 mg
tíasíðs auk kaptópríls. Enginn sjúklingur
kvartaði þó um einkenni, sem rekja mátti til
blóðþrýstingsfalls í réttstöðu. Eins og fyrr get-
ur draga angíótensín ummyndunarblokkar úr
ýmsum vanköntum tíasíða. Má þar nefna ræs-
ingu renín angíótensín kerfisins, lágt kalíum í
sermi, skert sykurþol og aukið kólesteról í
sermi. Angíótensín ummyndunarblokkar
þykja ákjósanlegir, þegar saman fer sykursýki
og háþrýstingur og þeir auka insúlínnæmi hjá
sykursjúkum. Bæði lyfin virðast bæta líðan
fólks með háþrýsting (11) og bæði draga úr
slegilsþykknun af völdum háþrýstings (12).
I stuttu máli sýnir rannsókn okkar að 12,5
mg sé oft ákjósanlegur skammtur hýdróklór-
tíasíðs í vægum háþrýstingi ásamt litlum
skömmtum angíótensín ummyndunarblokka.
Hjáverkanir eru óverulegar.
Þakkir
Höfundar þakka Deltu hf. og Guðbjörgu
Eddu Eggertsdóttur fyrir veitta aðstoð og El-
ísabetu Snorradóttur fyrir ágæt störf.
HEIMILDIR
1. Harðarson Þ, Kristinsson Á, Ragnarsson J. Hver er
ákjósanleg samsetning enalapríls og hýdróklórtíasíðs við
háþrýstingi? Læknablaðið 1994; 80: 57-62.
2. Prince MJ, Stuart CA. Padia M, Bandi Z, Holland OB.
Metabolic effects of hydrochlorothiazide and enalapril
during treatment of the hypertensive diabetic patient.
Enalapril for hypertensive diabetics. Arch Intern Med
1988; 148: 2363-8.
3. Parving HH, Anderson AR, Smidt UM, Svendsen PA.
Early aggressive antihypertensive treatment reduces
rate of decline in kidney function in diabetic nephro-
pathy. Lancet 1983; i: 1175-9.