Nýtt S.O.S. - 01.08.1960, Qupperneq 32

Veðrið fór versnandi; norðaustanvindurinn var ærið kaldur og öðru
hvoru komu snarpar regn- og haglskúrir, sem sópuðu hafflötinn misk-
unnarlaust.
Sjór fór líka versnandi og gerði björgunarbáturium erfiðara fyrir. Skúr-
irnar voru ónotalegar, enda þótt menn væru blautir fyrir; stöðugt varð
að ausa.
í bát nr. 7 varð Macdonald að leggja árar í bát. Hann var búinn að
vera. Honum leið voðalega illa vegna kuldans, stundum lét hann hend-
urnar ofaní sjóinn, þá var honum ekki alveg eins kalt.
Nóttin kom og breiddi náskugga sína yfir þetta hryllilega sjónarsvið.
Konur, börn og fullfrískir karlar var varnarlaust á valdi höfuðskepnanna.
Hvergi var skip að sjá.
„Berlín ætti þó að vera komin,“ sagði Verchere við Macdonald, sem
gat varla hreyft sig vegna kulda.
Hann kinkaði aðeins kolli. Eftir langa þögn sagði hann allt í einu:
„Veiztu hvað ég er að hugsa um núna, Charley?"
Vercliere átti ekki von á neinu ávarpi frá Macdonald og sagði undr-
andi: „Ha — hvað segirðu? Nei —
„Um stúlkurnar, sem töluðu við okkur um daginn. Bara nokkrir
dagar síðan — hverjar skyldu hafa orðið eftir, er skipið sökk? Sú litla,
sem sagði, að sjóslys kæmu bara fyrir í skáldsögum. Hún hefur komizt
á aðra skoðun — því miður. Skyldi einhverjum þeirra hafa verið bjargað?'1
„Enginn hefur lent hjá okkur, þrátt fyrir vinsamlegt boð þitt,“ sagði
Verchere.
„Það var nú líka fátt um tækifæri til rannsókna- og skemmtiferða um
borð í Vestris," sagði Macdonald.
„Það er vissulega satt,“ sagði Verchere. „Þetta gekk allt svo bölvan-
lega fljótt fyrir sig.“
Tæpar 40 sjómílur frá skipbrotsmönnunum var ameríska flutninga-
skipið „Montoso". Þetta skip hefði getað bjargað mörgum þeirra, sem
af komust og firrt þá hræðilegri nótt á hafinu, en því miður var Mon-
toso ,,heyrnarlaus“, en það þýðir, að samkvæmt þágildandi lögum var
ekki skylda að hafa loftskeytatæki um borð í skipum af þeirri stærð.
Skipið hélt sína leið, en í nokkurra mílna fjarlægð voru hundruð manna
.að heyja liarða baráttu við dauðann. Skipverjar á Montoso höfðu ekki
hugmynd um þau neyðarköll, sem Westris sendi allt til síðustu stundar.
32
Nýtt S O S