Nýtt S.O.S. - 01.06.1957, Blaðsíða 33

Nýtt S. O. S. 33
fyrir gasið. Halda átti veizlu til að heiðra
Chauncey M. Depew á 48. afmælisdegi
hans. Sea Beach, járnbrautarfélag í New
York, var tekið að fullu til starfa. Lögregl-
an átti í eltingaleik við þrjá eiturlyfja-
neytendur, sem höfðu strokið frá Belle-
vue-sjúkrahúsinu, klæddir röndóttum nátt-
fötum. í auglýsingum mátti lesa um alls
konar þægindi, allt frá vorfötum karl —
manna hjá Lord og Taylor, verð frá 1714
dal, og upp í „eilífðarbylgjur í hár frúar-
innar,“ og hljóðdeyfara fyrir Ford-bíla.
I Washington var Woodrow Wilson enn
þeirrar trúar, að Bandaríkin gætu — og"
ættu — að komast hjá þátttöku í stríðinu
í Evrópu.
Blaðið skýrði ekki frá því — vegna þess
að fregnin hafði enn ekki borizt eftir
strengnum yfir Atlantshafið — að banda-
rískt olíuskip, Gulflight, hefði orðið fyrir
tundurskeyti við Scilly eyjar í Ermarsundi.
Skipinu var síðan rennt á land. En þrír
bandarískir þegnar, þar á meðal skipstjór-
inn, höfðu týnt lífinu.
4-
U-20 sigldi út úr kvínni sinni í Emden
í morgunskímunni liinn 30. apríl. Brott-
fiir lians var í kyrþey, svo sem einnig var
um systurbátana. Engar hljómsveitir léku,
engar stúlkur veifuðu, enginn,-sem bað
þeim góðrar ferðar og farsællar heim-
komu.
Kvöldið áður hafði Schwieger, höfuðs-
foringi, sem var nýlega orðinn 32 ára að
aldri, setið með öðrum kafbátsforingjum,
kunningjum sínum, í bjórkjallara niðri
við höfnina við drykkju og samræður. Þess
konar samkvæmi þráðu allir, sem voru á
sarna metorðastigi og hann, er einveran
ætlaði að gera út af við þá.
Hér fór fram allt önnur athöfn en
„gæsagangur" undir „Deutschland iiber
alles“-kórsöng, eins var um landherinn á
aurblautum vegunum í Flandern á leið
til orrustu. Hér voru á ferðinni hugsandi
menn og stundum skáldlegir í draumum
síiium; þeir „hylltu“ svo að segja aldrei
veggmyndir af Pnsmarck eða „lofuðu“
prússneska andann, sem hann innleiddi.
Það var ekkert glis í kafbátunum. Ef
cinhver var sæmdur orðu, þá var það oft-
ast eirihver látinn.
Hersing var undantekning. Nafn hans
var mjög á lofti þessa kvöldstund, svo sem
verða vill, er kafbátsforingjar koma sam-
an. í sepemtbermánuði, meðan Flotamála-
ráðuneytið var enn að ræða það, hvort
þessir litlu „neðansjávarbátar“ gætu orð-
ið að nokkru liði, hafði hann skotið í kal
þrjú herskip brezka flotans. Þau voru
beitiskipið Pathfinder og Triumph og
Majestic. Keisarinn sæmdi Hersing æðsta
heiðursmerki föðurlandsins — Verðleika-
orðunni.
Mánuði síðar fór Dröscher, foringi á
U-20, tveggja ára gömlum kafbáti, könn-
unarferð umhverfis Bretland. Þetta hafði
aldrei fyrr verið gert á kafbáti. Þegar það
bættist ofan á árás Hersings á flotann, fór
fram gagngerð endurskoðun á matinu á
gildi kafbátanna.
í sannleika sagt hafði ekkert verið ritað
um né endurbætur gerðar á kafbátum, síð-
an Þjóðverjar keyptu bátalíkön af Simon
Lake, skipaverkfræðingi og kafbátasmið, í
byrjun aldarinnar. Kafbátar voru fróðleg
tæki, en aðmírálar allra þjóða litu með
þöglu umburðarlyndi til þeirra. Þeir voru
taldir jafngagnslitlir og óvænlegir til ár-
angurs og flugvélar. Á höfunum voru það
stóru herskipin (dreadnought) — en svo