Nýtt S.O.S. - 01.08.1960, Blaðsíða 23
ið vonbrigði sín, er honum var sagt, að Vestris var um 200 sjómílur frá
landi. O’Loughlin fylgdi stýrimönnunum í brúna til þess að segja skip-
stjóra stöðuna, en Macdonald gekk að koju Verchere félaga síns og hristi
hann:
„Farðu á fætur, Charley! Það lítur út fyrir, að þetta ætli að verða
alvarlegt."
Halli skipsins á stjórnborðshlið hafði nú náð 30 gráðum.
“ □ “
Það er yfirleitt lieldur dauflegt líf í Bethamy-loftskeytastöðinni, sem
liggur niðri við stöndina ein og yfirgefin. Þegar lítið var að gera fylgdust
loftskeytamennirnir með skipaferðum og æfðu sig á að reikna út stöðu
þeirra og gangliraða.
Þeir sáu líka til ferða Vestris.
A sunnudeginum tók Myers yfirloftskeytamaður eftir því, að skipið
sigldi á mjög hægri ferð.
„Það er undarlegt, hvað skipið fer hægt, það hreyfist varla úr stað!“
sagði hann við starfsmenn sína. „Lítið eftir ferðunr Vestris. Ef skipið
óskar aðstoðar þá vekið mig tafarlaust.“
„Já, allt í lagi.“
Honum leizt ekki á blikuna á mánudagsmorguninn, er hann sá að,
Vestris hafði enn skammt farið: „Kænan er næstum á sama stað, gerir
varla meira en eina til tvær mílur. Eg skal éta björgunarbelti upp á það,
að eitthvað hefur komið fyrir skipið!“
Hann hlustaði sjálfur stundarkorn, svo ákvað hann að kalla Vestris
upp á 500 mi bylgju.
„Er eitthvað í ólagi hjá ykkur?“ spurði Myers, er Vestris hafði svarað
kallinu.
1 stað svars var spurt um næstu strandgæzlustöð.
„May-höfði,“ svaraði liann. Hvað er að hjá ykkur? Þurfið þið á strand-
gæzluskipi að halda?“
„Nei, þökk fyrii', ekki enn!“ sendi Vestris til baka og sleit sambandinu.
Myers var hreint ekki rótt að fengnum þessum fréttum.
„Eg get ekki að því gert, þó illa fari, en þarna er eitthvað ekki í lagi.“
Þetta samtal heyrðist víða. Þótti þetta undarleg framkoma hjá Vestris-
mönnum og varð til þess, að fylgzt var með ferð skipsins af athygli.
Nýtt S O S
23