Nýtt S.O.S. - 01.08.1960, Page 28

Klukkan 13,30 greip O’Loughlin fast í handlegg Verchere’s.
„Náðu í björgunarbelti! Eg hugsa, að við þurfum á þeim að halda.“
Hann kom aftur með þrjú sundvesti, eitt fór hann í sjálfur og Mac-
donald gerði slíkt hið sama.
„Hérna yfirmaður, er vestið yðar,“ sagði V;erchere við O’Loughlin.
„Þökk fyrir, Vercherel“ Hann vann ennþá. Hann greip vestið með
vinstri hendi og virtist hugsa sig um.
„Ef við eigum að fara í bátana ættum við ekki að hika öllu lengur,“
sagði Verchere.
„Hér er hvort sem er ekkert lengur að gera,“ bætti Macdonald við.
„Allt í lagi, þá förum við!“ sagði loftskeytamaðurinn. „En fyrst verð-
ur allt að vera samkvæmt reglunum!”
Höndin, sem hingað til hafði hamrað SOS án afláts, hætti sem snöggv-
ast, — svo sendi hann hægt og rólega síðasta skeytið frá Vestris út í
geiminn:
„Allir yfirgefa skipið — við sökkvum — við sökkvum — endir!“
SKIPBROTSMENNIRNIR, SKIPSTJÓRINN
OG ÆÐRULAUSI SJÓMAÐURINN.
Loftskeytamennirnir fylgdust að út úr klefanum, en svo átti Macdon-
ald að l'ara í björgunarbát nr. 9. Hann leitaði að bátnum og kom svo
auga á hann þar sem liann svam hálffullur af sjó við skipshliðina. Einn
maður var niðri í bátnum og jós án sýnilegs árangurs.
Nokkur augnablik horfði Macdonald niður í bátinn — svo stökk hann.
Macdonald missti af sér húfuna, en náði henni þar sem hún flaut
nærri full af sjó. Svo bað hann manninn að hjálpa sér upp í bátinn.
„Helvítis kænan!“ sagði Macdonald og þurrkaði sjóinn framan úr sér.
„Það má segja um hana, að eplið fellur sjaldan langt frá eikinni. Það
er nú skárra að synda en treysta þessari dollu, sem lítur út fyrir að hafa
einhverntíma verið björgunarbátur."
„Eg held, að við ættum að reyna að ausa,“ sagði hásetinn. „Við getum
tekið marga menn, ef við þurrausum bátinn."
„Allt f lagi,“ sagði Macdonald og fór að ausa með húfunni sinni, því
öðru var ekki til að dreifa.
Þeir erfiðuðu ekki án árangurs, því báturinn léttist að mun.
28
Nýtt. S O S