Kjarninn - 23.01.2014, Qupperneq 54

49/51 pistill
landsbyggðinni hefur ekkert verðgildi nema það sé hægt að
kasta því.
Fjölmiðlar – á RÚV kemur fólk úr menningar- og háskóla-
geiranum og talar um hugðarefni sín og sýnir svo húsið sitt
í lífsstílsþætti á Stöð 2 um kvöldið en hinir horfa á ÍNN og
hringja svo inn í Reykjavík síðdegis til að upplýsa okkur hin
um hvernig þeir myndu stjórna landinu.
Ef hvalur finnst í fjöru vill annar hópurinn skutla hann á
staðnum og helst vera byrjaður að flensa hann fyrir myrkur
en hinn hópurinn myndi ýta honum út á sjó og selja svo
ferðamönnum upplifunina. Þegar ísbirnir ganga á land vill
annar hópurinn skjóta björninn á færi og taka mynd af sér
með hræinu en hinn vill eiga samtal við dýrið, biðja það
afsökunar á hlýnun heimsins af mannavöldum og ef björninn
ræðst á fólk, nú þá er það bara skiljanleg reiði í dýrinu yfir
ástandi mála í heiminum í dag.
Þetta er að minnsta kosti tilfinningin sem maður fær
stundum. Að það sé allt stál í stál og ekkert þar á milli. Þessi
uppsetning er vinsæl, fær mikla umferð á netinu og um þetta
má rífast fram og til baka.
búið í loftbólu
En auðvitað er þetta ekki svo einfalt að allt sé svarthvítar
andstæður. Flestir skilja það innst inni að það er ekki tekin
sérstök ákvörðun um að loka fæðingardeild á lands byggðinni
til að styrkja menningarviðburð í staðinn, alveg eins og
flestir vilja reyna að ná einhverri góðri sátt í flugvallarmálið,
finnst latte gott en geta líka borðað kjöt í raspi.
Það fer hins vegar lítið fyrir slíku tali, enda er það ekki
spennandi fréttaefni. Deilur eru miklu áhugaverðari. Og
það getur verið þægilegt að lifa í loftbólu, umgangast aðal-
lega fólk með svipaðar skoðanir og þurfa helst aldrei að
ræða augliti til auglitis við þá sem hafa aðra skoðun, nema
kannski á tölvuskjánum. Fáir reyna að bera klæði á vopnin.
Foringinn í löndunargenginu í Eyjum er alveg örugglega ekki
að fara að taka orðið í hádegismatnum á morgun og benda
á að hinar skapandi greinar velti heilmiklum fjárhæðum.